Η νοτιοαφρικανή «Κάρμεν» στην Καλαμάτα

Η Ντάντα Μασιλό δεν είναι άγνωστη στο ελληνικό κοινό. Η νοτιοαφρικανή χορεύτρια και χορογράφος μάς συστήθηκε στο πρόσφατο παρελθόν με την ανατρεπτική «Λίμνη των κύκνων» της, η οποία παρουσιάστηκε στην Αθήνα. Το εφετινό καλοκαίρι μάς επισκέπτεται εκ νέου, αυτή τη φορά στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, προτείνοντας, από κοινού με τους 13 χορευτές της ομάδας The Dance Factory, μια «Κάρμεν» διαφορετική. Ερωτική, προκλητική και παράλληλα ανεξάρτητη, εικονοκλαστική, πέρα από κάθε κλισέ, η παράσταση (18, 19/7, Κεντρική Αίθουσα Μεγάρου Χορού) φιλοδοξεί να κερδίσει το κοινό.

Γεννημένη στο Γιοχάνεσμπουργκ η Ντάντα Μασιλό έχει γίνει γνωστή διεθνώς για τα νεωτερικά ανεβάσματα έργων του κλασικού μπαλέτου. Παρότι έχει δηλώσει πως κυρίως την ενδιαφέρει αυτή καθαυτή η χορογραφία και όχι να κάνει πολιτικές δηλώσεις μέσω της δουλειάς της, ωστόσο τα έργα της συχνά αναμετρώνται με θέματα τα οποία κατά κανόνα αποτελούν ταμπού: την ομοφυλοφιλία, ας πούμε, ή τις φυλετικές διακρίσεις…

Η Ντάντα Μασιλό άρχισε να χορεύει σε ηλικία 11 ετών. Ετυχε να δει κάποιους ανθρώπους να χορεύουν και θέλησε να κάνει το ίδιο. Ακόμη και αργότερα, όταν βρέθηκε να συνεχίζει τις σπουδές της στις Βρυξέλλες, δεν είχε σκεφθεί να ασχοληθεί με τη χορογραφία, ήθελε μόνο να χορεύει. «Κάποτε όμως μας υποχρέωσαν να παρουσιάσουμε κάτι δικό μας κι έτσι άρχισα να δουλεύω επάνω σε ένα σόλο. Είχε να κάνει με τη θλίψη και τον πόνο, έτσι όπως τον βίωσα μετά τον θάνατο της θείας μου από AIDS. Tότε κατάλαβα πως είχα τη δυνατότητα να χορογραφήσω με την προϋπόθεση ότι το θέμα θα με ενδιέφερε και θα είχε να κάνει με κάτι που πραγματικά αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω» έχει δηλώσει.

Αναφορικά με το προσωπικό της ύφος η Ντάντα Μασιλό αρνείται να το βάλει σε «κουτάκια». Εχει δηλώσει όμως σε συνεντεύξεις της πως της αρέσει να χορεύει γρήγορα: το βρίσκει συναρπαστικό. Αγαπά επίσης να αναμειγνύει διαφορετικές τεχνικές, γιατί θεωρεί πως κάτι τέτοιο δημιουργεί μια νέα δυναμική, ένα καινούργιο λεξιλόγιο και παράλληλα την προκαλεί να μην επαναλαμβάνεται. Ωστόσο, όταν «παλεύει» με ένα κλασικό έργο, θέλει να αφηγείται μια ιστορία. Την ενδιαφέρει ο κόσμος να καταλαβαίνει τι βλέπει, ο αφηρημένος χορός δεν την εμπνέει… Οσο για τα πρότυπά της, έχει πει ότι της αρέσουν πολλοί χορευτές. Θαύμασε όμως ιδιαίτερα το στυλ της Πίνα Μπάους και των χορευτών της. Την πραγματικότητα στα έργα της μέσα από τη μείξη του χορού και του θεάτρου…

Το εφετινό –21ο τον αριθμό –Διεθνές Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας συνεχίζεται ως τις 24 Ιουλίου υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Βίκυς Μαραγκοπούλου με έμφαση στους νέους και αναδυόμενους καλλιτέχνες. Οι παραστάσεις από το εξωτερικό εκπροσωπούν τρεις διαφορετικές ηπείρους: την Ευρώπη (Ιgor and Moreno – 18, 19/7), την Αφρική μέσω της Ντάντα Μασιλό και την Ασία (Ουέν-Τσι Σου – 18/7)

Αναφορικά με την ελληνική παραγωγή, σκοπός του Φεστιβάλ παραμένει η ανάδειξη του σύγχρονου ελληνικού χορού, αλλά και η δημιουργία ενός διαύλου επικοινωνίας μεταξύ εγχώριας και διεθνούς σκηνής. Οι τέσσερις έλληνες δημιουργοί που φιλοξενούνται στο πρόγραμμα, η Λίντα Καπετανέα, η Μέντη Μέγα, η Μαριέλα Νέστορα και ο Ευριπίδης Λασκαρίδης, διατυπώνουν τη δική τους πρόταση στο πλαίσιο του σύγχρονου ελληνικού χορού.

Οπως κάθε χρόνο, στο Φεστιβάλ περιλαμβάνονται και παράλληλες εκδηλώσεις οι οποίες πραγματοποιούνται –χωρίς εισιτήριο –σε ανοιχτούς χώρους της Καλαμάτας δίνοντας την ευκαιρία σε όλους να συμμετάσχουν στη γιορτή του χορού.