Πέρα από τη μεγάλη καταξίωση, τα πολλά λεφτά και την τεράστια δημοσιότητα, τα Οσκαρ είναι επίσης ένα παιχνίδι. Παιχνίδι αριθμών, παιχνίδι ρεκόρ, παιχνίδι εντυπώσεων. Για παράδειγμα, τέσσερις από τους πέντε εφετινούς υποψηφίους για το Οσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου (Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Μάικλ Κίτον, Εντι Ρέντμεϊν, Στιβ Καρέλ) δεν έχουν ποτέ στο παρελθόν υπάρξει υποψήφιοι. Αυτό δεν συμβαίνει συχνά. Και όσο για τον πέμπτο (Μπράντλεϊ Κούπερ), έχει προταθεί μεν αλλά δεν έχει κερδίσει. Ενδεχομένως αυτό να δείχνει ότι η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου ενδιαφέρεται για την αναγνώριση προσώπων που είτε είναι νέοι είτε, αν και μεγάλοι (όπως ο Κίτον), δεν έχουν προταθεί στο παρελθόν στα βραβεία. Φυσικά στους ηθοποιούς ο καλός ρόλος είναι πάντα το άλφα και το ωμέγα και όλοι έχουν κάνει καλή δουλειά υποδυόμενοι κατά κύριο λόγο (οι 4 στους 5) πραγματικά πρόσωπα. Φρέσκα πρόσωπα όμως βρίσκουμε και στις γυναίκες που διεκδικούν το Οσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου (Φελίσιτι Τζόουνς, Ρόζαμουντ Πάικ). Σε αυτή την κατηγορία όμως βλέπουμε ότι δύο έχουν ήδη κερδίσει το βραβείο (Μαριόν Κοτιγιάρ και Ρις Γουίδερσπουν) και μία, η Τζουλιάν Μουρ, προτάσσεται για πέμπτη φορά (και όλα δείχνουν ότι θα το πάρει). Οσο για τους σκηνοθέτες, τρεις από αυτούς εμφανίζονται σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες μαζί με τη δική τους. Για αυτά και για άλλα πολλά παιχνίδια μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω.
A’ γυναικείος ρόλος

1. Τζουλιάν Μουρ


Ετών: 55 (3.12.1960)


Ο ρόλος: Αλις Χάουλαντ στην ταινία «Still Alice» των Ρίτσαρντ Γκλάτζερ – Γουός Γουέστμορλαντ. Επιτυχημένη καθηγήτρια Γλωσσολογίας, παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών, βλέπει τη ζωή της να αλλάζει όταν αρχίζει να ξεχνά λέξεις.
Ως τώρα: Μία από τις πιο ταλαντούχες αλλά και πιο αδικημένες ηθοποιούς της γενιάς της, η Μουρ έχει υπάρξει τέσσερις φορές υποψήφια για Οσκαρ και μάλιστα το 2003 είχε διπλή υποψηφιότητα στην κατηγορία Α’ γυναικείου ρόλου («Ο Παράδεισος είναι μακριά») και Β’ γυναικείου ρόλου («Οι ώρες»). Οι υπόλοιπες υποψηφιότητές της είναι Β’ ρόλου για τις «Ξέφρενες νύχτες» (1997) του Πολ Τόμας Αντερσον, όπου υποδύθηκε μια πορνοστάρ, και Α’ ρόλου για «Το τέλος μιας σχέσης» (1999) του Νιλ Τζόρνταν, μια μεταφορά του μυθιστορήματος του Γκράχαμ Γκριν. Ολα δείχνουν ότι εφέτος είναι η χρονιά της. Κέρδισε άλλωστε το βραβείο γυναικείας ερμηνείας στο τελευταίο Φεστιβάλ Καννών για την ταινία «Maps to the stars» του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Ο ρόλος της πάσχουσας από Αλτσχάιμερ Αλις ταιριάζει στα μέτρα της Ακαδημίας Κινηματογράφου.
2. Μαριόν Κοτιγιάρ


