Ο Σερζ Λατούς είναι το νέο πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, μετά τη σύγκρουση κυβέρνησης – ΝΔ για τον λιτό ή τον ολιγαρκή βίο. Η Νέα Δημοκρατία επαναφέρει το ζήτημα σχετικά με τις θέσεις που έχει εκφράσει ο γάλλος οικονομοφιλόσοφος. Θεωρίες που προκαλούν καθώς είχε ταχθεί ακόμη και υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.

Η Μαρία Σπυράκη κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών έδειξε απόσπασμα συνέντευξης του Γάλλου φιλοσόφου που είχε παραχωρήσει το 2011 στο Κρήτη TV. Μεταξύ άλλων, ο κ. Λατούς τασσόταν κατά του ευρώ, προέτρεπε την Ελλάδα να βγει εκτός του ενιαίου νομισματικού συστήματος, ενώ επιχειρηματολογούσε υπέρ της αυτονομίας της Κρήτης.

Η κυρία Σπυράκη μάλιστα διάβασε απόσπασμα από το επίμαχο βιβλίο του κ. Λατούς στο οποίο τάσσεται ανοιχτά υπέρ της επιστροφής της Ελλάδας στη δραχμή. «Ο μόνος δρόμος για μία χώρα είναι η αυτόνομη νομισματική πολιτική. Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να ξαναγυρίσει στη δραχμή», γράφει ο κ. Λατούς.

Ο Σερζ Λατούς (1940-) (γαλλικά: Serge Latouche) είναι Γάλλος καθηγητής. Εξειδικεύεται στις οικονομικές και πολιτικές σχέσεις Βορρά-Νότου, καθώς και στην επιστημολογία των κοινωνικών επιστημών. Από το 2002 έχει αφιερωθεί στη μελέτη της αποανάπτυξης, και είναι ένας από τους πιο γνωστούς θεωρητικούς της.

Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, φιλοσοφία και οικονομικές επιστήμες. Είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Paris-Sud (Ορσέ) και ειδικός στις οικονομικές και πολιτικές σχέσεις Βορρά-Νότου και στην επιστημονολογία των κοινωνικών επιστημών. Έχει διδάξει επίσης στη Λιλ της Γαλλίας, καθώς και στο Κονγκό και στο Λάος. Από το 2002 έχει αφιερωθεί στη μελέτη της απο-ανάπτυξης. Κυριότερα έργα του: «Η άλλη Αφρική: ανάμεσα στο δώρο και την αγορά» 1998, «Το «ά-λογο του οικονομικού λόγου» 2001, «Δικαιοσύνη δίχως όρια» 2003, «Η αποαποικιοποίηση του φαντασιακού» 2003, «Προς μια κοινωνία της λιτής αφθονίας», «Καστοριάδης» κ.λπ.

Το οικονομικό μοντέλο του

Ελεγε επίσης ο Λατούς:

«Απέναντι στο αδιέξοδο των πολιτικών λιτότητας και την οικολογική ανάγκη να εξέλθει κάποιος από την κοινωνία της ανάπτυξης, μόνον ένα πρόγραμμα εμπνευσμένο από το σχέδιο της αποανάπτυξης μπορεί να επιλύσει την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει χώρες όπως η Ελλάδα» έλεγε τονίζοντας ότι «Οι προτάσεις βασίζονται σε τρεις άξονες.

Πρώτον, η επανατοπικοποίηση: Επανατοπικοποιώ σημαίνει πρώτα απ’ όλα αποπαγκοσμιοποιώ. Αυτό το οποίο αποκαλούμε παγκοσμιοποίηση δεν είναι τίποτε άλλο από ένα παιχνίδι σφαγής σε παγκόσμια κλίμακα. Ενός ανταγωνισμού στον οποίο όλοι οι λαοί αυτοκαταστρέφονται και καταστρέφουν τους άλλους λαούς. Καθίσταται λοιπόν προφανές ότι πρέπει να ξαναρχίσουμε τις τοπικές παραγωγικές δραστηριότητες».

Η συνέχεια ακόμη πιο αποκαλυπτική: «Ακολουθεί η αναδόμηση και η οικολογική αναστροφή. Η παραγωγική βιομηχανική γεωργία είναι μια μαζική αυτοκτονία, πηγή καρκίνων, μολύνσεων, επιδημιών και πανδημιών σε ζώα. Γι” αυτό πρέπει κατ” αρχάς να αναδιαρθρώσουμε τις καλλιέργειες για να ξαναβρούμε μια υγιεινή διατροφή. Αυτό προϋποθέτει την εκ νέου δημιουργία εκατομμυρίων αγροτών, οι οποίοι θα είναι παραγωγικοί και αποτελεσματικοί, χωρίς ωστόσο να πέσουμε στην παγίδα της υπερπαραγωγής, να αποκτήσουμε δηλαδή μια γεωργία χωρίς φυτοφάρμακα και χωρίς μεταλλαγμένα».

