Στους χάρτες που κατέθεσε στην UNESCO η Αγκυρα για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό αποτυπώνονται μια σειρά από μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις.
Η Αθήνα αντέδρασε με ψυχραιμία και η ψυχραιμία είναι οπωσδήποτε ένας καλός σύμβουλος.
Όμως δεν αρκεί για την αναχαίτιση των τουρκικών διεκδικήσεων. Όπως δεν αρκεί και για την ανατροπή ενός μοτίβου που επαναλαμβάνεται: Οσο περισσότερο κυλά ο χρόνος, τόσο περισσότερα διεκδικεί η γειτονική χώρα. Γκριζάροντας το Αιγαίο, η Αγκυρα προσθέτει στην παλέτα του γκρι κάθε πιθανή και απίθανη απόχρωση.
Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμη και στο Θαλάσσιο Πάρκο, στις Νότιες Κυκλάδες, η Αγκυρα έχει γκριζάρει βραχονησίδες που βρίσκονται μεταξύ Ανάφης και Αμοργού και πάντως εντός των 6 ναυτικών μιλίων.
Θα ήταν λάθος να κατηγορηθεί γι’ αυτό ο ελληνοτουρκικός διάλογος, σε όποια μορφή και αν αυτός διεξάγεται – κανένα αποτέλεσμα δεν φέρνει όταν κόβεις του άλλου την καλημέρα.
Φαίνεται όμως πως είναι απαραίτητη μια πιο ενεργή διπλωματία στα διεθνή φόρα. Η Αθήνα διαθέτει οπλοστάσιο σε αυτό το πεδίο.
