Η έξαρση των κρουσμάτων στην προσφυγική δομή στο Κρανίδι, είναι άλλο ένα επεισόδιο της πανδημικής κρίσης, που φανερώνει πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες και πώς από την μια στιγμή στην άλλη, όλα μπορούν να ξεστρατίσουν.

Υπό το πρίσμα αυτό, καταδεικνύεται μία πραγματικότητα. Είναι λάθος η συζήτηση που έχει ξεκινήσει ήδη για την άρση των μέτρων. Είναι πρόωρο να δίδονται ημερομηνίες και να περιγράφονται σχέδια, τα οποία δεν υπάρχουν, τουλάχιστον όχι ολοκληρωμένα και αποφασισμένα από τους αρμοδίους.

Ειδικότερα σε συνδυασμό με τα μεμονωμένα μεν, αλλά υπάρκτά κρούσματα θανάτων ασθενών δίχως υποκείμενα νοσήματα, όπως αυτός του 35χρονου στην Θεσσαλονίκη, γίνεται φανερό ότι ο πόλεμος με την πανδημία θα διαρκέσει περισσότερο από ό,τι νομίζουμε.

Σε αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση οφείλει να συνεχίσει ή ακόμη και να εντείνει τις προσπάθειές της.

Προ εβδομάδων ο Πρωθυπουργός είχε μεταχειριστεί την φράση του Τσόρτσιλ και είχε επισημάνει ότι δεν είμαστε στην αρχή του τέλους, αλλά ενδεχομένως στο τέλος της αρχής.

Εξακολουθούμε να βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο κατά τα φαινόμενα.

Την εικόνα προφανώς και την έχουν οι επιδημιολόγοι, ενδεχομένως και από εκείνους να προέρχεται η αισιοδοξία για την πιθανότητα μερικής άρσης κάποιων μέτρων. Εκείνοι έχουν τα δεδομένα, εκείνοι εισηγούνται ενέργειες και δράσεις, εκείνοι είναι οι ειδικοί.

Ωστόσο, στο σημείο που βρισκόμαστε αλλάζει το ειδικό βάρος για τις αποφάσεις της κυβέρνησης. Στο ένα σκέλος υπάρχει η γνώση των ειδικών, οι προτάσεις τους και οι εισηγήσεις τους.
Στο άλλο σκέλος, βρίσκεται η πολιτική απόφαση. Όπως ενήργησε η κυβέρνηση στην αρχή αυτής της φάσης και έλαβε τις δύσκολες αποφάσεις, το ίδιο πρέπει να κάνει στην κρίσιμη αυτή περίοδο και έως το τέλος.

Η όποια απόφαση για την άρση των μέτρων, τον τρόπο με τον οποίο αυτή θα γίνει και τον χρόνο στον οποίο θα συμβεί, έχει καθαρά και απολύτως πολιτικά χαρακτηριστικά.

Η υπευθυνότητα με την οποία έγινε ό,τι έγινε έως τώρα, προφανώς θα πρέπει να διατηρηθεί και να ενταθεί.

Μία στραβοτιμονιά ως προς την άρση των μέτρων, θα απειλούσε να τινάξει στον αέρα όλην την προσπάθεια.

Η δυσκολία του εγκλεισμού είναι μία μεγάλη δοκιμασία για τους πάντες. Μία ανάκαμψη της πανδημίας, έστω και περιορισμένη, θα ήταν όμως καταστροφική.