Αυτόκλητος «σύμβουλος» του υπουργείου Δημόσιας Τάξης για την… απαγωγή των Πακιστανών το 2005, «συνεργάτης» εταιρείας σφυγμομετρήσεων προκειμένου να ασκεί πιέσεις σε πολιτικά πρόσωπα αλλά και άνθρωπος που ήρθε σε σύγκρουση με γνωστό επιχειρηματία του οποίου είχε αναλάβει να γράψει τη «βιογραφία» φέρεται να ήταν, σύμφωνα με μαρτυρίες που είναι στη διάθεση του «Βήματος», ο 50χρονος κ. Παναγιώτης Μουσσάς που κατηγορείται από τις διωκτικές αρχές για συμμετοχή στο κύκλωμα εκβιαστών στον χώρο των ΜΜΕ που αποκαλύφθηκε προ μερικών ημερών. Μαζί του κατηγορούνται ο 42χρονος εκδότης της «Ακρόπολης» κ. Τάκης Μαυρίκος και ο 35χρονος δημοσιογράφος κ. Χρήστος Φράγκου. Σε ένα κύκλωμα το οποίο, σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ., επιζητούσε να έχει, με το αζημίωτο, προσβάσεις στην κυβέρνηση, ενώ είχε γίνει πρόσφατα προσπάθεια να υπάρξει πολιτική εκμετάλλευση των δημοσιευμάτων των υπόπτων. Μετά την απολογία τους ο Π. Μουσσάς κρίθηκε προφυλακιστέος ενώ οι άλλοι δύο αφέθηκαν ελεύθεροι με εγγύηση 50.000 ευρώ έκαστος και απαγόρευση εξόδου από τη χώρα. Στην απολογία του ο Μουσσάς αφού αρνείται τις κατηγορίες υποστηρίζει ότι «εικάζω πως η Κάτζου με δική της πρωτοβουλία και αφού μου διαφήμιζε γνωριμία με παράγοντες του Μαξίμου και ειδικά με τον κ. Παππά, μου πρότεινε να κλείσουμε ένα ραντεβού μαζί του κατ’ αρχήν στο Μαξίμου το αποίο εγώ αρνήθηκα και σε μεταγενέστερο χρόνο μου έθεσε επιτακτικά το θέμα αυτό και δέχθηκα να βρεθούμε στο σπίτι της, ραντεβού το οποίο αναβλήθηκε γιατί την ίδια μέρα συζητείτο στη Βουλή το θέμα των αδειών και ο κ. Παππάς έπρεπε να είναι εκεί… Η Κάτζου επαιζε διπλό παιχνίδι και από τη μία μου πρότεινε να συναντηθώ με τον Παππά για συγκροτήσουμε επικοινωνιακή ομάδα και από την άλλη μεθόδευε την καταγγελία για να καλύψει τις φήμες για δικό της χρηματισμό και πολυτελή βίο και επίσης να εμφανιστεί η κυβέρνηση ότι κάνει κάθαρση στη διαφθορά λόγω των επίκαιρων εξελίξεων στα θέματα αδειοδότησης των ΜΜΕ. Ο Παππάς και ο Μπενίσης έβαλαν την Κάτζου να μεθοδεύσει την υποβολή της συγκεκριμένης μήνυσης γιατί στην παρούσα φάση βόλευε την κυβέρνηση να εμφανιστεί ένα τέτοιο θέμα…».
