«Η αξία του ανθρώπου μετριέται από το τι μπορεί να προσφέρει, όχι από το τι μπορεί να αποκομίσει.»
— Μάρκος Αυρήλιος
Με αυτό το αξιακό υπόβαθρο ξεκίνησα πριν από έξι χρόνια τη θητεία μου ως Πρόεδρος του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου. Με οδηγό τη συλλογική προσφορά, την αφοσίωση στις αρχές του θεσμού και τη βαθιά πίστη στη δύναμη της συνεργασίας, εργαστήκαμε — μαζί με μια εξαιρετική ομάδα — με σκοπό να ενδυναμώσουμε την αποστολή του Επιμελητηρίου: τη διαρκή εμβάθυνση των ελληνο-αμερικανικών οικονομικών σχέσεων και την ουσιαστική στήριξη της ελληνικής εξωστρέφειας.
Δεν αισθάνομαι την ανάγκη προσωπικού απολογισμού. Αντίθετα, θεωρώ πολύ πιο σημαντικό να καταγραφεί η συλλογική πορεία του Επιμελητηρίου σε μια περίοδο που χαρακτηρίστηκε από παράλληλες και πρωτόγνωρες προκλήσεις: την πανδημία, γεωπολιτικές εντάσεις, ενεργειακή αστάθεια, την επιτάχυνση του ψηφιακού μετασχηματισμού, και τις ριζικές μεταβολές στο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον.
Μέσα σε αυτό το σύνθετο σκηνικό, το Επιμελητήριο δεν περιορίστηκε στον ρόλο του παρατηρητή. Αντιθέτως, πρωτοστάτησε: ανέλαβε δράσεις, ενεργοποίησε νέους διαύλους διαλόγου, ενίσχυσε συνεργασίες και κατέθεσε εφαρμόσιμες και τεκμηριωμένες προτάσεις πολιτικής. Η φωνή του έγινε πιο ουσιαστική και παρεμβατική, με ισχυρότερο αποτύπωμα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Κατοχυρώσαμε τη θέση του Επιμελητηρίου ως έμπιστου συνομιλητή της Πολιτείας, παραμένοντας υπεράνω πολιτικών επιρροών. Οι παρεμβάσεις μας στηρίχθηκαν στη γνώση, τη μεθοδικότητα και τη θεσμική ευθύνη, διατυπώνοντας προτάσεις που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της αγοράς και της κοινωνίας.
Διευρύναμε τους θεματικούς ορίζοντες και τη γεωγραφική μας εμβέλεια. Δημιουργήθηκαν νέες επιτροπές, ενεργοποιήθηκαν νέες γενιές επαγγελματιών και φέραμε στο προσκήνιο σύγχρονες προκλήσεις, όπως η βιώσιμη ανάπτυξη, η καινοτομία, η ψηφιακή μετάβαση, η ισότητα ευκαιριών. Παράλληλα, ενισχύσαμε τη σύνδεση με την περιφέρεια, αναδεικνύοντας τον δυναμισμό επιχειρήσεων σε όλη τη χώρα και δίνοντάς τους ενεργό ρόλο στις δράσεις μας.
Στο διεθνές πεδίο, αναβαθμίσαμε τη συμμετοχή μας στο δίκτυο AmChams in Europe, με πρωτοβουλίες, συνδιοργανώσεις και ηγετικό ρόλο που κορυφώθηκε με την ανάληψη της αντιπροεδρίας του. Ταυτόχρονα, εδραιώσαμε διαπεριφερειακές συνεργασίες, όπως αυτή με τα Αμερικανικά Επιμελητήρια Τουρκίας και Βουλγαρίας, δημιουργώντας νέες γέφυρες διαλόγου και κοινών δράσεων στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Οι αποστολές μας στο εξωτερικό, σε Ευρώπη, Ασία, Αφρική και ΗΠΑ, οι θεματικές εκδηλώσεις και η στενή συνεργασία με σημαντικούς φορείς και οργανισμούς, ενίσχυσαν την εικόνα της Ελλάδας ως αξιόπιστου και δημιουργικού εταίρου, και προώθησαν το ελληνικό επιχειρείν σε νέα πεδία και αγορές.
Και φυσικά, το πιο ουσιαστικό και ιστορικό βήμα αυτής της περιόδου: η ίδρυση του Γραφείου του Επιμελητηρίου στην Ουάσιγκτον, D.C. Μια κίνηση στρατηγικής σημασίας, που τοποθετεί το Επιμελητήριο στο κέντρο των αποφάσεων των Ηνωμένων Πολιτειών, διευκολύνοντας τον θεσμικό διάλογο, ενισχύοντας την παρουσία μας στο πολιτικό και επιχειρηματικό περιβάλλον της αμερικανικής πρωτεύουσας και καθιστώντας το Επιμελητήριο την πρώτη ελληνική επιχειρηματική οντότητα με μόνιμη βάση στην Ουάσινγκτον.
Τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε επιτευχθεί χωρίς την αφοσίωση των ανθρώπων του Επιμελητηρίου — του Διοικητικού Συμβουλίου, των Επιτροπών, της Γενικής Διεύθυνσης, των στελεχών και των συνεργατών. Η δουλειά τους, η επιμονή και η πίστη τους στην αποστολή μας, ήταν καθοριστικές.
Η θητεία αυτή ολοκληρώνεται χωρίς θριαμβολογίες, αλλά με την αίσθηση του καθήκοντος που εκπληρώθηκε με σεβασμό στον θεσμικό ρόλο και με ανοιχτό βλέμμα στο μέλλον. Σε μια περίοδο που η ενότητα και η συνέπεια αποκτούν πρωταρχική σημασία, το Επιμελητήριο συνεχίζει την πορεία του, ισχυρότερο, πιο εξωστρεφές και πιο έτοιμο να ανταποκριθεί στις προκλήσεις των καιρών — μια πορεία που αξίζει να διατηρηθεί και να ενισχυθεί με συνέπεια τα επόμενα χρόνια.
Προσωπικά, φεύγω με βαθιά ευγνωμοσύνη για την τιμή που μου έγινε, για την εμπιστοσύνη που μου δείχθηκε και για τις εμπειρίες που έζησα υπηρετώντας έναν θεσμό που πιστεύω βαθιά: έναν θεσμό που ενώνει ανθρώπους, ιδέες και προοπτικές, χτίζοντας γέφυρες και όχι τείχη.
