Εκδηλη είναι η ανησυχία των ειδικών από την αύξηση των κρουσμάτων, με αποτέλεσμα η επιβολή νέων μέτρων να είναι θέμα χρόνου, εφόσον αποτυπωθούν αριθμητικά οι επιπτώσεις της χαλάρωσης. Τo απαγορευτικό στα beach bars – είτε οριζόντια όπως έγινε με τα πανηγύρια, είτε με την επιβολή περιορισμών π.χ. στο ωράριο λειτουργίας τους -, στις συναυλίες και στις κοινωνικές συναθροίσεις (π.χ. γάμοι και βαπτίσεις) είναι η πρώτη δεσμίδα των προτάσεων του επιστημονικού προσωπικού.
Εάν ο υγειονομικός συναγερμός ενταθεί, τότε το αμέσως επόμενο στάδιο είναι να κλείσει οριστικά η πύλη εισόδου στον Προμαχώνα, ενώ το τελευταίο πυροσβεστικό μέσο σε περίπτωση έξαρσης σε μία από τις εστίες είναι το τοπικό lockdown.
Πάντως, το δεδομένο που φαίνεται να προβληματίζει περισσότερο τους επιστήμονες είναι η μικρή πλην όμως κρίσιμη αύξηση των επιβεβαιωμένων περιπτώσεων στα αστικά κέντρα. Ο κ. Σύψας, αναφερόμενος στην Αττική, σημειώνει ότι τα περισσότερα κρούσματα είναι «ορφανά» – δηλαδή με αδιευκρίνιστη πηγή μετάδοσης -, γεγονός που αυξάνει το ρίσκο των… αόρατων μεταδόσεων.
«Στην περίπτωση που τα 10 κρούσματα της Αττικής γίνουν 30 και μετά 40 και μετά 55, τότε θα έχουμε πρόβλημα. Τους τουρίστες μπορούμε να τους απομονώσουμε, γνωρίζουμε τα στοιχεία τους και συνεπώς είμαστε σε θέση να τους ιχνηλατήσουμε, ενώ αρκετοί είναι εκείνοι που όταν διαπιστώνουν ύποπτα συμπτώματα απευθύνονται οικειοθελώς σε δομή Υγείας για να υποβληθούν σε τεστ. Οταν όμως πληθαίνουν τα «ορφανά», ο έλεγχος χάνεται» τονίζει.
Εν τω μεταξύ, εξίσου ανησυχητικό είναι ότι εκτός από την Αθήνα στον γεωγραφικό χάρτη με τα καθημερινά κρούσματα έχουν προστεθεί και άλλες αστικές περιοχές, όπως είναι η Θεσσαλονίκη, η Λάρισα, η Αρτα και η Κοζάνη, αυξάνοντας το ρίσκο μετάδοσης στην κοινότητα που θα λειτουργήσει ως ντόμινο.