Κάποτε οι γυναίκες έκρυβαν τα τατουάζ τους , σήμερα τα σχεδιάζουν -και γίνονται icons. Η Αγγελική Κουλογιάννη (aka Angie Rimmel), η Ζωή Μαντά (aka Zoemi), η Ελίνα Μελισσουργού (aka Ether) και η Ελεονώρα Τόσκα (aka Eleonora) δεν είναι απλώς tattoo artists. Είναι storytellers του δέρματος. Είναι εκείνες που μετατρέπουν τον την χαρά και τον πόνο σε τέχνη και την ανάμνηση σε κάτι που δεν σβήνει ποτέ.

Λίγο πριν το φετινό Athens Tattoo Convention (16-19 Μαΐου) , τέσσερις από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της ελληνικής tattoo σκηνής μιλούν στο ΒΗΜΑ για τα τατουάζ που τους άλλαξαν τη ζωή, τη στιγμή που ένιωσαν «Αυτό είμαι!», αλλά και το πώς είναι να είσαι γυναίκα σε έναν χώρο που μέχρι πρόσφατα δεν σου ανήκε. Μέσα από χρώμα, γραμμές και βελόνες, χαράζουν κάτι πολύ πιο βαθύ από ένα σχέδιο: χαράζουν μια νέα γλώσσα έκφρασης, μια ηχηρή αφήγηση του ποιοι είμαστε ή ποιοι θέλουμε να γίνουμε. Με attitude, συναίσθημα και μια γερή δόση girl power.

Ποιο είναι το τατουάζ που σε άλλαξε περισσότερο, είτε το έκανες στον εαυτό σου είτε το έκανες σε κάποιον άλλον; Γιατί σου έχει μείνει αξέχαστο;

Eleonora: Ω, ναι! Υπάρχει ένα τατουάζ που δεν πρόκειται να ξεχάσω. Δεν ήταν το σχέδιο αυτό καθαυτό που το έκανε τόσο ξεχωριστό, όσο η ιστορία και το συναίσθημα πίσω από αυτό. Ήταν ένας φόρος τιμής στην σύντομη ζωή ενός νεογνού, που έφυγε από καρκίνο σε ηλικία μόλις 20 ημερών. Το τατουάζ που δημιουργήσαμε απεικόνιζε το μικροσκοπικό χεράκι του μωρού μέσα στο χέρι του παππού. Ως μητέρα δύο παιδιών, αλλά και απλά ως άνθρωπος, η ιστορία αυτή με άγγιξε σε ένα επίπεδο που δύσκολα μπορώ να περιγράψω με λόγια. Όταν το τατουάζ ολοκληρώθηκε, η συγκίνηση ήταν τόσο έντονη που απλά ξεσπάσαμε και οι δύο σε κλάματα. Αφού η ιδέα και μόνο να πληρωθώ για αυτή τη δουλειά μου φαινόταν αδιανόητη, σχεδόν σαν να βεβήλωνε την ιερότητα της στιγμής.

Εκείνο το τατουάζ μου υπενθύμισε με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο τη δύναμη και την ευθύνη που φέρει η τέχνη μας. Δεν είναι απλά μελάνι στο δέρμα. Είναι ιστορίες, είναι αγάπη, είναι μνήμη, είναι ένας τρόπος να εκφράσουμε τον πόνο και, κάποιες φορές, να ξεκινήσουμε την επούλωση. Με έκανε να νιώσω ακόμα πιο βαθιά το προνόμιο που έχω να μοιράζομαι τόσο προσωπικές στιγμές με τους ανθρώπους, και να τους βοηθάω να μεταφέρουν ένα κομμάτι της ψυχής τους σαν σχέδιο πάνω στο δέρμα τους.

