Και ενώ είχε συμπληρώσει ότι «αν τα βρούμε αυτά τα όπλα, θα σας τα φέρουμε», ακόμη δεν έχει εντοπιστεί κάποιο από τα τόσα που έχουν «παρελάσει» σε τόσες φωτογραφίες. Την ίδια ώρα έρχεται στο φως το γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες βουλευτές και υψηλόβαθμα στελέχη της Χρυσής Αυγής φέρονται να είχαν εξετάσει ενδελεχώς τις «αγγλικές διαδρομές» τόσο του χιλιανού δικτάτορα Αουγκούστο Πινοσέτ όσο και ενός νεοφασίστα κατηγορούμενου για την πολύνεκρη βομβιστική επίθεση στην Μπολόνια το 1980 αλλά και του ζεύγους Γριβέα στην υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Σύμφωνα με σειρά πληροφοριών και αναφορών που παρουσιάζει «Το Βήμα», μετά τους δύο πρώτους κύκλους προφυλακίσεων, τα στελέχη αυτά είχαν διερευνήσει εμπεριστατωμένα και είχαν σειρά διαβουλεύσεων για να καταφύγουν αρχικά στη Ρωσία, όπου θα εμφανίζονταν ως διωκόμενοι για τις «φιλορωσικές απόψεις» τους, και σε δεύτερη φάση στη Βρετανία. Το εγχείρημα της «μεγάλης φυγής» σε Λονδίνο και Μόσχα τελικά ματαιώθηκε επειδή υπήρξαν διαφωνίες στο εσωτερικό της οργάνωσης τόσο για την «επιτυχή έκβασή» του όσο και για να μη θεωρηθούν «ριψάσπιδες» αλλά και για το ποια από τα πρωτοκλασάτα στελέχη θα αναχωρούσαν και ποια θα έμεναν πίσω. Το σχέδιο φυγής ενισχύθηκε από τις πολύ καλές σχέσεις του ακροδεξιού μορφώματος με τον ευρωβουλευτή και πρόεδρο του Βρετανικού Εθνικού Κόμματος (BNP) Νικ Γκρίφιν.
Σύμφωνα με πληροφορίες, συζητήθηκε με το «περιβάλλον Γκρίφιν» ποια θα ήταν η τύχη ενός σχετικού αιτήματος «πολιτικού ασύλου» προς την κυβέρνηση Κάμερον. Μέλη της Χρυσής Αυγής επικαλέστηκαν αρχικά την «καλή τύχη» που είχε ο Πινοσέτ, ο οποίος ωστόσο είχε άριστες σχέσεις με την τότε βρετανή πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ. Ο χιλιανός δικτάτορας είχε μεταβεί τον Οκτώβριο του 1998 σε ιδιωτική κλινική του Λονδίνου με σκοπό να υποβληθεί σε εγχείρηση, ενώ η Ισπανία είχε εκδώσει διεθνές ένταλμα σύλληψης εις βάρος του με κατηγορίες για μαζικές δολοφονίες και βασανιστήρια πολιτικών αντιπάλων του. Η κυβέρνηση Θάτσερ τον έθεσε μόνο σε κατ’ οίκον περιορισμό ενώ τον Μάρτιο του 2000 του επέτρεψε να επιστρέψει στη Χιλή αντί να τον παραδώσει στην Ισπανία με δικαιολογία την κακή κατάσταση της υγείας του.
Μια δεύτερη, πιο ενδεικτική, περίπτωση που αναζήτησαν οι υπεύθυνοι της Χρυσής Αυγής ήταν επίσης η άριστη μεταχείριση προς τον Ρομπέρτο Φιόρε, ηγέτη της ιταλικής νεοφασιστικής οργάνωσης Forza Nuova (Νέα Δύναμη). Η οργάνωση, που ιδρύθηκε το 1997, μετέχει στο Ευρωπαϊκό Εθνικό Μέτωπο μαζί με νεοφασιστικές – νεοναζιστικές οργανώσεις όπως το γερμανικό NPD, η ισπανική Φάλαγγα, η ρουμανική Νέα Δεξιά και η Χρυσή Αυγή. Από τα στοιχεία που αναζήτησαν, τα στελέχη της Χρυσής Αυγής είδαν ότι ο Φιόρε διέφυγε στη Βρετανία το 1980 καθώς εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης εις βάρος του –μαζί με άλλους 23 νεοφασίστες –για τη βομβιστική επίθεση στον σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνιας τον Αύγουστο του 1980, από την οποία σκοτώθηκαν 85 άτομα και τραυματίστηκαν 200.
Τελικά ο Φιόρε δεν δικάστηκε ενώ κατά την παραμονή του στη Βρετανία απέκτησε σημαντική περιουσία, που περιλαμβάνει ακίνητα αξίας πολλών εκατομμυρίων και ταξιδιωτικά πρακτορεία. Και αυτή η περίπτωση προσέφερε «ελπίδες» στα στελέχη της Χρυσής Αυγής. Αναζητήθηκαν ακόμη στοιχεία για την υπόθεση της παραμονής στο Λονδίνο του επιχειρηματία Κυριάκου Γριβέα και της συζύγου του Αναστασίας Βάτσικα –εκδόθηκαν στην Ελλάδα προ μερικών ημερών -, όμως κρίθηκε ότι «τα χατίρια στον Πινοσέτ και στον Φιόρε έγιναν λόγω των αντιλήψεων της Θάτσερ, ενώ το ζεύγος Γριβέα δεν ζήτησε πολιτικό άσυλο».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