Τα 10 πρόσωπα της πιο δύσκολης τηλεοπτικής σεζόν

Και οι δέκα συζητήθηκαν ιδιαίτερα κατά την τηλεοπτική περίοδο που πέρασε. Αλλοι επειδή έκαναν επιτυχία, άλλοι για το ακριβώς αντίθετο. Εμείς παρουσιάζουμε και τους μεγάλους νικητές και τους μεγάλους ηττημένους της μικρής οθόνης επιχειρώντας μια μικρή αξιολόγηση της παρουσίας τους. Και ρίχνοντας, μέσα από τις δουλειές τους, μία ακόμη ματιά στην ελληνική τηλεόραση την εποχή της κρίσης, την πιο δύσκολη εποχή που πέρασε (και περνά) μέσα στα 50 χρόνια της ιστορίας της.

Σταμάτης Φασουλής
«Your face sounds familiar»

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τον περίμεναν στη γωνία. Η τηλεοπτική εμφάνιση του Σταμάτη Φασουλή ως μέλους της κριτικής επιτροπής τού «Your face sounds familiar», ενός «light» ψυχαγωγικού προϊόντος, θα μπορούσε να είναι η ιδανική ευκαιρία για σκληρή κριτική προς έναν άνθρωπο που είχε αρκετές φορές κρίνει αυστηρά (και) την τηλεόραση μέσα από τις συνεντεύξεις του, τα κείμενά του, τη δουλειά του στο θέατρο. Ο Φασουλής δεν έκρυψε ποτέ ότι αποδέχθηκε την πρόταση να συμμετάσχει στην εκπομπή (και) για οικονομικούς λόγους. «Πήρα χρήματα που χρειαζόμουν» είπε. Ξεκάθαρα πράγματα, αν και τέτοιου είδους πληροφορίες δεν θα έπρεπε να ενδιαφέρουν κανέναν, είναι θέματα προσωπικά. Εκείνο όμως που κυρίως έκανε ξεκάθαρο ο ηθοποιός και σκηνοθέτης από την πρώτη κιόλας εκπομπή με τη μετρημένη και ουσιαστική παρουσία του (συνεπικουρούμενος από τον Πέτρο Φιλιππίδη) ήταν πως ψυχαγωγική τηλεόραση δεν σημαίνει απαραίτητα ρηχότητα, ευτέλεια και ανοησία. Η επιτροπή όπου συμμετείχε και στην οποία εκείνος έδινε ουσιαστικά τον «ρυθμό», με την ευγένεια και το (όσο έπρεπε καυστικό) χιούμορ του, κρατήθηκε μακριά από κινήσεις φτηνού εντυπωσιασμού. Ο ίδιος επιβεβαίωσε πως στον χώρο της ψυχαγωγίας (αν και το «Your face sounds familiar», εκτός από ψυχαγωγικό σόου, είναι ένα παιχνίδι που έχει άμεση σχέση με το θέατρο και την επιθεώρηση, τομείς τους οποίους κατέχει άριστα ο καλλιτέχνης) σημασία δεν έχει μόνο το τι κάνεις αλλά κυρίως το πώς το κάνεις. Οταν κάθε δουλειά την αντιμετωπίζεις με σεβασμό, επαγγελματισμό και χωρίς κόμπλεξ, μπορείς να περάσεις από τον «Θάνατο του εμποράκου» του Ο’ Νιλ στο «Your face sounds familiar» με τη Μαρία Μπεκατώρου (και τούμπαλιν) όχι απλώς χωρίς να εκτεθείς αλλά και κάνοντας επιτυχία.

«Ράδιο Αρβύλα»

Διήνυσαν την καλύτερη χρονιά τους. Κατέκτησαν την κορυφή και στην τηλεθέαση αλλά και στην καρδιά του κοινού. Χιούμορ εξαιρετικό, ευθύβολο και απουσία εμμονών και διακρίσεων. Μοναδική σάτιρα τόσο απέναντι στην εξουσία όσο και στο σύνολο της πολιτικής σκηνής. Δεν δίστασαν πουθενά. Ούτε καν όταν χρειάστηκε να κατακρίνουν φαινόμενα που αφορούσαν το κανάλι στο οποίο εργάζονται και παρουσιαστές με τους οποίους τους δένει πολυετής φιλία. Φυσικά στην κορυφή όλου του εγχειρήματος ο Αντώνης Κανάκης.