Zoemi: Δεn νομίζω ότι μπορώ να ξεχωρίσω μόνο ένα τατουάζ που έχω κάνει σε άλλον άνθρωπο. Υπάρχουν εκείνα που τα θυμάμαι γιατί το session είχε απίστευτο fun, άλλα και γιατί η ιδέα πίσω από αυτά ήταν πραγματικά ξεχωριστή. Και φυσικά, υπάρχουν τα σχέδια που είναι δικά μου και κάποιος τα επέλεξε να τα κουβαλάει πάνω του. Μπορώ να σκεφτώ τουλάχιστον δέκα tattoo που με «άλλαξαν» με κάποιον τρόπο.  Ένα τατουάζ όμως που έχει ιδιαίτερη βαρύτητα για μένα είναι η μπάμπουσκα που έχω στο χέρι μου. Συμβολίζει ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο που έχω χάσει. Το έκανα για να κρατήσω την ανάμνησή του ζωντανή, να το έχω μαζί μου με έναν τρόπο.

Ether: Πιστεύω ότι στη δική μου περίπτωση ήταν το πρώτο που έκανα. Αυτό μου άλλαξε τη ζωή και έθεσε την αρχή για την υπόλοιπη καριέρα μου. Το ξεχωρίζω αυτό το τατουάζ γιατί ήταν το πρώτο και το «βάρεσα» στον πατέρα μου. Οπότε η σημασία του για μένα είναι μεγάλη και ως πρώτη εμπειρία ήταν καθοριστική για το μετά.

Angie Rimmel: Πολλά είναι τα τατουάζ που με έχουν αλλάξει. Αν μπορούσα να διαλέξω ένα συγκεκριμένο τατουάζ αυτό σίγουρα θα ήταν το πρώτο μου «traditional κομμάτι». Αυτό το τατουάζ το ξεχωρίζω από τα άλλα διότι με έκανε να παθιαστώ παραπάνω με την τέχνη μου. Παράλληλα, με βοήθησε να βρω το στυλ που με εκφράζει παραπάνω ως καλλιτέχνη.

«Για τις γυναίκες, κάθε τατουάζ γίνεται μια δήλωση, ένας τρόπος να ανακτήσουν την αφήγηση του σώματός τους και της ιστορίας τους», Eleonora

Πώς βλέπεις τα τατουάζ και το tattoo art ως εργασία να επαναπροσδιορίζουν τη γυναικεία έκφραση;

Eleonora: Βλέπω τα τατουάζ και την τέχνη τους ως έναν πανίσχυρο μέσο στον επαναπροσδιορισμό της γυναικείας έκφρασης, ειδικά στην Ελλάδα όπου η παράδοση έχει τόσο ισχυρή φωνή. Κάθε τατουάζ γίνεται μια δήλωση, ένας τρόπος να ανακτήσουν την αφήγηση του σώματός τους και της ιστορίας τους, πέρα από στερεότυπα ή προσδοκίες. Ως επάγγελμα, το tattoo art δίνει στις γυναίκες μια πλατφόρμα όχι μόνο καλλιτεχνικής δημιουργίας αλλά και δυναμικής παρουσίας σε έναν χώρο που παραδοσιακά ήταν ανδροκρατούμενος. Πλέον οι γυναίκες έχουν ισχυρή και αριθμητική υπεροχή. Θεωρώ πως μέσα από τα τατουάζ, η γυναικεία έκφραση βρίσκει νέους, απελευθερωμένους δρόμους, γεφυρώνοντας το παλιό με το νέο και επιβεβαιώνοντας την αυτοδιάθεση και την μοναδικότητα κάθε γυναίκας.

Zoemi: Στην Ελλάδα του σήμερα, το tattoo – είτε σχετίζεται είτε όχι με το φύλο – επαναπροσδιορίζει την έκφραση. Ο χώρος έχει «ανοίξει» πολύ. Δεν υπάρχουν πια στεγανά και προκαταλήψεις, ούτε απέναντι σε όσους έχουν tattoo ούτε σε αυτούς που τα δημιουργούν. Τα στυλ είναι πια αμέτρητα, ώστε ο καθένας να μπορεί να βρει αυτό που του ταιριάζει και τον εκφράζει, είτε να το ζωγραφίσει είτε να το κουβαλάει στο σώμα του. Οι περισσότεροι άνθρωποι πλέον εκφράζονται πιο ελεύθερα – και μέσα από το tattoo. Μία από τις μεγαλύτερες αλλαγές για μένα είναι ότι το να είσαι tattoo artist – και ιδιαίτερα γυναίκα tattoo artist – δεν είναι πια στίγμα. Είναι επιλογή, τέχνη, έκφραση.

