Το Μέγαρο Μαξίμου χρησιμοποιείται πολλά χρόνια τώρα ως πρωθυπουργικό γραφείο και χώρος υποδοχής ξένων κορυφαίων προσωπικοτήτων, όπως και ως χώρος διαμονής του εκάστοτε πρωθυπουργού σε κρίσιμες περιπτώσεις. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να εκπέμπει μια ιδιαίτερη σοβαρότητα και ανάλογη αισθητική χωρίς χλιδή και πολυτέλεια.
Τα χρόνια προ ΣΥΡΙΖΑ, όλοι οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί το διατηρούσαν σε ένα σχετικά καλό επίπεδο. Δυστυχώς, οι σημερινοί ένοικοί του έχουν μετατρέψει το Μαξίμου σε χαλκείο και κέντρο συκοφαντιών κατά των πολιτικών τους αντιπάλων. Αλλοτε με non papers και άλλοτε επωνύμως, είτε ο ίδιος ο κύριος Τσίπρας είτε οι απίθανοι συνεργάτες του επιδίδονται στην κατασκευή συκοφαντιών κάθε είδους.
Η συκοφαντική δυσφήμηση είναι ως γνωστόν ατιμωτικό αδίκημα, γι’ αυτό και προβλέπεται, σε περίπτωση καταδίκης, και στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Για τον ίδιο λόγο, στο άρθρο 61 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος προβλέπεται ότι ο βουλευτής δεν διώκεται για γνώμη ή ψήφο που θα δώσει στη Βουλή, μπορεί όμως να διωχθεί για συκοφαντική δυσφήμηση.
Πολλά μπορούν να καταλογιστούν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που χρέωσε ήδη τη χώρα οικονομικά και υπονόμευσε τους θεσμούς της, ακόμα και το Σύνταγμα και τον κοινοβουλευτισμό. Ομως, κατά τη γνώμη μου, το μεγαλύτερο κακό είναι η παραβίαση θεμελιωδών διατάξεων του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, όπως η διάκριση των εξουσιών, και ειδικότερα η απαξίωση και εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης από τον αναπληρωτή υπουργό της Παπαγγελόπουλο και τους επίορκους λειτουργούς της επιρροής του. Αυτός που ενώ ήταν άλλοτε εισαγγελικός λειτουργός και δέχτηκε να γίνει διοικητής της ΕΥΠ επί πρωθυπουργίας Καραμανλή, που οδήγησε τη χώρα σε πτώχευση, υπερδιπλασιάζοντας το δημόσιο χρέος και πολλαπλασιάζοντας κυρίως τις ιατροφαρμακευτικές δαπάνες, πράγμα για το οποίο οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τηρούν απόλυτη σιγή.
Εξάλλου ο κ. Τσίπρας, προκειμένου, κατά διεθνή πρωτοτυπία, να αντιμετωπίσει την κατηγορία του συνεχώς ψευδομένου, δήλωσε « δεν είμαι ψεύτης, απλώς είχα αυταπάτες».
Αλλά για όσους δεν εθελοτυφλούν είναι προφανές ότι ο αυταπατώμενος Πρωθυπουργός είναι πολύ πιο επικίνδυνος για τη χώρα του από έναν ψευδόμενο πρωθυπουργό, γιατί μπορεί αυταπατώμενος να προκαλέσει και πολεμική καταστροφική σύγκρουση, ιδίως όταν έχει υπουργό Αμυνας τον ανεκδιήγητο Πάνο Καμμένο.
Εκείνο που φαίνεται ότι δεν έχουν προσέξει οι κρατούντες ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι οι διατάξεις περί εσχάτης προδοσίας, όπως προφητικά και σοφά τις νομοθέτησε ο αείμνηστος καθηγητής του Ποινικού Δικαίου Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης, που είχε προσωπικά υποστεί, όπως και η γυναίκα του, τη βαρβαρότητα της χούντας των συνταγματαρχών.
Για να γίνει κατανοητό και από τους μη νομικούς, μια περίπτωση εσχάτης προδοσίας είναι η προσβολή της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης. Εδώ έχουμε κραυγαλέες περιπτώσεις, αφού ακόμα και ο πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κατήγγειλε δημόσια ωμές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, για τις οποίες προβλέπονται ποινές κάθειρξης έως και ισόβια.
Εχουν ήδη υποβληθεί, κατά ακριβείς πληροφορίες, σχετικές μηνύσεις και μεταξύ των μηνυτών είναι και ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο πρώην αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών, κορυφαίος νομομαθής Ευάγγελος Βενιζέλος. Συνεπώς, «οψόμεθα εις Φιλίππους» (Βρούτος κατά τον Πλούταρχο).
Θα σκεφθούν ίσως μερικοί αναγνώστες ότι χρησιμοποιώ σκληρή γλώσσα. Η απάντηση μου σε αυτό είναι ταυτόσημη με την απάντηση του Γεωργίου Παπανδρέου που κατήγγειλε στη Βουλή τον τότε αρχηγό του Στρατού Β. Καρδαμάκη ως ανάξιο ηγέτη του στρατεύματος, γιατί είχε πρωτεύοντα ρόλο μαζί με τον διοικητή της ΚΥΠ Νάτσινα στη βία και νοθεία των εκλογών του 1961. Οταν του επισημάνθηκε ότι ήταν βαρύς ο χαρακτηρισμός «ανάξιος ηγέτης», απάντησε, όπως πάντα, έξοχα και αποστομωτικά: «Εισήλθαμε εις την εποχή της κυριολεξίας. Τα πράγματα θα ονομάζονται με το όνομά τους». Αυτό, πιστεύω, επιβάλλεται και χρειάζεται τώρα όσο ποτέ. Γιατί δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι κυβερνώντες θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να αποφύγουν τη συντριβή τους στις επικείμενες εκλογές.
Ο κ. Φοίβος Ιωαννίδης είναι τέως βουλευτής.
