Οι πρόσφατες άγριες αποδοκιμασίες σε βάρος του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Αλεξανδρούπολη από αγρότες της περιοχής και ειδικότερα η κατάστρωση ειδικού σχεδίου για να τους αποφύγει στο αεροδρόμιο της πόλης, επιβεβαιώνει τη λαϊκή σοφία που θέλει κάθε θαύμα να κρατάει τρεις ημέρες, και το μεγάλο τέσσερις.

Αν και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο πανηγυρικός τόνος που δόθηκε από την κυβέρνηση στην παρουσία στην Ελλάδα του υπουργικού κλιμακίου της αμερικανικής κυβέρνησης υπό τον υπουργό Εσωτερικών και αποκαλούμενο «τσάρο της ενέργειας» κ. Μπέργκαμ, και η υπογραφή μερικών σοβαρών συμφωνιών, πέρασε κάτω, στην κοινωνία, η ουσία είναι ότι όλα αυτά πλέον είναι ιστορία.

Η πραγματικότητα, η ζοφερή πραγματικότητα, σαν ξύπνημα από κακό όνειρο, φέρνει και πάλι αντιμέτωπη την κυβέρνηση με τα προβλήματα της καθημερινότητας τα οποία απαιτούν λύσεις.

Γιατί λύσεις υπάρχουν, απλώς δεν υπάρχει πολιτική βούληση, και κυρίως για έναν απροσδιόριστο λόγο «όλα πηγαίνουν πίσω». Παράδειγμα: εν όψει του αγροτικού συλλαλητηρίου της περασμένης Τρίτης, πρωί-πρωί, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι μειώνει στο 50% τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο.

Κανείς δεν κατάλαβε γιατί αυτό που διεκδικούσαν οι αγρότες χρόνια τώρα, ανακοινώθηκε  την ημέρα του συλλαλητηρίου. Τι προσδοκούσε άραγε το επιτελικό κράτος; Να μειωθεί η συμμετοχή; ΄Η μήπως να αποκτήσουν  επιχειρήματα οι «γαλάζιοι» αγρότες ώστε να αντεπιτεθούν πολιτικά στους συνεταιριστές συναδέλφους τους των άλλων κομμάτων;

Μα είναι κοινό μυστικό ότι οι τίμιοι «γαλάζιοι» αγρότες πρωτοστατούν στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, για έναν επιπλέον λόγο: να μπορέσουν να αποστασιοποιηθούν από τους απατεώνες ιδεολογικά συγγενείς τους, οι οποίοι λεηλάτησαν τον ΟΠΕΚΕΠΕ, με αποτέλεσμα να τεθούν υπό ευρωπαϊκή επιτήρηση όλες οι επιδοτήσεις.

Και κάτι ακόμη: λόγω του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα, τα έσοδα του Δημοσίου είναι τεράστια εδώ και χρόνια. Και γίνονται ακόμη  μεγαλύτερα, καθώς τα τελευταία χρόνια η τιμή του πετρελαίου, με ελάχιστες εξαιρέσεις, παραμένει πολύ χαμηλή.

Αρα, δεν ήταν πρόβλημα να μειωθεί ο ΕΦΚ στο αγροτικό πετρέλαιο, όπως διεκδικούσαν οι αγρότες. Μάλιστα αν δεν κάνω λάθος, η μείωση στο 50% του Φόρου αφορά κάτι περισσότερο από 100.000 αγρότες. Μικρή η δημοσιονομική επίπτωση, αλλά το επιτελικό κράτος για άλλη μια φορά απέδειξε ότι «ρετάρει».

Από καιρό έχει χάσει την επαφή του με την πραγματικότητα, δεν έχει προσανατολισμό, του λείπει η ανάλυση, δεν μπορεί να προβλέψει ούτε καν βραχυπροθέσμα, επειδή ακριβώς είναι σε προφανή αδυναμία να αξιολογεί και να κατηγοριοποιεί τη σοβαρότητα των προβλημάτων.

