Πιστεύω ότι η υπεροχή του Μακρόν σε γνώσεις και πολιτική διαύγεια σε όλους τους επί μέρους τομείς αποκάλυψαν την ανεπάρκεια της κ. Λεπέν.

Είναι προφανές ότι το τελευταίο χαρτί που της απομένει είναι ένα καλό αποτέλεσμα στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές ώστε να παρατείνει τον χρόνο ζωής της στην πολιτική σκηνή. Μπορεί να ενώσει τις δυνάμεις της με τον ακροδεξιό συνάδελφό της, αλλά εκεί θα αντιμετωπίσει την σοσιαλιστική και την μετριοπαθή δεξιά υπεροχή, όπως συνέβη στις Περιφερειακές εκλογές. Και αυτό θα είναι το οριστικό τέλος της κ. Λεπέν, ώστε να απαλλαγεί η Γαλλία από την μετριότητά της. Μια χώρα που έχει αναδείξει πολιτικούς παγκόσμιας εμβέλειας, όπως ο Ντε Γκωλ ο Μιτεράν, ο Ζισκάρ κ.α. Υπάρχει βέβαια η πιθανότητα να προκύψει ‘’συγκατοίκηση’’ όπως έχει συμβεί στο παρελθόν.

Ο σημερινός Προέδρος ήταν καταπέλτης σε σχέση με την στιλβωμένη αντιευρωπαϊκή της στάση. Όταν την ρώτησε για την θέση για τις εσωτερική αγορά, η κ. Λεπέν προφανώς δεν γνώριζε στοιχειώδεις αρχές και οφέλη που έχει η Γαλλία από την ελεύθερη διακίνηση προϊόντων, αγαθών και προσώπων. Σκόπιμα. Υποστήριξε ότι οι διασυνοριακές εργατικές μετακινήσεις πλήττουν τα συμφέροντα των Γάλλων. Επίσης υποστήριξε ότι η ‘’κοινοτική αλληλεγγύη’’ είναι μονόπλευρη και σε βάρος της ‘’πατρίδας’’. Για να λάβει την απάντηση ότι τα συμφέροντα μιας χώρας με βαριά εξαγωγική βιομηχανία και παραγωγή προηγμένων οπλικών συστημάτων συμβάλουν στην ανάπτυξη της χώρας και την καθιστούν πρωταγωνίστρια στην έρευνα, την τεχνολογία και στην παραγωγή. Για παράδειγμα, η κοινοτική αλληλεγγύη στην πρωτοφανή υγειονομική κρίση, και μάλιστα σε έναν τομέα όπως η υγεία που δεν περιλαμβάνεται στις κοινοτικές αρμοδιότητες, υπήρξε αποτελεσματική, συντονισμένη και έδωσε την δυνατότητα εμβολιασμού του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού. Ακόμη και η γεωργική παραγωγή ωφελήθηκε από την Κοινή Αγροτική Παραγωγή, που ήταν πρωτοβουλία των Γαλλικών Κυβερνήσεων.

Με αφορμή το Ουκρανικό και οι δυο καταδίκασαν την Ρωσική εισβολή, αλλά η κ. Λεπεν θεώρησε σκόπιμο να διαφοροποιηθεί ως προς τον οικονομικό πόλεμο σε βάρος της Ρωσίας. Και τότε ο νυν Πρόεδρος της θύμισε ότι οι αποφάσεις ελήφθησαν ομόφωνα των συμμάχων και εντός του πλαισίου του ΝΑΤΟ. Και αυτό ήταν η αφορμή για ένα χτύπημα ‘’κάτω από την μέση’’. Της θύμισε τις προνομιακές σχέσεις της ίδιας με τον Πούτιν και αναφέρθηκε στο δάνειο που είχε λάβει από Τράπεζα ρωσικών συμφερόντων και την δίωξη που είχε της ασκήθηκε από την αρμόδια υπηρεσία της Ε.Ε. για παράνομη χρηματοδότηση της ίδιας και μελών του γραφείου της κατάχρηση κοινοτικών πόρων.

Σε ότι αφορά το δάνεια δε μπόρεσε να απαντήσει γιατί δεν απευθύνθηκε σε Γαλλική Τράπεζα. Τι να έλεγε εξ άλλου; Ότι δεν είχε εμπιστοσύνη στις Γαλλικές Τράπεζες;

Συμπερασματικά, η ‘’Ευρώπη των εθνών’’ που ευαγγελίζεται η κ Λεπέν την κατατάσσει στην ομάδα των εθνικιστικών αντιευρωπαϊκών χωρών όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία. Η ‘’Ευρώπη των εθνών’’ είναι το βήμα για την έξοδο από την Ευρώπη στον δρόμο που χάραξε η Μ. Βρετανία, μόνο που δεν τολμούν να διαβούν τον Ρουβικώνα. Οι πλειοψηφία των πολιτών τους τάσσεται υπέρ της παραμονής στην Ένωση.

Στις υπόλοιπες ενότητες που αφορούσαν στην ακρίβεια, στα νοσοκομεία, στις συντάξεις και στην οικονομία υπήρχε μια σχετική ισορροπία, με μια μικρή αλλά σημαντική διαφοροποίηση. Ο Μακρόν μιλούσε με αριθμούς, η Λεπέν με ευχές.

Σε μια εποχή που οι Ευρωπαίοι ζουν σε κατάσταση ‘’πολέμου’’ αυτό που χρειάζεται είναι περισσότερη Ευρώπη. Δεν θα πρέπει να παγιδευτούν στον λαϊκισμό της Βαϊμάρης τότε που η οικονομική κρίση έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία. Και είναι στο χέρι όλων μας να μην επιτρέψουμε σε εθνικιστές να απλώσουν την σκιά τους πάνω από την Ευρώπη.

Ο κ. Αντώνης Τριφύλλης είναι μέλος της διαΝΕΟσις και του ΕΛΙΑΜΕΠ, πρώην στέλεχος της Ε.Ε.