Αν η Τουρκία έχει αποφασίσει να μας κάνει τη ζωή δύσκολη υπάρχει μια πολύ ωραία απάντηση: να κάνουμε κι εμείς δύσκολη τη ζωή στην Τουρκία.
Αν δεν της αρέσει τίποτα, ούτε τα θαλάσσια πάρκα, ούτε τα χωρικά ύδατα, ούτε η ΑΟΖ, ούτε το ηλεκτρικό καλώδιο, ούτε τα νησιά, ούτε η ευρωπαϊκή άμυνα, κρίμα αλλά δεν θα πεθάνουμε.
Ο Μητσοτάκης διαμήνυσε (από το Κίεβο και σε ελεύθερη απόδοση) πως όποια τρίτη χώρα θέλει να παίρνει λεφτά από το πρόγραμμα SAFE, να μετέχει σε σχεδιασμούς, αγορές και συνεργασίες για εξοπλισμούς, «χρειάζεται ευθυγράμμιση με την εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης» (δηλώσεις 11/6).
Υποθέτω πως δεν εννοούσε τη Νορβηγία.
Δεν αμφισβητώ ότι η Τουρκία έχει υποστηρικτές στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ. Η ζωή είναι γεμάτη από οπαδούς λάθος ομάδων.
Αλλά όταν ακούω ότι η Τουρκία είναι «μεγάλη χώρα» εννοώντας ότι δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε, θυμάμαι πάντα στους «Γαμπρούς της Ευτυχίας» την κορυφαία ατάκα του Βασίλη Αυλωνίτη «μεγάλη, μεγάλη… δεν είναι και σαν την Πελοπόννησο!».
Διότι δουλειά μας δεν είναι να προσδιορίσουμε το μέγεθος ή τη σημασία της Τουρκίας, ούτε να βγάζουμε συμπεράσματα.
Δουλειά μας είναι να προασπίζουμε τα εθνικά μας συμφέροντα. Και όποιος δεν το κατανοεί, κακό του κεφαλιού του.
Προφανώς δεν κουβαλάμε καμία μανία να κάνουμε δύσκολη τη ζωή της Τουρκίας. Εχουμε κι άλλα σοβαρά πράγματα να ασχοληθούμε.
Υπό την προϋπόθεση όμως πως ούτε η Τουρκία θα κάνει δύσκολη τη δική μας ζωή επικαλούμενη κάθε τρεις και λίγο ανυπόστατα συμφέροντα.
Δεν ξέρω τι κάνουν στη Συρία ή το Κουρδιστάν, αλλά το Αιγαίο είναι μια περιοχή ευρύτερης ελληνικής πρωτοκαθεδρίας. Αρκεί μια ματιά στον χάρτη για να το καταλάβουν.
Κι όσο γρηγορότερα το χωνέψουν τόσο καλύτερα για όλους μας.
Ασφαλώς η πρωτοκαθεδρία αυτή ασκείται στη βάση του διεθνούς δικαίου, με κανόνες και σεβασμό στη διεθνή ναυσιπλοΐα αλλά και στα δικαιώματα κάθε δευτερεύουσας δύναμης της περιοχής.
Αλλά η Τουρκία δεν είναι υπερδύναμη, ούτε καν περιφερειακός χωροφύλακας, για να έχει συμφέροντα όπου θέλει και να τα ορίζει όπως γουστάρει.
Αν δεν κάνω λάθος άλλωστε, από την τουρκική επικυριαρχία έχουμε ξεφύγει πριν διακόσια χρόνια – που και τότε η Τουρκία ήταν «μεγάλη χώρα». Δεν βλέπω λοιπόν ποιος θα ήθελε να τη φέρει πίσω από το παράθυρο.
Γι’ αυτό λοιπόν και επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς γείτονες, προτιμότερο είναι να μείνουμε στους καλούς λογαριασμούς.
Αφού πρώτα τους ξεκαθαρίσουμε.