Πέτρος Πολυχρονίδης
«Ο τροχός της τύχης»

Ανέλαβε να παρουσιάσει ένα τηλεπαιχνίδι, τον «Τροχό της τύχης», το οποίο στο παρελθόν είχε καταγράψει ιδιαίτερα επιτυχημένη πορεία. Αν και βρέθηκε στο περιβάλλον ενός μικρού καναλιού, του Star, και μακριά από την ψυχαγωγική παράδοση που χαρακτηρίζει τους μεγάλους παίκτες, αργά αλλά σταθερά έχτισε ένα επιτυχημένο προϊόν. Υψηλά νούμερα τηλεθέασης αλλά και μια πολύ καλή παρουσία για τον ίδιο, η οποία βασίζεται στο μετρημένο χιούμορ και στη θετική ενέργεια που εκπέμπει. Επιπλέον έχει μέτρο, κάτι που λείπει από τις εκπομπές αυτού του είδους.

Σάκης Ρουβάς
«X Factor»

Λάμπει. Οσα χρόνια κι αν περάσουν παραμένει το πρόσωπο που ό,τι κι αν κάνει τηλεοπτικά θα κατακτήσει το κοινό. Ισως γιατί η τηλεόραση με την ελαφρότητα που τη χαρακτηρίζει του ταιριάζει γάντι. Ισως γιατί τελικά το σόου τού πηγαίνει περισσότερο απ’ ό,τι οι απόπειρες να ερμηνεύσει το «Αξιον εστί» διεκδικώντας ένα άλλοθι για την έλλειψη κουλτούρας στη μουσική του. Μια χαρά ήταν στο «X Factor». Ετσι τον μάθαμε, έτσι θέλουμε να τον ξέρουμε. Μακάρι να συνεχίσει έτσι και να μην τσαλαβουτήσει σε άγνωστα και επικίνδυνα για εκείνον πολιτιστικά «νερά».

Μίρκα Παπακωνσταντίνου
«Το σόι σου»

Λένε πως δίχως καλό σενάριο ο ηθοποιός δεν μπορεί να ξεχωρίσει. Η Μίρκα Παπακωνσταντίνου είναι από τις εξαιρέσεις του κανόνα. Με ένα μέτριο στα όρια του κακού σενάριο εκείνη απέδειξε ότι ο καλός και έμπειρος ηθοποιός θα φανεί και θα το αντιληφθεί και ο θεατής. Μετρημένη, αυτοσαρκαστική, εξαιρετική στην ερμηνεία της, έκλεψε την παράσταση στο «Σόι σου» και συνεχίζει απτόητη και την επόμενη σεζόν.

Ρούλα Κορομηλά
«Μπράβο Ρούλα»

Στο «What ever happened to Baby Jane» η Μπέτι Ντέιβις ερμηνεύει μια ηλικιωμένη γυναίκα η οποία, μη μπορώντας να συμφιλιωθεί με το πέρασμα του χρόνου, προσπαθεί να αναβιώσει την εποχή της δόξας της με άκρως θλιβερά αποτελέσματα. Επειτα από άλλη μία αποτυχημένη προσπάθεια να λάμψει ξανά στην ελληνική τηλεόραση όπως έλαμπε πριν από 20 χρόνια, η Ρούλα Κορομηλά με το «Μπράβο Ρούλα» διεκδικεί επάξια τον τίτλο της Ελληνίδας Baby Jane. Δεν είναι φυσικά θέμα ηλικίας καθώς η Κορομηλά είναι ακόμη μια νέα καλοστεκούμενη γυναίκα, είναι κυρίως θέμα αισθητικής. Της πεπερασμένης αισθητικής των «nineties» που η ίδια επιμένει να περιφέρει ακόμη και σήμερα με το ντύσιμο, με τα νάζια της, με την εξάρτησή της από το μόνιτορ, με τη θεματολογία των εκπομπών της, με τη χρήση φίλτρων που αντί να «ξεγελούν» τον χρόνο εκθέτουν την ίδια.