Ετών: 40 (30.9.1975)



Ο ρόλος:
Σάντρα στην ταινία «Δύο μέρες και μία νύχτα» των αδελφών Λυκ και Ζαν-Πιερ Νταρντέν. Μια παντρεμένη γυναίκα και μητέρα έχει μόλις δύο ημέρες και μία νύχτα διορία για να βρει τρόπους προκειμένου να σώσει τη δουλειά της.
Ως τώρα: Μόλις μία υποψηφιότητα για Οσκαρ ως σήμερα για την πανέμορφη γαλλίδα ηθοποιό, η οποία της απέφερε το βραβείο και μάλιστα στην κατηγορία Α’ ρόλου. Η Κοτιγιάρ δεν μεταμορφώθηκε απλώς αλλά κατέθεσε την ψυχή της υποδυόμενη την τραγουδίστρια Εντίθ Πιάφ στη «Ζωή σαν τριαντάφυλλο». Το αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό. Αξιοσημείωτο είναι ότι η εφετινή υποψηφιότητά της είναι η μόνη που απέσπασε η ταινία των βέλγων αδελφών, αφού το «Δύο μέρες και μία νύχτα» δεν είναι στην πεντάδα για το Οσκαρ καλύτερης ταινίας. Αυτό είναι το μόνο κοινό σημείο τού «Δύο μέρες και μία νύχτα» με την ταινία «Still Alice». Και οι δύο ταινίες έχουν μόνο μία υποψηφιότητα στην ίδια κατηγορία: Α’ γυναικείου ρόλου.
3. Ρις Γουίδερσπουν


Ετών: 39 (22.3.1976)
Ο ρόλος: Σέριλ στην ταινία «Αγρια» του Ζαν-Μαρκ Βαλέ. Μια γυναίκα αποφασίζει να διανύσει πεζή μια τεράστια χιλιομετρική απόσταση προκειμένου να συνέλθει από μια προσωπική καταστροφή.
Ως τώρα: Οπως ακριβώς η Μαριόν Κοτιγιάρ, έτσι και η Ρις Γουίδερσπουν έχει στο ενεργητικό της μόνο μία ακόμη υποψηφιότητα, η οποία όμως της απέφερε το Οσκαρ. Αυτό συνέβη το 2006, όταν η Γουίδερσπουν προτάθηκε για τη δουλειά της στην ταινία «Walk the line» όπου υποδύθηκε την Τζουν Κάρτερ, σύζυγο του Τζόνι Κας. Οπως ο φίλος της Μάθιου Μακ Κόναχι, η Γουίδερσπουν χρειάστηκε να κοπιάσει για να αποδείξει ότι δεν είναι απλώς ένα όμορφο πρόσωπο. Και συμπτωματικά είναι εφέτος υποψήφια για ταινία του Ζαν-Μαρκ Βαλέ, ο οποίος σκηνοθέτησε τον Μακ Κόναχι στο «Dallas Buyers Club» που του χάρισε το Οσκαρ.
4. Ρόζαμουντ Πάικ


