Την περασμένη Δευτέρα άκουσα με τεράστια χαρά την είδηση στο ραδιόφωνο, ενώ οδηγούσα. «Ανοίγει σήμερα, στις 08.30 το πρωί, η πλατφόρμα για την έκδοση νέου τύπου δελτίου ταυτότητας (id.gov.gr). Μέσω αυτής οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να προγραμματίζουν ψηφιακά τα ραντεβού τους στο αρμόδιο αστυνομικό τμήμα, για την έκδοση νέου τύπου ταυτοτήτων ή την αντικατάστασή τους λόγω μεταβολής των στοιχείων, λήξης ισχύος, φθοράς ή παλαιότητας». Μολονότι επισημαίνεται ότι τα παλιά δελτία ταυτότητας παύουν να ισχύουν την 3η Αυγούστου του 2026 (σε τρία χρόνια δηλαδή) έσπευσα να κλείσω το ραντεβού μου. Θέλω να βγάλω τη νέα ταυτότητα και αν είναι δυνατόν να είμαι και από τους πρώτους. Οχι γιατί δεν πιστεύω στις θεωρίες όσων διαδηλώνουν, αλλά γιατί τις πιστεύω!

Η βασική ένσταση όλων όσοι κλείνουν κάθε τόσο την πλατεία Συντάγματος είναι ότι οι νέες ταυτότητες έχουν τσιπάκια με τα οποία θα μας παρακολουθούν. Οι ακόμα πιο ψαγμένοι επικριτές των νέων ταυτοτήτων ισχυρίζονται ότι με βάση κάποιο τρομερό σχέδιο το τσιπάκι που υπάρχει στη νέα ταυτότητα θα συντονιστεί με το τσιπάκι που μας έχουν βάλει στον οργανισμό όταν κάναμε το εμβόλιο για να σταματήσει (ή έστω να περιοριστεί) η δράση της COVID-19. Τα δέχομαι όλα. Και όλα αυτά με κάνουν να θέλω να βγάλω τη νέα ταυτότητα αύριο κιόλας.

Ομολογώ ότι με ξετρελαίνει η ιδέα πως κάποιοι παρακολουθούν εμένα προσωπικά – ή, πιο σωστά, ότι θα με παρακολουθούν μετά την έκδοση της ταυτότητας. Πείτε με μεγάλη ψωνάρα, αλλά η ιδέα πως κάποιοι κάπου στον κόσμο ξυπνάνε το πρωί και αναρωτιούνται τι ακριβώς κάνω, με ενθουσιάζει. Ποτέ στη ζωή μου δεν ένιωσα ότι υπάρχει κάποιος του οποίου να αποτελώ την πρώτη σκέψη όταν ξυπνήσει: η ιδέα ότι υπάρχει ολόκληρος οργανισμός παρακολουθήσεων και ότι με παρακολουθεί και κάποιος που ούτε καν γνωρίζω τονώνει την αυτοπεποίθησή μου όσο τίποτα. Αν μάλιστα αυτοί που θέλουν να με παρακολουθούν προσωπικά έχουν φτιάξει και ολόκληρο επιστημονικό πρότζεκτ ώστε το τσιπάκι της ταυτότητας να δρα μαζί με αυτό που περιείχε το εμβόλιο, τότε, διάβολε, θα πρέπει να είμαι τρομερά σημαντικός και να μην το έχω ακόμα καταλάβει! Σκέφτομαι την έρευνα που έχει προηγηθεί, τα χρήματα που έχουν ξοδευτεί, τα επιστημονικά πειράματα για να συγχρονιστούν τα δύο τσιπάκια: κανείς άλλος ποτέ δεν έχει κάνει τόσα απλώς για να με παρακολουθεί. Αν εκτός από το να βγάλω νέα ταυτότητα μου ζητήσουν να κυκλοφορώ και με ένα μαγικό τσιρότο στο μπράτσο, θα το κάνω και αυτό. Και αν εκτός από το να με παρακολουθούν μπορούν και να με κατευθύνουν, όπως οι πιο ακραίοι αρνητές των ταυτοτήτων ισχυρίζονται, μακάρι να το κάνουν. Αν με κατεύθυναν και στα νεανικά μου χρόνια θα είχα αποφύγει πολλές σαχλαμάρες: σίγουρα δεν θα μπορούσα να κάνω περισσότερες. Βέβαια μάλλον η ματαιοδοξία μου είναι μεγάλη: δεν θα παρακολουθούν και δεν θα κατευθύνουν μόνο εμένα, αλλά όλους όσοι θα βγάλουν ταυτότητες, μου λένε. Δεν θα έχω το προνόμιο που ονειρεύομαι και τζάμπα χαίρομαι. Ομως και έτσι η επιθυμία μου για την έκδοση νέας ταυτότητας μεγαλώνει: αν είναι να μας κατευθύνουν και να μας παρακολουθούν όλους, γιατί όχι κι εμένα; Πρώτον, αν δεν το κάνουν αισθάνομαι μειονεκτικά – «όλοι μαζί κι ο ψωριάρης χώρια» που λέει και η παροιμία. Και, δεύτερον, αν υπάρχει ένα παγκόσμιο σχέδιο με τσιπάκια κ.τ.λ., κάτι μου λέει πως θα υπάρχει και δυνατότητα να το παρακολουθείς άνετα εξ αποστάσεως, σαν να είναι σειρά στοNetflix: αν οι κακοί που φτιάχνουν τα τσιπάκια το κάνουν για να μας κατευθύνουν, ποιος θα τους εμποδίσει να μας βγάλουν και από τη μέση, εμάς, που με εξαπτέρυγα και θυμιατά θέλουμε να τους σταματήσουμε στην πλατεία Συντάγματος, ενώ απλά σταματάμε την κίνηση;