«Σύμβουλος-πολυεργαλείο»


Στον κ. Μουσσά αποδίδουν ορισμένοι ότι παλαιότερα εμφανιζόταν ως «πρόθυμος μεταφορέας χρημάτων» από επιχειρηματίες σε πολιτικά πρόσωπα τους οποίους προσέγγιζε μέσα από την εργασία του, χωρίς ωστόσο αποδεικτικά στοιχεία. Επιπλέον είχε κατορθώσει να γίνει ταυτόχρονα «σύμβουλος» σε 5-6 διαφορετικούς δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς στους οποίους υποσχόταν ειδικούς χειρισμούς «κρίσεων». Ο ίδιος άνθρωπος που τώρα «στόχευε» κονδύλια εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ από διαφημίσεις ΔΕΚΟ και τραπεζών είχε κατηγορηθεί παλαιότερα από προϊσταμένους του ότι παρακρατούσε χρήματα από χορηγίες που δίνονταν ως και σε μικρά έντυπα της Μεσσηνίας. Επιπλέον ο εκδότης Τάκης Μαυρίκος είχε κατηγορηθεί για παράνομες ενέργειες σε βάρος πολιτικών ως ιδιοκτήτης μικρής εφημερίδας στο Κερατσίνι, ενώ παλαιότερα φέρεται να χρηματοδοτείτο από κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών. Στην κατοχή του βρέθηκαν χειρόγραφες σημειώσεις για είσπραξη εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ από ΔΕΚΟ και άλλους φορείς.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας, τα μέλη του κυκλώματος είχαν προσεγγίσει δημοσιογράφο με την οποία ήταν συνάδελφοι σε οικονομικό έντυπο που εργαζόταν και στο γραφείο δημοσίων σχέσεων της ΕΥΔΑΠ. Οι τρεις ζητούσαν εκβιαστικά από τη γυναίκα μεγάλα μερίδια από την «πίτα» της διαφήμισης της ΕΥΔΑΠ, συνολικού ύψους 1,5 εκατ. ευρώ. Επιπλέον της ζητούσαν να δημιουργήσει «γέφυρα» με τον υπουργό Επικρατείας κ. Νίκο Παππά και άλλους πολιτικούς παράγοντες προκειμένου να προσφέρουν, με το αζημίωτο, «στήριξη» στον ΣΥΡΙΖΑ. Στο σχέδιό τους ενέταξαν και τους υπευθύνους άλλων 7-8 sites που φέρεται να συμμετείχαν στο σχέδιο εξύμνησης της κυβερνητικής παράταξης.
Ο «δραστήριος» κ. Μουσσάς


Ο Παναγιώτης Μουσσάς, ο οποίος στις πρόσφατες συνομιλίες του εμφανίζει τον εαυτό του ως «ελβετικό σουγιά», δηλαδή πολυεργαλείο, και δηλώνει «η ζωή, παιδάκι μου, είναι για εμάς, εξουσίες», ήταν πρώην δημοτικός υπάλληλος και αργότερα ασχολήθηκε ως δημοσιογράφος του πολιτικού ρεπορτάζ στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας.
Για ένα χρονικό διάστημα ήταν παρουσιαστής σύντομων δελτίων ειδήσεων σε ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό, όμως η σπασμωδική αντίδρασή του στον σεισμό του 1999 στάθηκε εμπόδιο στην επιτυχία του. Οπως ανέφερε στο «Βήμα» άτομο που γνώριζε την πορεία του 50χρονου, «ύστερα από πίεση σε πολιτικούς παράγοντες της Νέας Δημοκρατίας, είχε αρχικά τοποθετηθεί σύμβουλος επικοινωνίας στην Αγροτική Τράπεζα ενώ είχε ζητήσει επιτακτικά να γίνει και παρουσιαστής στην ΕΡΤ. Ηταν άνθρωπος άριστος στις δημόσιες σχέσεις, με πρώτο μέλημά του να δικτυωθεί με ισχυρούς πολιτικούς και επιχειρηματικούς παράγοντες. Δήλωνε «άνθρωπος εμπιστοσύνης» τους και γνώστης του παρασκηνίου, ενώ στην ουσία συνωμοσιολογούσε χωρίς αντίκρισμα και έκανε «ψεύτικη επίδειξη ισχύος». Κομπορρημονούσε για τις γνωριμίες του και φρόντιζε με μεγαλοστομίες να εκμεταλλεύεται διάφορες περιστάσεις, χωρίς κανείς να ξέρει πού είναι η αλήθεια του και πού το ψέμα. Εβλεπε τα προσχέδια εντύπων και τα αρχικά κείμενα των συναδέλφων του και έσπευδε να ενημερώνει τους αναφερόμενους. Και να τα παρουσιάζει εκ των προτέρων σαν έργο τάχα παρέμβασής του. Υπήρχαν αναφορές ότι εκείνη την περίοδο είχε προθυμοποιηθεί για τη μεταφορά ύποπτων χρηματικών ποσών ανάμεσα σε βουλευτές και επιχειρηματίες».