Μαριάννα Τουμασάτου
«Οι συμμαθητές»

Στα 50 χρόνια ιστορίας της ελληνικής τηλεόρασης λίγες είναι οι ερμηνείες που θα μπορούσαν να σταθούν και σε μια ξένη παραγωγή. Και δεν μιλάμε απαραιτήτως για μεγάλες ερμηνείες σε κλασικές παραγωγές αλλά για ηθοποιούς που να μπορούν να μιλήσουν σαν κανονικοί άνθρωποι και όχι σαν μαθητές που απαγγέλλουν άτεχνα το ποίημα της 25ης Μαρτίου. Με την εμφάνισή της στους «Συμμαθητές» η Μαριάννα Τουμασάτου λέει το ποίημά της με μέτρο και φυσικότητα δίνοντάς μας αξιοπρόσεκτα δείγματα σύγχρονης τηλεοπτικής υποκριτικής. Στον ρόλο της Μαριλένας Κουλούρη, όσο πρέπει αστεία και όσο πρέπει δραματική, κυρίως χωρίς στόμφο, μας χαρίζει μία από τις πιο ισορροπημένες και δροσερές ερμηνείες που έχουμε δει σε ελληνική κωμική – κοινωνική σειρά.

Ανδρέας Γεωργίου
«Μπρούσκο»

Σκηνοθέτησε μεταξύ άλλων το «Βαλς με 12 θεούς», τα σίριαλ όμως που τον έκαναν γνωστό και στην Ελλάδα ήταν το «Μπρούσκο», όπου και σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, και το «Ρουά ματ», όπου συμμετείχε ως σκηνοθέτης. Το «Μπρούσκο» θα συνεχιστεί την επόμενη περίοδο, με τον Γεωργίου πάντα στο τιμόνι του. Ο ίδιος κάνει τη σκηνοθετική επιμέλεια και σε άλλη μια επιτυχία, «Τα δίδυμα φεγγάρια». Η ελληνοκυπριακή σαπουνόπερα («φρούτο» της κρίσης) του πάει πολύ!

Λίλα Μπακλέση
«Ταμάμ»

Είναι δύσκολο να επιλέξεις έναν καθώς όλοι οι πρωταγωνιστές (και οι δευτεραγωνιστές) του «Ταμάμ» κάνουν πολύ καλή δουλειά –βοηθάει και το έξυπνο, ατακαδόρικο σενάριο.

Είναι όμως η Λίλα Μπακλέση, που με το σίριαλ έκανε το τηλεοπτικό ντεμπούτο της, το πρόσωπο που ξεχώρισε. Επειδή είχε τον πιο αβανταδόρικο ρόλο και επειδή τον ερμήνευσε με φαντασία και νεύρο. Ο δεύτερος κύκλος της σειράς ολοκληρώθηκε τον περασμένο Μάιο, αλλά έπειτα από απαίτηση του κοινού (!) θα υπάρξει τελικά και τρίτος κύκλος.

Γρηγόρης Βαλτινός
«Δίδυμα φεγγάρια»

Εχει πολλά χρόνια να κάνει τηλεόραση και σίγουρα η απόφασή του να επιστρέψει δεν ήταν τυχαία. Ο Γρηγόρης Βαλτινός πάντα ασκούσε μια ιδιαίτερη γοητεία τόσο θεατρικά όσο και τηλεοπτικά.

Το ίδιο συνέχισε να κάνει με ιδιαίτερη μαεστρία και σε αυτή την ελληνοκυπριακή καθημερινή σειρά. Παρότι το σενάριο δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, όπως και η συνολική παραγωγή, η παρουσία του καταφέρνει να δώσει πόντους και μάλιστα πολλούς.

Εχει στόφα πρωταγωνιστή και αυτό αποδεικνύεται κάθε φορά.