Ετών: 36 (29.1.1979)
Ο ρόλος: Εϊμι Νταν στην ταινία «Το κορίτσι που εξαφανίστηκε» του Ντέιβιντ Φίντσερ. Η αδικημένη σύζυγος που αποφασισμένη να κάνει τον βίο αβίωτο στον σύζυγό της (Μπεν Αφλεκ) εξαφανίζεται, με αποτέλεσμα ο δεύτερος να θεωρηθεί βασικός ύποπτος για τη δολοφονία της.
Ως τώρα: Πρώτη υποψηφιότητα για τη Λονδρέζα Ρόζαμουντ Μέρι Ελίζαμπεθ Πάικ που πρωτοείδαμε στον κινηματογράφο ως κορίτσι του Τζέιμς Μποντ στο «Πέθανε μια άλλη μέρα» το 2002. Παρά τις καλές εμφανίσεις της σε ταινίες όπως «Περηφάνια και προκατάληψη», «Μια κάποια εκπαίδευση» και «Γυναίκες έτοιμες για όλα», της έλειπε πάντα ένα μεγάλος, χαρακτηριστικός ρόλος, τον οποίο βρήκε υπό την καθοδήγηση του Ντέιβιντ Φίντσερ στην ταινία για την οποία είναι υποψήφια. Το παράδοξο είναι ότι εμφανίζεται από το δεύτερο μισό της ταινίας, αλλά η παρουσία της είναι τόσο έντονη που, ενώ κανονικά θα έπρεπε να διεκδικήσει το Β’ ρόλου, διεκδικεί το Α’ ρόλου.
5. Φελίσιτι Τζόουνς


Ετών: 32 (17.10.1983)


Ο ρόλος: Τζέιν Γουάιλντ Χόκινγκ, πρώην σύζυγος του πάσχοντος από τη νόσο του κινητικού νευρώνα Στίβεν Χόκινγκ, στο βιβλίο της οποίας στηρίζεται το σενάριο της ταινίας «Η θεωρία των πάντων» του Τζέιμς Μαρς.
Ως τώρα: Αλλο ένα πρόσωπο που εμφανίζεται για πρώτη φορά στα Οσκαρ, η Φελίσιτι Ρόουζ Χάντλεϊ Τζόουνς γεννήθηκε στο Μπέρμιγχαμ, μεγάλωσε στο Μπόρνβιλ και παρουσίασε το ταλέντο της στο δράμα από πολύ νωρίς. Αρχισε να ασχολείται σοβαρά με την υποκριτική σε ηλικία 11 ετών και μετά τις σπουδές της στην Αγγλική Φιλολογία άρχισε να κάνει επαγγελματικές εμφανίσεις στο θέατρο. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε έπειτα από μια πλούσια καριέρα στην τηλεόραση. Το «Amazing Spiderman 2» είναι η μεγαλύτερή της επιτυχία, ενώ προσφάτως την είδαμε και στην «Αόρατη γυναίκα» του Ρέιφ Φάινς, όπου υποδύθηκε τον μεγάλο και κρυφό έρωτα του συγγραφέα Καρόλου Ντίκενς.
Α’ ανδρικός ρόλος

6. Μάικλ Κίτον


Ετών: 64 (5.9.1951)
Ο ρόλος: Ρίγκαν Τόμπσον στην ταινία «Birdman (Η απρόσμενη αρετή της αφέλειας)» του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου. Ενας ηθοποιός, διάσημος για τον ρόλο ενός υπερήρωα, του Birdman, προσπαθεί να κερδίσει το τελευταίο καλλιτεχνικό στοίχημά του με το ανέβασμα ενός έργου του Ρέιμοντ Κάρβερ στο Μπρόντγουεϊ.
Ως τώρα: Το «Birdman» φέρει σκιές από την πραγματική ζωή του Μάικλ Κίτον καθώς μετά την επιτυχία του ως υπερήρωα Μπάτμαν ο ηθοποιός περιθωριοποιήθηκε και σχεδόν εξαφανίστηκε. Το «Birdman» είναι ολοφάνερα η μεγάλη επιστροφή του Κίτον που για πρώτη φορά στην καριέρα του φτάνει ως τα Οσκαρ. Το γεγονός ότι έχει κερδίσει τα βραβεία πολλών Ενώσεων Κριτικών αλλά και τη Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία «Κωμωδία ή μιούζικαλ» προσθέτει πόντους στη βράβευσή του με Οσκαρ, αν και ο ανταγωνισμός είναι σίγουρα μεγάλος δίπλα στον Εντι Ρέντμεϊν και στον Μπένεντικτ Κάμπερμπατς.
7. Στιβ Καρέλ