Και μετά υπάρχει και κάτι άλλο. Αν η άρνηση των νέων ταυτοτήτων είναι ένα είδος αντισυστημισμού, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις εν προκειμένω για ένα είδος αντι-αντισυστημισμού – συγγνώμη για τον όρο, άλλα δεν βρίσκω άλλον. Θέλω να πω ότι όλοι αυτοί που σήμερα είναι εναντίον των νέων ταυτοτήτων, καμιά δεκαπενταριά χρόνια πριν ήταν εναντίον και των παλιών, αυτών δηλαδή την ύπαρξη των οποίων σήμερα υπερασπίζονται, χωρίς μάλιστα να έχουν κάνει και αυτοκριτική για εκείνη την παλιά τους στάση. Για αυτόν τον λόγο προτιμώ να είμαι εναντίον τους: διακρίνω μια ανακολουθία στη στάση τους, ενώ αντίθετα οι άλλοι, οι κακοί, είναι σταθεροί. Κάθε τόσο μας βάζουν να αλλάζουμε ταυτότητες απλά γιατί ο κόσμος προχωρεί. Ενώ οι άλλοι, που διαμαρτύρονται, διαμαρτύρονται σταθερά απέναντι σε οτιδήποτε, μόνο και μόνο γιατί, αντίθετα με ό,τι θα ήθελαν, ο κόσμος δεν πάει πίσω.

Κι αν τα τσιπάκια των νέων ταυτοτήτων είναι του Σατανά; Αν όντως κάθε φορά που αλλάζουν οι ταυτότητες κάπου προκύπτει ένα 666, που είναι η υπογραφή του Εωσφόρου; Να με κάψει ο καλός Θεούλης (που άλλη δουλειά δεν έχει από το να ασχολείται με τις ελληνικές ταυτότητες), αλλά όλο αυτό αποτελεί την καλύτερη εξέλιξη για εμάς, τους αληθινά πιστούς. Διότι αν αυτό που συμβαίνει είναι μια μεθοδολογία του Διαβόλου, τότε από μόνο του αποτελεί και απόδειξη πως υπάρχει και ο καλός Θεός. Εμείς που σε αυτόν πιστεύουμε θα πάμε να βγάλουμε ταυτότητες για να αποδείξουμε πως δεν τον φοβόμαστε τον «έξω από ‘δω» χάρη στην πίστη μας. Θα τον νικήσουμε, όχι θυμιατίζοντας στην πλατεία Συντάγματος, αλλά στο γήπεδό του. Οταν εμφανιστεί (ελπίζω όχι μαζί με τους άλλους κακούς που θέλουν με τα τσιπάκια να μας κατευθύνουν και να ελέγξουν τον κόσμο, αλλά μια άλλη μέρα), θα του πούμε ένα μεγαλόψυχο και γενναίο «πριτς» και θα τον τρέψουμε σε φυγή στο όνομα της Αγίας Τριάδας.

Θέλω τη νέα ταυτότητα για να προετοιμαστώ για τη Δευτέρα Παρουσία: αμφιβάλλω αν θα γίνει στην πλατεία Συντάγματος, αλλά θα είμαι έτοιμος με τους φύλακες Αγγέλους στο πλευρό μου να πολεμήσω. Το μόνο κακό είναι ότι μπαίνοντας στην πλατφόρμα ανακάλυψα πως δεν υπήρχε καμία ημερομηνία διαθέσιμη. Καθόλου παράξενο. Οπως θα συμφωνούσαν και οι γιαγιάδες με τα λιβανιστήρια και τις εικόνες της Παναγίτσας μπροστά στη Βουλή, «και οι πλατφόρμες τού διαβόλου είναι»…