Συνέχιζε αναφέροντας πως « πρέπει να πολεμήσουμε εναντίον της παρασιτικής παραγωγής (όπως η διαφήμιση) ή της επικίνδυνης (όπως είναι οι εξοπλισμοί), άρα πρέπει να επιδιώξουμε τη σταδιακή απεμπλοκή απ” αυτά. Αλλά είναι επίσης απαραίτητο να επανεξετάσει κανείς την αυτοκινητοβιομηχανία. Να παράξουμε άλλα μεταφορικά μέσα: πάνω απ” όλα δημόσια μέσα μεταφοράς. Παράγοντας όλα αυτά που λέω θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας έξω από τη λογική τού να παράγουμε όλο και περισσότερα, αλλά αντιθέτως θα αποτελούν μέρος μιας παραγωγής που βασίζεται στη λογική της ικανοποίησης των πραγματικών αναγκών των πολιτών»

Και κατέληγε «Το τρίτο είναι η μείωση των ωρών εργασίας. Η σημερινή κατάσταση είναι απολύτως παράλογη. Εάν ένας Αρειανός έφτανε στη Γη και έβλεπε πώς ζούμε, θα μας αντιμετώπιζε ως τρελούς και θα είχε εκπλαγεί από τη βλακεία με την οποία οργανώνονται οι άνθρωποι. Γιατί από τη μια πλευρά υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια άνεργοι και από την άλλη υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι οι οποίοι εργάζονται σαν τρελοί, ακόμη και 15 ώρες ημερησίως. Η απόλυτη βλακεία!». Και τι πρέπει γίνει; «Για αρχή πρέπει να επιστρέψουμε στα εθνικά μας νομίσματα. Το πράγμα μιλά από μόνο του, πρέπει να βγούμε από το ευρώ, αλλιώς δεν υπάρχει πιθανότητα να υλοποιήσουμε ένα τέτοιο πρόγραμμα».

«Ο κ. Τσίπρας αφού απέτυχε να οδηγήσει την χώρα στην ανάπτυξη ανακάλυψε την ολιγαρκή αφθονία. Οι πολλοί Έλληνες θα ζουν στην μιζέρια και οι λίγοι στις ανέσεις. Θέλουμε μια Ελλάδα με πολίτες που αρκούνται στα λίγα, η μία Ελλάδα που θα παράγει για να έχουν εισόδημα όλοι;», αναρωτήθηκε η κυρία Σπυράκη.

Η εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, σχολιάζοντας την επικείμενη επίσκεψη Τσίπρα στα Σκόπια, έθεσε θέμα πρακτικών αθέμιτου ανταγωνισμού στα μακεδονικά προϊόντα και προχώρησε μάλιστα σε συγκεκριμένη καταγγελία.

«Η επίσκεψη Τσίπρα στα Σκόπια θα περιλαμβάνει και επιχειρηματίες. Τα κρασιά όμως της Μακεδονίας αντιμετωπίζουν ήδη πρακτικές αθέμιτες ανταγωνισμού όπως φάνηκε και σε πρόσφατη εμπορική έκθεση οίνου. Οι ελληνικές επιχειρήσεις καταβάλλουν ήδη το κόστος αυτής της συμφωνίας. Υπάρχει ήδη απόρριψη από την Κίνα ελληνικής εταιρείας για χρήση του όρου “Μακεδονικός” με το αιτιολογικό ότι θα πρέπει να έχει την σύμφωνη γνώμη της γειτονικής ώρας. Το αίτημα έχει ημερομηνία την 23/2/2019», τόνισε η κυρία Σπυράκη.

«Οι ‘Ελληνες θα αποδοκιμάσουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις κάλπες. Οι μέρες αυτές της κυβέρνησης βρίσκονται στο τέλος της», ήταν η απάντηση της κυρίας Σπυράκη σε ερώτηση για το ποιο είναι το όριο που θέτει η ΝΔ στις επερχόμενες ευρωεκλογές, ενώ ζήτησε και την άμεση σύγκληση της αρμόδιας διακομματικής επιτροπής.

Με αφορμή μάλιστα το χθεσινό δημοσίευμα της εφημερίδα «Βήμα», σύμφωνα με το οποίο ο Μανώλης Πετσίτης εμφανιζόταν ως απεσταλμένος του Μεγάρου Μαξίμου η κυρία Σπυράκη επεσήμανε ότι η κυβέρνηση μετά από αυτό το δημοσίευμα είναι πολλαπλώς έκθετη.

«Περιμένουμε από την δικαιοσύνη να ολοκληρώσει την έρευνα για το θέμα», ήταν η χαρακτηριστική φράση της κυρίας Σπυράκη.