Η θαλασσογραφία του Κωνσταντίνου Βολανάκη είναι από τις ωραιότερες και πλέον εμβληματικές. Δεν θα μπορούσε όμως να είναι διαφορετικά, εφόσον η συλλογή έργων τέχνης της Τράπεζας της Ελλάδος είναι κορυφαία. Εργα των σημαντικότερων εικαστικών της χώρας βρίσκονται στη συγκεκριμένη συλλογή, που η φήμη της έχει «περάσει» τα ελληνικά σύνορα. Αυτή τη φορά εξαιρετικοί πίνακες της Συλλογής ταξίδεψαν στους φιλόξενους χώρους της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων. Η έκθεση φέρει τον τίτλο «Διαδρομές στην τέχνη. Εργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος». Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο εικαστικό πορτρέτο της τέχνης του τόπου μας που αποτελείται από 99 έργα τέχνης.
Η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, σε ένα ανακαινισμένο ιστορικό κτίριο του 1910, βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, ανάμεσα σε καταστήματα με προσεγμένα είδη λαϊκής τέχνης και θαυμάσια κοσμηματοπωλεία, στον δημοφιλέστερο πεζόδρομο που οδηγεί στο Ενετικό Λιμάνι με τα γνωστά ψαροφαγικά spots και τα cafés μέσα σε πανέμορφα αρχοντικά.
Νικόλαος Γύζης, «Ο ποιητής στην πηγή (Η έμπνευση του ποιητή)», 1875- 1880.
Ο χώρος της, μεγάλος, φιλόξενος, φωτεινός. Ενας χώρος που συνδυάζει το μοντέρνο με το κλασικό στοιχείο και αποτελεί κόσμημα για την πόλη της Κρήτης. Τα έργα έχουν «τοποθετηθεί» στους τρεις ορόφους και πραγματικά έτσι όπως κοιτάζεις από το ισόγειο προς τα επάνω, έχεις την αίσθηση ότι μπορείς να τα δεις όλα, σε σύντομο χρονικό διάστημα. Εχεις την έντονη αίσθηση ότι δεν πρόκειται να «χάσεις» τίποτα από ένα πραγματικά μεγαλειώδες εικαστικό γεγονός.
Μάκης Θεοφυλακτόπουλος, «Χωρίς τίτλο», 2010.
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος «κατέβηκε» στα Χανιά για να εγκαινιάσει την έκθεση, παρακολουθούσε ενθουσιασμένος καθώς η επιμελήτρια, κυρία Χάρις Κανελλοπούλου, ιστορικός τέχνης, επιστημονική υπεύθυνη και επιμελήτρια της Συλλογής, εξηγούσε στους παρευρισκόμενους τι ακριβώς «πρεσβεύει» το κάθε έργο. Τα έργα αυτά πραγματικά εξαιρετικά, αποτυπώνουν τη διαχρονική εξέλιξη της νεοελληνικής τέχνης και λειτουργούν ως μαρτυρίες τόπων και εποχών.
Ιωάννης Ζαχαρίας, «Όρθιο κορίτσι», 1866- 1873.
Το πολυδιάστατο σύνολο έργων τέχνης καλύπτει την περίοδο 1870-2024. Εργα που υπογράφουν τεράστιοι δημιουργοί με μεγάλη ιστορία πίσω τους αλλά και σύγχρονοι, ανερχόμενοι καλλιτέχνες. Ναι, αυτή είναι η θαυμάσια Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος. Με έργα των Νικολάου Γύζη, Νικηφόρου Λύτρα, Κωνσταντίνου Βολανάκη, Ιωάννη Αλταμούρα, Κωνσταντίνου Παρθένη, Σπύρου Παπαλουκά, Πάρι Πρέκα, Οπυς Ζούνη, Νίκης Καναγκίνη, Κωνσταντίνου Μαλέα, Περικλή Βυζάντιου, Βάσως Κατράκη, Δημήτρη Αληθεινού, Ρένας Παπασπύρου, Ιάσονα Μολφέση, Γιάννη Τσαρούχη, Νίκου Κεσσανλή, Γιώργου Ρόρρη, Εδουάρδου Σακαγιάν, Βάνας Ξένου, Μιχάλη Μανουσάκη, Ηλία Παπαηλιάκη, Δημήτρη Ανδρεαδάκη, Ευγενίας Αποστόλου, Ανέστη Ιωάννου, Κατερίνας Σάρρα, Χριστίνας Κάλμπαρη.
Σπύρος Παπαλουκάς, «Χωριό στη Λέσβο», 1924.
Η έκθεση έχει ως στόχο την τόνωση της πολιτιστικής ζωής στην περιφέρεια. Πρέπει κάπου εδώ να σημειώσουμε ότι η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων έχει επιδείξει έντονη δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια. Οι εκθέσεις που έχουν διοργανωθεί εκεί είναι πολλές, με τη συμμετοχή σπουδαίων καλλιτεχνών, με επιλογές από μεγάλες συλλογές και συνεργασίες με καταξιωμένα Ιδρύματα.
Γιώργος Λαζόγκας, «Παλίμψηστο ολόκαυστο», 1992.
Ο Δήμος Χανίων, οι αρμόδιοι πολιτιστικοί φορείς μέσα στον δήμο και οι άνθρωποι της Πινακοθήκης, κάνουν όντως φοβερή δουλειά. Η έκθεση οργανώνεται σε τρεις διαδρομές-ενότητες που αναπτύσσονται στα τρία επίπεδα που προαναφέραμε. Η πρώτη ενότητα καλύπτει την περίοδο από τη ζωγραφική της Σχολής του Μονάχου και το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα έως τη θαλασσογραφία μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, η δεύτερη, με απαρχή τα 1920s, εστιάζει στις επιδραστικές νέες αναπαραστάσεις των ζωγράφων του ελληνικού μοντερνισμού και φθάνει ως τους πρωτοπόρους των 60s και 70s, και η τρίτη ενότητα, με αφετηρία τη δεκαετία του 1970 και την παραστατική διαχείριση του τοπίου και της ανθρώπινης μορφής, φθάνει ως τον καμβά της σύγχρονης αφαίρεσης κατά την τρέχουσα δεκαετία.
Η έκθεση, την οποία συνοδεύει πολυτελής κατάλογος στα ελληνικά και τα αγγλικά, θα διαρκέσει έως τις 2 Νοεμβρίου.
Αξίζει να την επισκεφθείτε.
