Μια ακόμη μεγάλη απώλεια εφέτος για τον κόσμο της 7ης Τέχνης: ο βραζιλιανοαργεντίνος σκηνοθέτης Εκτορ Μπαμπένκο πέθανε από καρδιακή προσβολή σε νοσοκομείο του Σάο Πάολο. Ηταν 70 ετών.
Ο Μπαμπένκο που γεννήθηκε στο Μαρ Ντελ Πλάτα τη Αργεντινής, ασχολήθηκε ενδελεχώς με το ντοκιμαντέρ και έκανε το ντεμπούτο του στη μυθοπλασία το 1975 με την ταινία «O Reid a noite» (Ο βασιλιάς της νύχτας). Εξι χρόνια αργότερα, η φήμη του θα εκτοξευόταν στα ύψη χάρη στο ρεαλιστικό δράμα «Πισότε το χαμίνι του Σάο Πάολο».
Γυρισμένη με ντοκιμαντερίστικο στιλ στους δρόμους του Σάο Πάολο η ταινία παρακολουθεί την ζωή του Πισότε, ενός ανήλικου κακοποιού που εν τέλει σκοτώνεται από την αστυνομία. Κατά τραγική ειρωνεία ο μύθος που δημιουργήθηκε γύρω από αυτή την ταινία οφείλεται στο ότι ο Φερνάντο Ράμος Ντα Σίλβα, ο ερασιτέχνης ηθοποιός που υποδύθηκε τον Πισότε, πέθανε με παρόμοιο τρόπο λίγο μετά τα γυρίσματά της, αφού στην πραγματική ζωή του ήταν αυτό που υποδύθηκε στην ταινία.
Η επιτυχία του «Πισότε» βοήθησε πολύ την καριέρα του Μπαμπένκο ο οποίος τέσσερα χρόνια αργότερα θα σκηνοθετούσε την πρώτη αγγλόφωνη ταινία του για την οποία κέρδισε την μοναδική υποψηφιότητά του στα Οσκαρ (σκηνοθεσία): «Το φιλί της γυναίκας αράχνης». Το σκληρό δράμα φυλακής που στηρίζεται σε μυθιστόρημα του Μανουέλ Πουίγκ αναφέρεται στην σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε έναν ομοφυλόφιλο (Γουίλιαμ Χερτ) και έναν πολιτικό κρατούμενο (Ραούλ Χούλια) που μοιράζονται το ίδιο κελί. Ο Χερτ κέρδισε για αυτή την ταινία το Οσκαρ Α ανδρικού ρόλου αλλά και το βραβείο ερμηνείας στο φεστιβάλ των Καννών.
Τρία χρόνια αργότερα ο Μπαμπένκο θα σκηνοθετούσε δύο ιερά τέρατα της υποκριτικής στην πιο «μαύρη» ταινία στην καριέρα και των δυο: Τζακ Νίκολσον και Μέριλ Στριπ, «Ξένοι στην ίδια πόλη». Μια ταινία που αναφέρται στην περίοδο της αμερικανικής κρίσης με κεντρικούς ήρωες δυο άστεγους. Τόσο ο Νίκολσον όσο και η Στριπ διεκδίκησαν το Οσκαρ Α ρόλου για αυτή την ταινία.
Γυρισμένη στις ζούγκλες της Νοτίου Αμερικής, όπου μια ομάδα ιεραποστόλων επιδιώκει να εκχριστιανίσει ιθαγενείς, η ταινία «Ελεύθερος στα λιβάδια του Θεού» (1991), ήταν η πιο φιλόδοξη δημιουργία του Μπαμπάνκο αλλά η παταγώδης αποτυχία της σήμανε το τέλος της καριέρας του στο Χόλιγουντ.
Επέστρεψε στην σκηνοθεσία επτά χρόνια αργότερα με το «Corazón iluminado», ενώ το 2003 υπέγραψε το «Carandiru», ένα έπος για τις σκληρότερες φυλακές της Βραζιλίες αλλά και μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες στην Ιστορία του βραζιλιάνικου κινηματογράφου.
Τελευταία ταινία του είναι το «My hindu friend» με πρωταγωνιστή τον Γουίλεμ Νταφόε, μια παραγωγή του 2015.