Οσο κι αν επιχειρούν ορισμένοι να υποβαθμίσουν το θέμα της συνεπιμέλειας εκείνο που έμεινε είναι ότι ίσως για πρώτη φορά δημιουργήθηκε ένα είδος ρωγμής στη συνοχή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Και τούτο γιατί: Τέσσερις βουλευτές της διαφοροποιήθηκαν, ή μάλλον ζήτησαν αλλαγές.

Συγκεκριμένα η Μαριέττα Γιαννάκου κάλεσε τον υπουργό Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα να προχωρήσει σε συγκεκριμένες αλλαγές καθώς σε διαφορετική περίπτωση δεν θα ψηφίσει το νομοσχέδιο. Αντίστοιχες παρατηρήσεις άσκησαν οι Όλγα Κεφαλογιάννη και Μανούσος Βολουδάκης, ενώ παρατηρήσεις έκανε και ο Χαράλαμπος Αθανασίου, όπως γράφει ο ΒΗΜΑτοδότης.

Η πρόβλεψη για από κοινού και -κυρίως- «εξίσου» μέριμνα προκάλεσε τις πλέον σφοδρές αντιδράσεις από την αντιπολίτευση και από τους τέσσερις αυτούς βουλευτές της πλειοψηφίας, οι οποίοι, να σημειώσω δήλωσαν δημοσίως τις αντιρρήσεις τους. Παρά ταύτα η ηγεσία του υπουργείου μίλησε για σημαντική μεταρρύθμιση που διατηρεί τον παιδοκεντρικό χαρακτήρα του οικογενειακού δικαίου αλλά παράλληλα διασφαλίζει την από «κοινού και εξίσου» συμμετοχή των γονέων στην ανατροφή των παιδιών τους, χωρίς αποκλεισμούς. Όσον αφορά τις αντιρρήσεις των βουλευτών η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη τις… προσπέρασε λέγοντας πως είναι σεβαστό το δικαίωμα της διαφωνίας: «Σε ζητήματα υψηλής κοινωνικής ευαισθησίας, η διαφορετική άποψη είναι σεβαστή», είπε συγκεκριμένα. Και ωσάν να μην έφθαναν οι αναταράξεις στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, υπήρξαν και αναταράξεις στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ. Και εξηγούμαι:

Η κυρία Φώφη Γεννηματά ξεκαθάρισε ότι το κόμμα καταψηφίζει το νομοσχέδιο. Ωστόσο, οι Ανδρέας Λοβέρδος, Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, Δημήτρης Κωνσταντόπουλος και Δημήτρης Μπιάγκης εκφράζονται θετικά για τις προωθούμενες διατάξεις. Πάντως, μόνο ο κ. Λοβέρδος θα εκφράσει την διαφωνία του απέχοντας από την ψηφοφορία καθώς οι υπόλοιποι θα πειθαρχήσουν με την κομματική γραμμή. Αλλά το καλύτερο συνέβη με τον ΣΥΡΙΖΑ: Επέλεξε να εκμεταλλευτεί πολιτικά την αναστάτωση στο εσωτερικό της ΝΔ αλλά και την επιλογή της ηγεσίας του κόμματος να μην επιβάλλει στους βουλευτές «πειθαρχία» για ένα κρίσιμο κοινωνικό ζήτημα, καταθέτοντας αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας για συγκεκριμένα άρθρα (περιλαμβανομένου και του άρθρου που αναφέρεται στο «εξ ίσου»). Μόνον που θα απέχει από την ονομαστική ψηφοφορία γιατί είναι εναντίον της επιστολικής ψήφου.

Πάντως, ο πολιτικός διάλογος για τον πυρήνα του νομοσχεδίου «αμαυρώθηκε» από υπαινιγμούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης περί ισχυρών οικονομικών κέντρων που υπαγόρευσαν στην κυβέρνηση την σύνταξη του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.