Το νερό είναι ένα απαραίτητο αγαθό για τη ζωή και την ανάπτυξη ενός τόπου. Ειδικότερα, για την ανάπτυξη της γεωργίας αποτελεί έναν απαραίτητο και αναντικατάστατο πόρο. Η ποιότητα και η επάρκειά του καθορίζουν τα προϊόντα που μπορούν να καλλιεργηθούν σε μια αγροτική περιοχή. Παρ’ όλα αυτά, το νερό δεν είναι ένας ανεξάντλητος πόρος. Το ερώτημα που τίθεται, λοιπόν, είναι αν διαχειριζόμαστε με υπευθυνότητα και σύνεση τη χρήση του ή αν αντίθετα επιτρέπουμε να χάνεται σαν να είναι ένα ανεξάντλητο αγαθό.
Τα τελευταία χρόνια είναι ευρέως γνωστό πως πολλές αγροτικές περιοχές της χώρας μας, λόγω της ανομβρίας και της κάκιστης διαχείρισης των υδατικών πόρων, βρίσκονται αντιμέτωπες με την έλλειψη νερού άρδευσης και την ποιοτική υποβάθμισή του. Πιο συγκεκριμένα, στην Αργολίδα, μια από τις σημαντικότερες αγροτικές περιοχές, όπου παράγεται σχεδόν το ένα τρίτο των πορτοκαλιών της Ελλάδας και όχι μόνο, το ζήτημα της διαχείρισης του νερού έχει αναδειχθεί σε κρίσιμο πρόβλημα.
Τι λένε οι γεωπόνοι
Σύμφωνα με τους γεωπόνους της περιοχής, το υδατικό πρόβλημα στην περιοχή εκδηλώνεται είτε ως έλλειψη αρδευτικού νερού είτε ως υφαλμύρωση. Η έλλειψη νερού οφείλεται κυρίως στη μείωση των διαθέσιμων αποθεμάτων λόγω της ξηρασίας και της υπεράντλησης, με αποτέλεσμα οι καλλιέργειες να μην ποτίζονται επαρκώς. Παράλληλα, η υφαλμύρωση είναι η διείσδυση του θαλασσινού νερού στους υδροφόρους ορίζοντες καθιστώντας το νερό ακατάλληλο για άρδευση.
Οι αγρότες της περιοχής, μονίμως αντιμέτωποι με παρατεταμένους καύσωνες και έλλειψη βροχοπτώσεων, βρίσκονται σε απόγνωση. Για να μας εξηγήσει τα παραπάνω απευθυνθήκαμε στον γεωπόνο και μέλος της Επιτροπής Φορέων και Πολιτών για τη σωστή διαχείριση του νερού στην Αργολίδα Δημήτρη Κοδέλα.
Οπως αναφέρει ο ίδιος, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ληφθούν μέτρα για την ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων στην περιοχή. Κομβική θεωρείται η συστηματική παρακολούθηση της ποιότητας και της ποσότητας του νερού που προέρχεται από πηγές, όπως ο Ανάβαλος Κιβερίου, το Κεφαλάρι και η Λέρνη. Προσθέτει, επίσης, πως θα πρέπει να γίνεται τακτική συντήρηση του φράγματος του Αναβάλου και των δικτύων άρδευσης, καθαρισμός των διωρύγων και να περιοριστούν οι απώλειες.
Παράλληλα, συμπληρώνει, ότι θα πρέπει να αξιοποιούνται όλες οι διαθέσιμες πηγές εφαρμόζοντας ένα συστηματικό πρόγραμμα τεχνητού εμπλουτισμού αξιοποιώντας τόσο το νερό των πηγών Κεφαλαρίου όσο και της Λέρνης, η οποία φέρνει για πολλούς μήνες τον χρόνο νερό, που μόνο μέρος αυτού αξιοποιείται για την ύδρευση των δήμων και το υπόλοιπο καταλήγει στη θάλασσα.
Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει επίσης, όπως εξηγούν οι επιστήμονες, η επαναχρησιμοποίηση νερού από βιολογικούς καθαρισμούς, η κατασκευή φραγμάτων και ταμιευτήρων κατά μήκος των χειμάρρων Ινάχου και Χαράδρου (Ξεριά), αλλά και η εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων άρδευσης υψηλής αποδοτικότητας. Επιπροσθέτως, επισημαίνει ο κ. Κοδέλας, προϋπόθεση για τα παραπάνω είναι η στελέχωση των αρμόδιων υπηρεσιών και η πολιτική βούληση για να προχωρήσουν.
Τι λένε οι αγρότες
Από την πλευρά των αγροτών, την ανησυχία του για το μέλλον του τόπου εκφράζει ο πρόεδρος του ΤΟΕΒ (Τοπικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων) Δαλαμανάρας και αγρότης Κώστας Σκουλής, τον οποίο και συναντήσαμε ένα πρωί στο χωράφι του. «Η λειψυδρία σε συνδυασμό με την υφαλμύρωση του νερού άρδευσης αποτελεί πρόβλημα ζωτικής σημασίας για τους αγρότες της Αργολίδας» επισημαίνει.
«Η υπεράντληση νερού από τον υδροφόρο ορίζοντα, εξαιτίας της εντατικής καλλιέργειας, ενισχύει την υφαλμύρωση του νερού. Ταυτόχρονα, ένα μεγάλο μέρος του νερού των πηγών της Αργολίδας χάνεται, ενώ θα μπορούσε να αρδεύεται ολόκληρη η αργολική πεδιάδα». Ο κ. Σκουλής τονίζει ότι εξαιτίας της κακής ποιότητας του νερού (αυξημένη αγωγιμότητα) υπάρχει υποβάθμιση στην ποιότητα και μείωση στην ποσότητα της αγροτικής παραγωγής, εκφράζοντας ταυτόχρονα την ανησυχία του ότι κινδυνεύει να καταστραφεί το φυτικό κεφάλαιο, που είναι τα δέντρα, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.
«Η Πολιτεία», επισημαίνει, «θα πρέπει να δραστηριοποιηθεί άμεσα και να πάρει μέτρα για την πλήρη αξιοποίηση των πηγών της Αργολίδας και τη σωστή διαχείριση του υπάρχοντος νερού». Ολοκληρώνοντας τη συζήτησή μας, τονίζει ότι η μείωση της παραγωγής οδηγεί σε μείωση του αγροτικού εισοδήματος που αναγκάζει τους αγρότες να εγκαταλείπουν τις καλλιέργειές τους και τους νέους ανθρώπους να μην επιστρέφουν στον τόπο τους με αποτέλεσμα η ύπαιθρος να ερημώνει.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο ένθετο «Το Βήμα της Άργους» του 2ου Γενικού Λυκείου Άργους που κυκλοφόρησε με «Το Βήμα της Κυριακής» στις 28 Σεπτεμβρίου 2025.