Ετών: 53 (16.8.1962)



Ο ρόλος:
Τζον Ντι Ποντ στην ταινία «Foxcatcher» του Μπένετ Μίλερ. Η αληθινή, τραγική ιστορία ενός παρανοϊκού δισεκατομμυριούχου που, πεπεισμένος ότι είναι ιδιοφυΐα της ελεύθερης πάλης (παρότι παντελώς άσχετος), αποφάσισε να διεκδικήσει τους Ολυμπιακούς της Σεούλ (1988) διευθύνοντας μια ομάδα επαγγελματιών παλαιστών.
Ως τώρα: Εξι φορές υποψήφιος για τη Χρυσή Σφαίρα για ερμηνεία σε τηλεοπτική σειρά (κωμωδία ή μιούζικαλ), ο Καρέλ έχει κερδίσει το βραβείο μία φορά και μάλιστα στην πρώτη υποψηφιότητά του το 2006. Με το «Foxcatcher», όπου εμφανίζεται μεταμορφωμένος σε τέτοιο σημείο που δεν τον αναγνωρίζεις, ο Καρέλ έφτασε ως τις Χρυσές Σφαίρες για ερμηνεία σε δραματική ταινία. Ο ρόλος είναι σαφώς η μεγάλη αλλαγή στην καριέρα του, αν και η φόρα που είχε η ταινία του Μίλερ από τις Κάννες και μετά έχει σαφώς ελαττωθεί.
8. Εντι Ρέντμεϊν


Ετών: 33 (6.1.1982)


Ο ρόλος: Στίβεν Χόκινγκ στην ταινία «Η θεωρία των πάντων» του Τζέιμς Μαρς. Η σωματική δουλειά που κατέβαλε για να υποδυθεί τη διάνοια που 21 χρόνων διαγνώστηκε με τη νόσο του κινητικού νευρώνα και καθηλώθηκε εφ’ όρου ζωής σε αναπηρικό καροτσάκι ίσως του χαρίσει το πολυπόθητο αγαλματίδιο.
Ως τώρα: Ενα θεατρικό βραβείο Τόνι για την ερμηνεία του στην παράσταση «Red», το βραβείο του καλύτερου νέου ταλέντου της εφημερίδας «Evening Standard» για τη δουλειά του στο έργο «The goat» του Εντουαρντ Αλμπι και βεβαίως η Χρυσή Σφαίρα εφέτος για την καλύτερη ανδρική ερμηνεία σε δραματική ταινία είναι τρεις εξαιρετικές διακρίσεις στην καριέρα του νεαρού Βρετανού, ο οποίος στον κινηματογράφο έχει παίξει κυρίως δεύτερους ρόλους σε ταινίες όπως «Οι άθλιοι», «Elizabeth: Η χρυσή εποχή» και ο «Καθοδηγητής» του Ρόμπερτ Ντε Νίρο, όπου υποδύθηκε τον γιο του Ματ Ντέιμον. Τον έχουμε δει επίσης στην κομεντί «Επτά μέρες με τη Μέριλιν» σε μεγαλύτερο ρόλο.
9. Μπένεντικτ Κάμπερμπατς


Ετών: 39 (19.7.1976)