Το 2005 στελέχη της Νέας Δημοκρατίας πληροφορούνται ότι ο εν λόγω εκπρόσωπος των ΜΜΕ είναι σύμβουλος σε πέντε ή έξι –εκτός της Αγροτικής Τράπεζας –δημόσιους φορείς. Τη θέση αυτή εμφανίστηκε ότι την κατέλαβε ως άνθρωπος «ειδικών αποστολών της Ρηγίλλης» προκειμένου, υποτίθεται, να τους δίνει κρίσιμες συμβουλές σε θέματα αιχμής. Ετσι, εκτός των άλλων, είχε παρουσιασθεί το 2005 ως σύμβουλος –με την υποτιθέμενη υπόδειξη του κομματικού στελέχους κ. Νίκου Καραχάλιου –του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Γιώργου Βουλγαράκη προκειμένου τάχα να τον βοηθήσει στο πολυσυζητημένο και «προβληματικό» θέμα της «αρπαγής από πράκτορες της ΕΥΠ μεταναστών από το Πακιστάν που διέμεναν στα Πετράλωνα και οι οποίοι είχαν θεωρηθεί ότι σχετίζονταν με την αιματηρή επίθεση της Αλ Κάιντα τον Ιούλιο του 2005 στο μετρό και σε λεωφορείο στο Λονδίνο». Επιπλέον είχε υπάρξει έλεγχος στην Αγροτική Τράπεζα όπου καταγγέλθηκε στη διοίκηση ότι «φερόταν να κρατά μέρος ποσών που προορίζονταν για μικρές, περιφερειακές εφημερίδες». Ακόμη είχε διατελέσει συνεργάτης στο περιοδικό «Θητεία» που εξέδιδε το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, με επίκληση πάλι «εντολών της Ρηγίλλης».
Στη συνέχεια έγινε γνωστό ότι είχε αναπτύξει στενές σχέσεις με υπεύθυνο εταιρείας δημοσκοπήσεων και με βάση τις πληροφορίες που αντλούσε ή άλλες δυνατότητες παρέμβασής του πωλούσε σχετικές εκδουλεύσεις σχετικά με τη «δημοτικότητα» των πολιτικών που προσέγγιζε.
Στενοί φίλοι του είχαν εντυπωσιασθεί από την πολυτελή ζωή του, την εκδήλωση που οργάνωνε κάθε Δεκαπενταύγουστο στη Μύκονο με δεκάδες καλεσμένους, την πολυήμερη διαμονή του στο Νησί των Ανέμων σε ακριβά ξενοδοχεία κ.τ.λ. Ανθρωποι που τον γνώριζαν θυμούνται ακόμη ότι το 2007 τον είχε… καταδιώξει στη Θεσσαλονίκη στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας που φερόταν «αγανακτισμένος» από τις παρασκηνιακές κινήσεις του.
Τα τελευταία χρόνια φέρεται να είχε προστριβές με 80χρονο επιτυχημένο επιχειρηματία –που είχε αντιμετωπίσει σημαντική περιπέτεια στη ζωή του –στο πλαίσιο «αυτοβιογραφίας» που του είχε προτείνει. Μια διένεξη που κατέληξε στα δικαστήρια.

Π. ΜΑΥΡΙΚΟΣ
Από το Κερατσίνι στην «Ακρόπολη»

Ο κ. Μαυρίκος είχε αρχικό πεδίο ενασχόλησής του το Κερατσίνι, όπου ήταν και υπάλληλος της ΔΕΗ. Παράλληλα ήταν δημοσιογράφος στο TV Magic και στον ραδιοφωνικό σταθμό 107 του Πειραιά. Είχε διατελέσει υπεύθυνος Επικοινωνίας του Δήμου Κερατσινίου, ενώ εξέδωσε και τοπική εφημερίδα. Είχε κατηγορηθεί από τον πρώην δήμαρχο Κερατσινίου κ. Φώτη Μελά για συκοφαντικά δημοσιεύματα. Το 2009 είχε τοποθετηθεί σε διοικητική θέση στο Ψυχιατρείο Αθηνών. Το 2002 είχε κατέλθει υποψήφιος με τον συνδυασμό «Ερχεται το μέλλον», ο οποίος έλαβε 1.113 ψήφους και ποσοστό 2,6%. Τότε ήταν εκδότης των εφημερίδων «Ακρόπολη» και «24 Ωρες», φρόντιζε να αγοράζει τίτλους γνωστών, παλαιών εφημερίδων και προχωρούσε σε επανέκδοσή τους με έντυπα-κακέκτυπα και είχε πάλι επισημανθεί ότι, ενώ αυτές είχαν κυκλοφορία υποτυπώδη, εξασφάλιζαν 150.000 ευρώ κρατική διαφήμιση.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