Ether: Πλέον δεν θεωρώ ότι τίθεται θέμα και ότι πρέπει να ξεχωρίζουμε την έκφραση σε γυναικεία ή αντρική. Τουλάχιστον στο χώρο του tattoo δεν είναι κάτι που διαχωρίζεται στις μέρες μας και πλέον δεν υπάρχει ταμπού γύρω από τις ελληνίδες tattoo artists.

Angie Rimmel: Ακόμα και σήμερα πιστεύω πως η κουλτούρα του tattoo δεν συμβαδίζει με την παράδοση της χώρας μας. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να διαδίδεται περισσότερο με αποτέλεσμα να δίνει ένα νέο δημιουργικό τρόπο έκφρασης σε όλους όσοι επιλέγουν να έρθουν σε επαφή με αυτό, ανεξαρτήτως φύλου.

«Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος τρόπος για να εμπνευστώ, απλώς συμβαίνει. Τελείως φυσικά», Ether

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου τρόπος να «γεμίζεις μελάνι». Με άλλα λόγια πώς ξαναβρίσκεις έμπνευση και ενέργεια όταν αυτά σου λείπουν;

Eleonora:  Νιώθω ότι η έμπνευση δεν λείπει ποτέ καθώς οι ιδέες και τα tattoo concept έρχονται μετά από ιστορίες που φέρνουν οι άνθρωποι. Σε συνδυασμό με την δική μου φαντασία πάντα, δημιουργούνται πρωτότυπα custom tattoo design. Οπότε θα έλεγα ότι αντλώ την έμπνευσή μου από τους ανθρώπους και τις ζωές τους. Επιπλέον έχω μια αγάπη στην ελληνική μυθολογία που έχει άπειρο υλικό για δημιουργία.

Zoemi: Έχω έναν λίγο περίεργο τρόπο να βρίσκω ξανά την ενέργειά μου όταν νιώθω κουρασμένη. Πιστεύω πολύ στο «τρώγοντας έρχεται η όρεξη». Δηλαδή, ακόμα κι αν δεν έχεις έμπνευση, ξεκίνα να ζωγραφίζεις κάτι. Ίσως να μην σου βγει με την πρώτη, αλλά αν το αφήσεις, σε αφήνει. Σε μένα αυτή η προσέγγιση λειτουργεί σχεδόν πάντα.

Ether: Πιστεύω πως η έμπνευση κάθε φορά αντλείται από το εκάστοτε καινούριο πρότζεκτ που αναλαμβάνω. Είναι κάτι που αγαπώ και έχω επιλέξει να δίνω ένεργεια και ψυχή στα σχέδια και τα τατουάζ που δημιουργώ. Επομένως, δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος τρόπος για να εμπνευστώ, απλά συμβαίνει. Τελείως φυσικά.

Angie Rimmel: Όταν βρίσκομαι σε art block, ένας από τους τρόπους ο οποίος με βοηθάει να το ξεπεράσω, είναι να μελετώ βιβλία εικαστικών και να δοκιμάζω καινούργια υλικά και τεχνοτροπίες.

«Νομίζω κατάλαβα ότι αυτό είναι για μένα όταν έκανα το πρώτο μου tattoo σε άλλον άνθρωπο. Δεν ήταν το καλύτερο, αλλά παρ’ όλη την απογοήτευση, ήθελα να συνεχίσω», Zoemi

Θυμάσαι τη στιγμή που σκέφτηκες «Αυτό είμαι εγώ, αυτό θέλω να κάνω»; Πώς ένιωσες τότε;

Eleonora: Ναι, σαν να ήταν εχθές! Μπορώ να πω ότι ήταν μια λύτρωση γιατί ένιωσα να αποδέχομαι το κάλεσμά μου και από εδώ και πέρα έχω έναν σκοπό να εξυπηρετήσω.