Ο ρόλος:
Αλαν Τούρινγκ στην ταινία «Το παιχνίδι της μίμησης» του Μόρτεμ Τίλντουμ. Ο επιστήμονας που συνέβαλε στο «σπάσιμο» του κωδικού Enigma και κατά συνέπεια στη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων κατά των Γερμανών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ως τώρα: Είναι η πρώτη υποψηφιότητα του λονδρέζου ηθοποιού, ο οποίος έχει γνωρίσει τεράστια επιτυχία τα τελευταία χρόνια μέσω του εκσυγχρονισμένου ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς που υποδύεται στην τηλεοπτική σειρά «Sherlock». Στο σινεμά ο Κάμπερμπατς, που είναι γόνος οικογένειας ηθοποιών (Γουάντα Βένταμ και Τίμοθι Κάρλτον οι γονείς του), είχε αρκετές συλλογικές επιτυχίες («Το άλογο του πολέμου», δύο ταινίες «Χόμπιτ», «Αύγουστος», «12 χρόνια σκλάβος», «Star Trek into darkness»). Καμία όμως από αυτές τις ταινίες δεν ήταν εστιασμένη επάνω του. Στάθηκε άτυχος γιατί «Ο άνθρωπος που πούλησε τον κόσμο», όπου υποδύθηκε τον Τζούλιαν Ασανζ, εμπνευστή του WikiLeaks, δεν συνάντησε επιτυχία. Εφέτος όμως ο ρόλος του Τούρινγκ τον μετέφερε σε άλλες σφαίρες.
10. Μπράντλεϊ Κούπερ


Ετών: 40 (5.1.1975)



Ο ρόλος:
Κρις Κάιλ (1974-2013) στην ταινία «Ελεύθερος σκοπευτής» του Κλιντ Ιστγουντ. Πραγματικό πρόσωπο, υπηρέτησε στους πολέμους του Ιράκ και του Αφγανιστάν ως Navy Seal και θεωρείται ένας από τους πιο αποτελεσματικούς ελεύθερους σκοπευτές στην ιστορία του αμερικανικού στρατού.
Ως τώρα: Ο Μπράντλεϊ Κούπερ είναι ένα πρόσωπο που αρέσει και στηρίζεται από τα μέλη της Ακαδημίας Κινηματογράφου. Δεν τα έχει πάει άσχημα. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά εφέτος τον βλέπουμε στα Οσκαρ. Μετρά μία υποψηφιότητα για Οσκαρ Α’ ρόλου («Οδηγός επιβίωσης», 2013) και μία πέρυσι για Β’ ρόλου στον «Οδηγό διαπλοκής». Ολα όμως δείχνουν ότι και εφέτος θα χάσει, πρώτον επειδή υπάρχουν πολύ πιο αβανταδόρικοι ρόλοι δίπλα του και, δεύτερον, επειδή με τη «φιλομιλιταριστική» διάθεσή της η ταινία του Ιστγουντ είναι μάλλον εκτός κλίματος και εποχής.

Οι 8 για το Οσκαρ καλύτερης ταινίας
  • Μεγαλώνοντας
  • Η θεωρία των πάντων
  • Το παιχνίδι της μίμησης
  • Ξενοδοχείο Grand Budapest
  • Foxcatcher
  • Whiplash
  • Ελεύθερος σκοπευτής
  • Selma

Σκηνοθεσία

1. Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ «Μεγαλώνοντας»

Καιρός ήταν για τον 55χρονο Τεξανό να προταθεί μία φορά για το Οσκαρ σκηνοθεσίας, γιατί ανήκει στους πιο ανήσυχους αμερικανούς δημιουργούς των τελευταίων 20 χρόνων. Και όλα δείχνουν ότι θα το πάρει διότι, αν μη τι άλλο, το «Μεγαλώνοντας» είναι κατ’ αρχάς ένα σκηνοθετικό επίτευγμα που χρειάστηκε 12 ολόκληρα χρόνια να γυριστεί, με τους ηθοποιούς (Ιθαν Χοκ, Πατρίτσια Αρκέτ, Ελαρ Κόλτρεϊν) να μεγαλώνουν στ’ αλήθεια μπροστά στον φακό. Ο Λινκλέιτερ είναι επίσης υποψήφιος για το σενάριο του «Μεγαλώνοντας» αλλά και ως παραγωγός, αφού η ταινία διεκδικεί και το Οσκαρ καλύτερης παραγωγής. Στο παρελθόν είχε προταθεί για το Οσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για το «Πριν το ηλιοβασίλεμα» και το «Πριν τα μεσάνυχτα», τα οποία προσυπέγραψε με τους Χοκ και Ζυλί Ντελπί.
2. Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου «Birdman ή Η απρόσμενη αρετή της αφέλειας»

