Δύο εβδομάδες μετά τον 67ο διαγωνισμό της Eurovision, ο Victor Vernicos μίλησε στο Mega και την εκπομπή «Πάμε Δανάη» για την εμπειρία του από τον διαγωνισμό, όσα έζησε, τις δικές του τρεις αγαπημένες συμμετοχές και το πώς διαχειρίστηκε όλα τα αρνητικά σχόλια που άκουσε μετά τον αποκλεισμό του από τον τελικό του διαγωνισμού.

Αρχικά, ο Victor είπε πως αμέσως μόλις γύρισε από το Λίβερπουλ, νόσησε με κορωνοϊό, αλλά πλέον έχει αναρρώσει πλήρως. Στη συνέχεια δήλωσε πως ακόμα και δύο εβδομάδες μετά αισθάνεται τον ίδιο ενθουσιασμό που ένιωθε και στη σκηνή της M&S Bank Arena. «Νιώθω ότι ακόμα συνεχίζονται τα πράγματα. Νιώθω όπως ένιωθα επάνω στη σκηνή αλλά είμαι εδώ. Είναι τρελό!»

Ο Victor είπε πως η εμπειρία ήταν πολύ δυνατή, μια διοργάνωση στην οποία κάνεις πολλούς φίλους και πολλές επαφές. Μάλιστα, με πολλούς από τους συνδιαγωνιζόμενους του κρατά ακόμα επαφές.

Ο Victor ρωτήθηκε για το περιβόητο 2 που είπε ότι θα έδινε ως βαθμολογία στη συμμετοχή της Κύπρου στον φετινό διαγωνισμό. Ο ίδιος απάντησε πως «Το είπα από την εμπειρία μου. Και δεν είναι και μια βαθμολογία που θα μετρήσει. Εγώ καθόμουν μες στο στάδιο στον τελικό και είδα όλα τα τραγούδια και αυτή ήταν η βαθμολογία που έδωσα. Και είναι ψηλό το 2. Μου άρεσε, μου άρεσε πάρα πολύ».

Για τον εκπρόσωπο της Κύπρου, Andrew Lambrou, ο Victor δήλωσε «Είναι πολύ καλό παιδί, τον αγαπώ», ενώ τόνισε πως θα συνεχίσουν να είναι κοντά.

Οσον αφορά το ποιες χώρες πίστευε ότι θα διεκδικούσαν τη νίκη, ο 16χρονος τραγουδιστής είπε: «Εκείνη τη στιγμή νομίζω ήταν η Φινλανδία γιατί είχε τρελαθεί όλο το στάδιο. Η Πορτογαλία ήταν το δωδεκάρι μου γιατί η ενέργεια μες στο στάδιο ήταν πάρα πολύ ωραία, πάρα πολύ έθνικ. Η Αρμενία ήταν επίσης πολύ ψηλά για εμένα».

Για τα κακκεντρεχή σχόλια είπε: «Κάποια πράγματα τα είδα, μου ερχόντουσαν notifications (…) Σίγουρα έχουν περάσει από το μάτι μου πολλά αλλά εγώ συνεχίζω αυτό που κάνω. Ανέβηκα στη σκηνή, έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό, δεν βγήκε ο καλύτερός μου εαυτός, αλλά τα έδωσα όλα».

Ο Victor έκανε την αυτοκριτική του λέγοντας «απλά δεν ήταν η στιγμή μου…».