Το αγροτικό, είναι για τους εγκαταβιούντες στο Μέγαρο Μαξίμου άλλη μια μέρα στη δουλειά. Κανείς τους δεν καταλαβαίνει πως αυτό που συμβαίνει εφέτος δεν έχει καμία σχέση με τις αγροτικές κινητοποιήσεις  παλαιότερων ετών. Τότε που κάποιες γίνονταν στη βάση πραγματικών προβλημάτων και οι περισσότερες κάθε χρόνο τέτοια εποχή για την τιμή των όπλων.

Εφέτος, ρόλο καταλύτη έχει παίξει ο ΟΠΕΚΕΠΕ. Με βαριές τις ευθύνες της κυβέρνησης και του κόμματος της ΝΔ. Για πολλούς ο ΟΠΕΚΕΠΕ που σήμερα δεσμεύει τις επιδοτήσεις των τίμιων αγροτών, δεν θα είχε συμβεί αν δεν υπήρχε η κάλυψη του κομματικού μηχανισμού της ΝΔ και η ανοχή του Μεγάρου Μαξίμου – δύο αλήθειες που κάνουν την οργή του αγροτικού κόσμου να ξεχειλίζει.

Κι από κοντά, η επιδημία της ευλογιάς που απειλεί να εξαφανίσει το ζωικό κεφάλαιο των φτωχών κτηνοτρόφων, με την κυβέρνηση να αμφιταλαντεύεται αν πρέπει να εμβολιάσει τα αιγοπρόβατα ή να τα αφήσει στη μοίρα τους. Στο μεταξύ μαζί με τα ζώα αφανίζονται οικονομικά φτωχοί κτηνοτρόφοι, αβοήθητοι. Πρέπει να ζήσουν με τα κυβερνητικά ευχολόγια, αλλά αυτά δεν είναι τροφή, ούτε και χρήματα για την αποπληρωμή των δανείων στις τράπεζες.

Ο φαύλος κύκλος στον οποίο βρίσκεται σήμερα η ελληνική αγροτική παραγωγή συμπληρώνεται από τις επιπτώσεις της κακοκαιρίας «Ντάνιελ» του Σεπτεμβρίου του 2023. Παρά τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ότι η Πολιτεία θα συμβάλει άμεσα και καίρια στην αποκατάσταση των τεράστιων ζημιών που προκάλεσε η κακοκαιρία στην παραγωγή και τις γεωργικές υποδομές της Θεσσαλίας και της Στερεάς Ελλάδας, οι υποσχέσεις ξεχάστηκαν.

Οι άνθρωποι δύο χρόνια τώρα προσπαθούν μόνοι τους να ορθοποδήσουν και η Πολιτεία δεν είναι πουθενά. Πρόσφατα ο κ. Μητσοτάκης σε μια εκδήλωση της Ενωσης Εφοπλιστών παραδέχθηκε ότι οι ζημιές από τον «Ντάνιελ» ανέρχονται σε περίπου 3 δισ. ευρώ. Και απλώς συνόδευσε την παραδοχή με νέες υποσχέσεις και ευχολόγια.

Το πρόβλημα με την κυβέρνηση είναι ακριβώς αυτό: τα ευχολόγια και οι υποσχέσεις που παρουσιάζονται ως δεσμεύσεις, αλλά ποτέ δεν υλοποιούνται. Εφαρμόζεται το ίδιο μοντέλο πολιτικής προσέγγισης στα προβλήματα, όμως  το 2025 δεν είναι ούτε 2019 ούτε πολύ περισσότερο 2023.

Η κυβέρνηση διανύει τον 7ο χρόνο της θητείας της και δεν δικαιούται, αλλά ούτε και δικαιολογείται, να μη διαθέτει ολοκληρωμένες λύσεις για τα προβλήματα. Επίσης δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από τις δυσκολίες τους. Αυτό το μοντέλο διακυβέρνησης πέθανε. Στη γωνία περιμένουν άλλοι, με φρέσκες ιδέες και καινούργια μοντέλα. Ή τουλάχιστον, έτσι ισχυρίζονται…