Το συμπέρασμα της Ζυρίχης

ΥΣΤΕΡΑ από κάθε μεγάλη αθλητική διοργάνωση έπεται η εξαγωγή συμπερασμάτων ως προς την απόδοση του συνόλου της εθνικής αντιπροσωπείας. Συνεπώς και το συμπέρασμα από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου στη Ζυρίχη έχει ευνόητο ενδιαφέρον και εκτός από την πανελλήνια αγαλλίαση των δύο ασημένιων μεταλλίων, από έναν συμπαθέστατο και μπαρουτοκαπνισμένο άλτη του μήκους (Τσάτουμας) και μια ντελικάτη αλλά φτιαγμένη από σκληρό μέταλλο αθλήτρια του επί κοντώ (Στεφανίδου). Ευκαιρία για το τρίτο ξέφυγε. Επ’ ευκαιρία να σημειωθεί ότι οι διακρίσεις προέρχονται από έναν γόνιμο σε διακρίσεις ελληνικό χώρο, τα άλματα.

nnn

ΑΥΤΗ είναι η λαμπερή όψη του νομίσματος. Οι προσδοκίες του ομοσπονδιακού προπονητή κ. Ευαγγελόπουλου –ανθρώπου υπεύθυνου και του μέτρου –στο «Βήμα της Κυριακής», την παραμονή των αγώνων, δικαιώθηκαν κατά 50%. Αν χρησιμοποιήσουμε την ποσόστωση στο αριθμητικό σύνολο της εθνικής ομάδας, το πρόβλημα είναι φανερό. Ενδιάμεσα 8 αθλητές και αθλήτριες κατέγραψαν μέτρια έως ικανοποιητική εμφάνιση. Το υπόλοιπο: 16 τον αριθμό, σχεδόν το 65%, σημείωσαν αρνητική επίδοση. Δεν εννοούμε τη θέση που θα καταλάμβαναν όσο το ότι δεν έδωσαν το ατομικό στοιχειώδες. Να η άλλη, θολή, όψη του νομίσματος που χρήζει διερεύνηση και βαθιά αξιολόγηση, καθώς συνδέεται το πρόβλημα οργανικά με το μέλλον του ελληνικού στίβου. Ας περιμένουμε πώς θα ερμηνευθεί αρμοδίως το σαφέστατο, διπλής όψης, μήνυμα της Ζυρίχης.

ΚΑΠΟΙΑ στιγμή η καθ’ όλα λεπτομερής και με πλούσια ενημερωτική παράθεση ονομάτων και αριθμών περιγραφή των αγώνων να απαλλαγεί από δύο φραστικά βαρίδια: Το ένα αφορά τη συνεχιζόμενη «συνήθεια του λάθους». Επίκληση π.χ. στον πέμπτο ολυμπιονίκη και στον τέταρτο πρωταθλητή! Ολυμπιονίκης είναι ένας ή μία. Το ίδιο και πρωταθλητής-τρια. Κατ’ οικονομία τιμητική γίνεται αναφορά στις θέσεις του βάθρου με συνόδευση του χρώματος του μεταλλίου. Επίσης κάποια φειδώ στη χρήση του χαρακτηρισμού «τεράστιος αθλητής» κτλ. Και τούτο γιατί στην ελληνική γλώσσα δεν υπάρχει «τεραστιότερος» και «τεραστιοτάτη».