Zoemi: Θυμάμαι όταν ξεκίνησα, είχα πει «θα το δοκιμάσω», δεν ήμουν 100% σίγουρη. Νομίζω κατάλαβα ότι αυτό είναι για μένα όταν έκανα το πρώτο μου tattoo σε άλλον άνθρωπο. Δεν ήταν το καλύτερο, όπως μπορεί να φανταστεί κανείς, αλλά παρ’ όλη την απογοήτευση, ήθελα να συνεχίσω. Εκεί κατάλαβα ότι αυτό είναι το δικό μου μονοπάτι. Και μου έδωσε όρεξη να το δουλέψω, να το εξελίξω.

Ether: Ναι. Θυμάμαι τα πρώτα τατουάζ που ξεκίνησα να κάνω σε φίλες μου και φίλους μου. Με το που τελείωνα και έβλεπα το χαμόγελο στην έκφρασή τους το συναίσθημα ήταν υπέροχο. Η προσφορά της τέχνης μου σε κάποιον και η εμπιστοσύνη που μου δείχνει είναι και θα είναι αυτό που κάθε φορά με κάνει να λέω: «Ναι, κάνω αυτό που με γεμίζει».

Angie Rimmel: Η στιγμή που κατάλαβα ότι το tattoo είναι αυτό που θέλω να ακολουθήσω ήταν στην εφηβεία μου. Όταν για πρώτη φορά είδα από κοντά τατουάζ σε έναν φίλο μου.  Μου τράβηξε πολύ το ενδιαφέρον και με ενθουσίασε τόσο ώστε να θέλω να το ακολουθήσω και σαν επάγγελμα.

«Όσα τατουάζ έχω πάνω μου τα έκανα και τη στιγμή που τα ήθελα», Angie Rimmel

Αν μπορούσες να κάνεις ένα τατουάζ στον νεότερο εαυτό σου, τι θα ήταν και πού;

Eleonora: Μ’ αρέσουν πολύ τα large scale tribal tattoos και όταν τοποθετούνται σωστά επάνω στο σώμα ακολουθώντας τη φυσική ροή του, θεωρώ ότι είναι απλά ασυναγώνιστα. Οπότε αν γυρνούσε ο χρόνος πίσω θα έκανα τέτοιου τύπου τατουάζ.

Zoemi: Νομίζω πως δεν έχω αφήσει ιδέα που να μην έχω κάνει tattoo. Ο νεότερος εαυτός μου έχει υλοποιήσει όλα τα σχέδια που ήθελε να κάνει. Γιατί να κρατάμε απωθημένα, άλλωστε;

Ether: Νομίζω πως θα αντιμετώπιζα το σώμα ως σύνολο και θα δημιουργούσα ένα πρότζεκτ που να διακοσμεί αρμονικά και συμμετρικά το σώμα δίνοντας τη δυνατότητα σε κάθε μελλοντικό τατουάζ να γίνει συνέχεια αυτού.

Angie Rimmel: Η αλήθεια είναι πως όσα τατουάζ έχω πάνω μου τα έκανα και τη στιγμή που τα ήθελα. Οπότε αν υπήρχε κάποιο σχέδιο που θα ήθελα να έχω, πιστεύω θα το είχα κάνει μέχρι τώρα.

Ευχαριστούμε το Petite Fleur στο Χαλάνδρι (Πλατεία Ελευθερωτών 16) για τη φιλοξενία.

Info: Το Athens Tattoo Covention θα πραγματοποιηθεί από τις 16 έως τις 18 Μαΐου στο Γήπεδο Tae Kwon Do.

*Αγοράστε εισιτήρια για όλες τις κορυφαίες εκδηλώσεις στο inTickets.gr