Πολυπολιτισμική και νομαδική υπήρξε η παιδική και εφηβική ηλικία του Εντουαρντ Σουσάνι, ο οποίος γεννήθηκε στον Καναδά αλλά έζησε σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Κούβα και η Ταϊλάνδη. Και όπως λέει, αυτές οι πρώιμες εμπειρίες τον διαμόρφωσαν: «Ο βαθμός στον οποίο είμαι περιπετειώδης, στην επιστήμη ή στη ζωή, μάλλον έχει να κάνει με την κάπως νομαδική ανατροφή μου. Ο πατέρας μου ήταν μετανάστης στον Καναδά και συντόνιζε γλωσσικά προγράμματα μεταξύ πανεπιστημίων διεθνώς. Ετσι, είχα την τύχη να περάσω μεγάλο μέρος της παιδικής μου ηλικίας και της πρώιμης εφηβείας μου ζώντας σε νέα και ενδιαφέροντα μέρη. Θεωρώ ότι η συχνή έκθεση σε ένα νέο σχολικό πρόγραμμα σπουδών, μια νέα γλώσσα, νέο φαγητό ή ένα νέο σύνολο κανόνων, είναι εμπειρίες που μου δημιούργησαν μια φυσική κλίση να νιώθω άνετα σε άγνωστο περιβάλλον και να νιώθω άνετα να μη γνωρίζω την απάντηση σε κάθε ερώτηση, ενώ ταυτόχρονα είμαι εξαιρετικά περίεργος. Νομίζω ότι το επιστημονικό μου γούστο και η επιστημονική μου πορεία μέχρι σήμερα έχουν διαμορφωθεί από αυτά τα ίδια ένστικτα».
Η περιέργειά του για τη ζωή ώθησε τον Εντουαρντ Σουσάνι σε σπουδές βιολογίας καθώς «η βιολογία είναι συναρπαστική επειδή περιέχει τόσο πολλές μυστηριώδεις και περίπλοκες λειτουργίες». Πραγματοποίησε τη διδακτορική διατριβή του στο Κέιμπριτζ της Αγγλίας με υποτροφία από το Ιδρυμα Bill & Melinda Gates. Από το 2017 εργάζεται στο Ινστιτούτο Καρκίνου Dana-Farber και στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ. Η έρευνά του επικεντρώνεται στην ανάπτυξη τεχνολογιών για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι μεταβολίτες ρυθμίζουν τις φυσιολογικές διεργασίες.
Ο μεταβολίτης που κέρδισε το ενδιαφέρον του πρόσφατα είναι το γαλακτικό οξύ, για τη δράση του οποίου οι έρευνές του υπήρξαν ρηξικέλευθες: «Ο υψηλός ρυθμός παραγωγής γαλακτικού από τη γλυκόζη, είναι ένα από τα πιο γνωστά χαρακτηριστικά του γρήγορου κυτταρικού πολλαπλασιασμού, ειδικά στον καρκίνο. Παρά το γεγονός ότι είναι το πιο διάσημο μεταβολικό χαρακτηριστικό του πολλαπλασιασμού, η επικρατούσα άποψη ήταν ότι το γαλακτικό συσσωρεύεται ως αδρανές μεταβολικό υποπροϊόν της κυτταρικής ανάπτυξης και διαίρεσης» μας είπε και συνέχισε: «Η πρόσφατη εργασία μας ανατρέπει αυτή την ιδέα και καθιερώνει έναν ακριβή βιοχημικό μηχανισμό που τοποθετεί το γαλακτικό ως ένα μεταβολικό σήμα των πολλαπλασιαζόμενων κυττάρων. Αυτό υποδηλώνει ότι τα κύτταρα «χρησιμοποιούν» γαλακτικό ως τρόπο επικοινωνίας της μεταβολικής τους κατάστασης στον κυτταρικό μηχανισμό. Η κατανόηση των λεπτομερειών αυτού θα μπορούσε να μας επιτρέψει να παρέμβουμε σε κυτταρικές διεργασίες που σχετίζονται με τον πολλαπλασιασμό και τον καρκίνο, κάτι που αποτελεί πλέον μια σημαντική προτεραιότητα στο εργαστήριό μας».