Εδώ και έναν χρόνο παριστάμεθα μάρτυρες μιας απίστευτης μεθόδευσης της κυβέρνησης για τις τηλεοπτικές άδειες, η οποία ξεπερνά τα σενάρια των πιο χοντροκομμένων ταινιών θρίλερ.
Ταινιών που, όπως θυμάμαι από τα μικράτα μου, το κοινό με αγανάκτηση φώναζε κατά την προβολή τους στα υπαίθρια σινεμά «εεε, τα λεφτά μας πίσω»!
Φτάσαμε στον τραγέλαφο της «εντοιχισμένης διαφάνειας» (!), μιας δημοπρασίας τεσσάρων αδειών για κανάλια εθνικής εμβέλειας και υψηλής ευκρίνειας, της οποίας προηγήθηκε πρωτοφανής σε αυθαιρεσία μεθόδευση.
Αυτή η μεθόδευση ξεκίνησε με πρώτη πράξη τον αντισυνταγματικό εξοβελισμό του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, δηλαδή της συνταγματικά κατοχυρωμένης και αποκλειστικά αρμόδιας για τις τηλεοπτικές άδειες Ανεξάρτητης Αρχής.
Είναι προφανές ότι τόσο η αντισυνταγματική αχρήστευση του ΕΣΡ όσο και ο περιορισμός των τηλεοπτικών καναλιών στοχεύουν στον απόλυτο έλεγχο του τηλεοπτικού τοπίου από την κυβέρνηση. Το ολιγοπώλιο στην τηλεόραση διευκολύνει αυτόν τον έλεγχο που έρχεται σε κραυγαλέα αντίθεση τόσο προς τις αρχές του πλουραλισμού στην πληροφόρηση όσο και προς τις κοινοτικές οδηγίες που αποτελούν εθνικό δίκαιο.
Η Ανεξάρτητη Αρχή (το ΕΣΡ) γνωρίζει πως το τηλεοπτικό φάσμα, όπως έχει αυτή τη στιγμή, «χωρά» δεκαέξι (16) τηλεοπτικά κανάλια υψηλής ευκρίνειας και εθνικής εμβέλειας –στο μέλλον και περισσότερα.
Η επίκληση μιας δήθεν μελέτης ενός Ινστιτούτου της Φλωρεντίας για τον περιορισμό σε τέσσερα κανάλια εθνικής εμβέλειας μόνον καταγέλαστη μπορεί να χαρακτηρισθεί. Και εν τούτοις πληρώθηκε από την κυβέρνηση, αφού έλαβε αυτό που εξ αρχής εκείνη ήθελε.
Αναγκαία αναδρομή: Για να περάσουν όλα αυτά τα εξωφρενικά και πρωτίστως για να τεθεί εκτός της διαδικασίας αδειοδότησης το ΕΣΡ, ο υπουργός Επικρατείας διατείνετο επιμόνως και ψευδώς ότι δεν υπάρχει νόμιμη σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΣΡ.
Η αλήθεια είναι ότι το ΔΣ, αν και ελλιπές ως προς τον αριθμό των μελών του, λειτουργούσε απολύτως νόμιμα εν απαρτία (Ν. 4325/11.05.2015) και με υπογραφή Κατρούγκαλου! Ο υπουργός Επικρατείας και η κυβέρνηση τάχα το αγνοούσαν; Ή μήπως αγνοούσαν ότι το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής στο οποίο απευθύνθηκαν τους απάντησε ομοφώνως και εγγράφως (17.08.2015) ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΣΡ λειτουργεί νόμιμα και διότι τα υφιστάμενα μέλη του με προγενέστερο νόμο (Ν. 4055/2012), που κρίνεται συνταγματικός, η θητεία τους έχει παραταθεί μέχρι τη συμπλήρωση οκταετίας;
Λόγω της σπουδαιότητας του ρόλου του, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης έχει συνταγματική θωράκιση και πουθενά στη νομοθεσία δεν υπάρχει πρόβλεψη παύσης εν ενεργεία μελών του, παρά μόνο για σοβαρό ποινικό αδίκημα. Συνεπώς, τα τέσσερα εν ενεργεία και εν απαρτία μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου δεν μπορεί να παυθούν. Αυτό που βεβαίως μπορούσε να γίνει για να είναι πλήρης η σύνθεσή του είναι να επιλεγούν από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής άλλα τρία μέλη.
