To εγχείρημα του «Μεγάλου Περιπάτου» που πρόσφατα δημοσιοποιήθηκε από τον Δήμο Αθηναίων αποτελεί μια σημαντική και θετική πολιτική για τον αστικό χώρο της κεντρικής Αθήνας, που ευθυγραμμίζεται με κρίσιμα ζητήματα που τίθενται σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις, όπως είναι η προώθηση της βιώσιμης κινητικότητας, η αναβάθμιση του δημόσιου χώρου, η βελτίωση των συνθηκών μικροκλίματος, πρωτίστως δε η στροφή προς τον άνθρωπο και προς την ποιότητα ζωής στο κέντρο της πόλης.
Κάτι που έχει την ιδιαίτερη σημασία του, αλλά και τον συμβολισμό του, είναι το γεγονός ότι το πρόγραμμα αποτελεί τη «συνέχεια» μιας σειράς πολιτικών για τον ανασχεδιασμό της κεντρικής Αθήνας, που δίνουν για πρώτη φορά το στίγμα τους στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν δημοσιοποιείται το πρώτο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας, το εξώφυλλο του οποίου παρουσιάζει την πεζοδρομημένη οδό Πανεπιστημίου. Σε αυτό το θετικό πλαίσιο, ο «Μεγάλος Περίπατος» διακρίνεται για τη «φρεσκάδα» του και την ωριμότητά του, ενώ η χρονική στιγμή που δρομολογείται, στο ξεκίνημα μιας δημαρχιακής θητείας, μοιάζει να του εξασφαλίζει καλές προοπτικές ολοκλήρωσης ή έστω μερικής υλοποίησης. Προς την κατεύθυνση της επιτυχίας αυτού του σημαντικού εγχειρήματος, ιδιαίτερη σημασία έχουν τα παρακάτω σημεία:
Ενταξη της πρότασης σε ευρύτερα δίκτυα (πεζών, ποδηλάτων, λειτουργιών, δημόσιων χώρων, πρασίνου…) της κεντρικής Αθήνας και του ευρύτερου Λεκανοπεδίου, με έμφαση στη στροφή της Αθήνας προς το παράκτιο μέτωπο. Ιδιαίτερης σημασίας θα ήταν δε η σύνδεση με τον Πειραιά με την ανάδειξη της οδού των Μακρών Τειχών, όπως και η σύνδεση με το Κέντρο Πολιτισμού του ΙΣΝ μέσω της Λεωφ. Συγγρού.
Ανάγκη διαμόρφωσης ενός οράματος για τη μορφή / εικόνα / αισθητική και κυρίως για τις λειτουργίες του δημιουργούμενου δημόσιου χώρου, που θα διασφαλίσουν τη ζωντάνια της περιοχής ανάπλασης.
Προσέλκυση διαφόρων κατηγοριών νέων κατοίκων στο κέντρο και εξεύρεση αναγκαίων ισορροπιών με τις άλλες μορφές «διανυκτέρευσης» (ξενοδοχεία, ξενώνες, hostels, Airbnb…).
Περιορισμός των μηχανοκίνητων μέσων στο Κέντρο, σε άμεση συσχέτιση με τον επανασχεδιασμό των επιθυμητών χρήσεων γης. Χρήσεις και κινητικότητα αποτελούν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Ανάγκη δημιουργίας ενός «σώματος διαβούλευσης» για τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών (ΜΚΟ, φορείς πολιτών, ακαδημαϊκοί και επιστημονικοί φορείς…) σε όλη τη διαδικασία του σχεδιασμού, κάτι που θα κάνει όλους να νιώσουν ότι ο «Μεγάλος Περίπατος» είναι λίγο δικό τους «παιδί».
Ο κ. Κωνσταντίνος Σερράος είναι αρχιτέκτων, δρ πολεοδόμος, καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
