Έντονη αψιμαχία για την κάλυψη των δημόσιων χώρων και ιδιοκτησιών με γκράφιτι έχει δημιουργηθεί στη Νέα Υόρκη. Φουντώνουν οι κατηγορίες που στρέφονται εναντίον των νέων ανθρώπων. Γεμίζουν αμάξια, λεωφορεία, τοίχους και κτίρια με ζωγραφιές, συνθήματα, ονόματα σε διαφορετικά μεγέθη και χρώματα.
Άλλοτε δέχονται ενθαρρυντικά σχόλια για την καλλιτεχνική διάθεση που αναπτύσσουν με τη ζωγραφική, έστω και με τη μορφή των γκράφιτι, κι άλλοτε βρίσκονται στο στόχαστρο, κατηγορούμενοι για ανάρμοστη συμπεριφορά απέναντι στην περιουσία της πόλης, αλλά και των ανθρώπων που την απαρτίζουν.
Μολονότι, η γραφή κι η ζωγραφική στους τοίχους απαγορεύεται από το νόμο, τα γκράφιτι κατάφεραν να κατακτήσουν μια θέση στο χώρο της τέχνης. Αποτελούν μια τάση της μόδας για πολλούς, οι οποίοι δε διστάζουν να τα θαυμάσουν. Παρόλα αυτά υπολογίζεται πως το 63% των αυτοκινήτων, το 46% των λεωφορείων και το 50% των κατοικιών έχουν καλυφθεί από ζωγραφιές.
Τα ποσοστά αυτά οδηγούν διαρκώς το δήμαρχο της Νέας Υόρκης, Μπιλ ντε Μπλάζιο σε διαδικασίες καθαριότητας των δημοσίων χώρων. Το εγχείρημα της καθαριότητας των δημοσίων χώρων φτάνει τα δέκα εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο. Το πρόβλημα μάλιστα, είναι ιδιαίτερα εμφανές στις περιοχές του Χάρλεμ και του Μπρόνξ.
Οι προσπάθειες του δημάρχου για επίτευξη καθαρών δημόσιων χώρων από τα γκράφιτι, δεν παύει να συγκρούεται με την αγάπη των ανθρώπων για τη μορφή τέχνης που συναντάμε καθημερινά στους δρόμους, όχι μόνο της Νέας Υόρκης αλλά και χιλιάδων ακόμη πόλεων ανά τον κόσμο.