Αντ’ αυτού, ο ακάθεκτος κατά του ΕΣΡ υπουργός Επικρατείας και η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή παύουν αιφνιδιαστικά και αντισυνταγματικά τα τρία από τα τέσσερα εν ενεργεία μέλη του! Ο δρόμος ανοίγει; Πώς θ’ ανοίξει όταν μεθοδεύονται άλλα κι άλλα για την επιλογή του νέου Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΣΡ, όπου, ξεφεύγοντας εντελώς από την αρχή της ανεξαρτησίας των υποψηφίων μελών, προτείνεται ως νέος Πρόεδρος σύμβουλος του Πρωθυπουργού και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και μέλη άλλα γνωστά ονόματα του ιδίου κόμματος. Καθώς προσέκρουσε στην αντίδραση της αντιπολίτευσης, ο υπουργός Επικρατείας πήρε αυτός ενδόξως (!) την αρμοδιότητα για τις άδειες, που ανήκει αποκλειστικά στο ΕΣΡ. Ισως δεν χάνει την επικαιρότητά του το γνωστό ανέκδοτο με τον πατροκτόνο. Αφού σκότωσε τον πατέρα του (εν προκειμένω το ΕΣΡ), υποστήριξε στη συνέχεια ότι είναι… ορφανός!
Ως προς το μέλλον: Εκκρεμεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της αιτήσεως ακυρώσεως του νόμου του υπουργού Επικρατείας για τις τηλεοπτικές άδειες, ενώπιον του οποίου πλείστοι όσοι έγκριτοι συνταγματολόγοι ανέπτυξαν τα επιχειρήματά τους για την αντισυνταγματικότητά του. Την κυβέρνηση στη συζήτηση εκπροσώπησε ο Ι. Μαντζουράνης. Μπορεί τάχα το Συμβούλιο της Επικρατείας να κρίνει ότι καλώς έγινε ό,τι έγινε;
Είναι ερώτημα το οποίο, βεβαίως, δεν μπορεί να απαντηθεί.
Αυτό που μπορεί να εικάσει κανείς είναι ότι η «δημοπρασία» που έγινε –όπως έγινε –προδιαγράφει και το τι πρόκειται να γίνει με τις άδειες περιφερειακής εμβέλειας και τις θεματικές. Το «πατρόν» είναι ήδη η διαδικασία για τις τέσσερις άδειες εθνικής εμβέλειας υψηλής ευκρίνειας. Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, το κατά το Σύνταγμα αρμόδιο για την αδειοδότηση, θα παραμείνει αχρηστευμένο, και έτσι ο έχων «πεπόνι και μαχαίρι» υπουργός θα προχωρήσει… συνεπέστατος «κατά της διαπλοκής» (!) για να γελάει και ο κάθε πικραμένος. Αλλωστε, για όπερα μπούφα πρόκειται.
Κωμικότερο όλων είναι ότι οι κρατούντες «θυμήθηκαν» μόλις προχθές το ΕΣΡ και μιλούν ξανά για «νέα συγκρότησή του», ελπίζοντας ότι αφού «νομοθέτησαν» δύο ακόμη θέσεις στο ΔΣ τής πάλαι ποτέ Ανεξάρτητης Αρχής, θα δελεάσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης να προτείνουν «δικούς τους». Να υπάρξει, δηλαδή, συναίνεση στην όλη ανομία. Και το Σύνταγμα να ανεμίζει ως «σημαία από νάιλον, σημαία πλαστική». Μόνη λύση στο πρόβλημα που δημιούργησαν είναι η αυτονόητη επιστροφή στη νομιμότητα με κατάργηση όλων των αντισυνταγματικών νόμων, που ξεκινούν από την παύση των εν ενεργεία μελών του ΕΣΡ.
Η κυρία Λίνα Αλεξίου είναι δημοσιογράφος – νομικός, αντιπρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