Στα 52 χρόνια του ο μεξικανός σκηνοθέτης έχει καταφέρει να γίνει μεγάλο όνομα στο Χόλιγουντ με συνεργασίες δίπλα στον Σον Πεν και στη Ναόμι Γουότς («21 γραμμάρια»), τον Μπραντ Πιτ και την Κέιτ Μπλάνσετ («Βαβέλ») και τώρα με το «Birdman», για το οποίο έχει επίσης τριπλή υποψηφιότητα: για τη σκηνοθεσία, το σενάριο και ως παραγωγός. Από τις προηγούμενες ταινίες του η «Βαβέλ» τού έδωσε δύο υποψηφιότητες, για τη σκηνοθεσία της και πάλι ως παραγωγού (ήταν υποψήφια για το Οσκαρ καλύτερης ταινίας).
3. Γουές Αντερσον «Ξενοδοχείο Grand Budapest»

Αλλος ένας σκηνοθέτης με τριπλή υποψηφιότητα εφέτος και με αρκετό παρελθόν στα Οσκαρ, χωρίς όμως κάποιο βραβείο ως τώρα. Το «Ξενοδοχείο Grand Budapest» έδωσε στον 46χρονο Αμερικανό Αντερσον μία υποψηφιότητα για σκηνοθεσία, μία για σενάριο (γραμμένο κατευθείαν για την οθόνη) και μία ως συμπαραγωγού αφού η ταινία διεκδικεί το Οσκαρ και ως καλύτερη ταινία. Ο Αντερσον μετρά δύο ακόμη υποψηφιότητες για Οσκαρ σεναρίου: για τον «Ερωτα του φεγγαριού» μαζί με τον Ρόμαν Κόπολα και για την «Οικογένεια Τένενμπαουμ» μαζί με τον Οουεν Γουίλσον.
4. Μπένετ Μίλερ «Foxcatcher»

Τρεις ταινίες μεγάλου μήκους, δύο υποψηφιότητες για το Οσκαρ σκηνοθεσίας. Καθόλου άσχημα για τον 49χρονο αμερικανό σκηνοθέτη του «Τρούμαν Καπότε» (η προηγούμενη υποψηφιότητά του), του «Moneyball» και εφέτος του «Foxcatcher». Η ιστορία του παράφρονος δισεκατομμυριούχου Τζον Ντι Ποντ είναι μια παραδοξότητα από μόνη της σε σχέση με τα Οσκαρ. Συγκέντρωσε πέντε υποψηφιότητες (δύο για ρόλους, μία για σκηνοθεσία, μία για σενάριο και μία για μακιγιάζ και κόμμωση) αλλά δεν είναι υποψήφια για το Οσκαρ καλύτερης ταινίας.
5. Μόρτεμ Τίλντουμ «Το παιχνίδι της μίμησης»

Ο Σκανδιναβός της εφετινής πεντάδας σκηνοθετών είναι Νορβηγός και εμφανίζεται για πρώτη φορά στην κούρσα των Οσκαρ. Σαράντα οκτώ χρόνων, προέρχεται από την τηλεόραση και στον κινηματογράφο έγινε για πρώτη φορά γνωστός με την αμέσως προηγούμενη ταινία του «Κυνηγοί κεφάλών» (από το μυθιστόρημα του συμπατριώτη του Τζο Νέσμπο). Είναι λίγο δύσκολο να τον φανταστούμε να σηκώνει το αγαλματίδιο αλλά η επιτυχία του σαφώς είναι τεράστια.

πότε & πού:
Τα βραβεία Οσκαρ θα απονεμηθούν στο Λος Ατζελες την Κυριακή 22 Φεβρουαρίου.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