Κάτι αλλάζει στη σχέση της κυβέρνησης με τους πολίτες.
Η «αμοιβαία εμπιστοσύνη», όπως αποκάλεσε ο Πρωθυπουργός το πολιτικό κεφάλαιο που δημιουργήθηκε μετά την επιτυχή αντιμετώπιση της πρώτης φάσης της πανδημίας από την κυβέρνηση, δοκιμάζεται.
Είναι εμφανές αυτό στη συμπεριφορά των πολιτών στο δεύτερο lockdown.
Η κυβέρνηση που, δια του εκπροσώπου της, νουθετεί το 1 εκατομμύριο που βγαίνουν μετά τις 9 για περίπατο, ίσως θα πρέπει να αναρωτηθεί
-Τι είναι όλος αυτός ο κόσμος; Ανεύθυνος και ψεκασμένος, ή δεν έχει πειστεί για την αναγκαιότητα του νέου γενικού κλεισίματος;
-Πιστεύουν οι πολίτες ότι ο εγκλεισμός στο σπίτι θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Νοεμβρίου;
-Και το κυριότερο. Θωρούν ότι η κυβέρνηση αξιοποίησε τον χρόνο που είχε στη διάθεσή της για να προετοιμάσει τη χώρα ή βλέπει, αφού δεν μπορούν να κρυφτούν, τις κυβερνητικές αρρυθμίες όλου αυτού του διαστήματος;
Αυτή τη στιγμή στην κοινωνία κυριαρχεί μια γενικευμένη αβεβαιότητα.
Κανείς, παρά την ελπίδα που δημιουργούν οι ειδήσεις για το εμβόλιο, δεν ξέρει πόσο θα τραβήξει αυτή η κατάσταση.
Αν, μετά, θα έχει τη δουλειά του, αν θα είναι σε θέση να ανοίξει ξανά το μαγαζί του.
Ο κόσμος, δικαιολογημένα, αγωνιά.
Για το ποια θα είναι τα χαρακτηριστικά της νέας καθημερινότητας που θα του ξημερώσει.
Σε ποιο βιοτικό επίπεδο θα αντιστοιχεί αυτή η νέα καθημερινότητα.
Και όλοι εμφανίζονται βέβαιοι ότι οι μέρες που έρχονται ίσως να είναι δυσκολότερες από αυτές που περάσαμε κατά τη μνημονιακή περίοδο.
Ότι θα αναγκαστούν και πάλι να κάνουν εκπτώσεις στη ζωή τους.
Δεν είναι μια απλή ιστορία αυτή η κατάσταση.
Την Πέμπτη, στη Βουλή, κατά το δημοσιογραφικό κλισέ, οι πολιτικοί αρχηγοί θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους.
Η ξιφομαχία, το πιθανότερο, θα αφορά τις «ευθύνες και της παραλείψεις» της κυβέρνησης αλλά και την «ανευθυνότητα» της κυβέρνησης.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπει στο γήπεδο της Βουλής έχοντας, από τα αποδυτήρια ένα 2-0 υπέρ του.
Μπορεί να επιστρατεύσει απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα τα κατορθώματα του κ. Πολάκη και απέναντι στις βολές της Φώφης Γεννηματά την κριτική του Κώστα Σημίτη, και αυτό θα κάνει.
Ωστόσο το θέμα για τον κ. Μητσοτάκη δεν είναι οι πολιτικοί του αντίπαλοι.
Είναι ο τρόπος που αντιμετώπισαν οι πολίτες το διάγγελμα του για το δεύτερο lockdowvn, σε σχέση με το πρώτο.
Στο πρώτο, τον άκουγαν ευλαβικά.
Το δεύτερο, το συνόδευσαν και με γκριμάτσες αμφισβήτησης.
Αυτές απoτυπώνονται στον αριθμό των sms που… στεναχώρησε τον κ. Πέτσα.
Το μήνυμα, λοιπόν, που οφείλει να περάσει ο πρωθυπουργός στον κόσμο δεν είναι αυτό της πολιτικής υπεροχής έναντι των άλλων αρχηγών.
Αλλά ότι η κυβέρνηση του έχει σχέδιο να αντιμετωπίσει τα νέα δεδομένα που δημιουργεί στην κοινωνία και την οικονομία η ένταση της δεύτερης φάσης της επιδημίας.
Και ότι ο ίδιος, μαθαίνει από τα λάθη του.
