Ενα λευκό βιβλίο με μια ανάγλυφη σπείρα συνοδεύει το καλωσόρισμα του Νικόλα Ιωαννίδη στο πλακιώτικο νεοκλασικό, την έδρα του νέου του εγχειρήματος. «Μέσα παρουσιάζονται τα πρώτα μέλη της Qrator, τα ονόματα των οποίων σχηματίζουν αυτή τη σπείρα. Η εποχή μας παρασύρει σε μια δίνη καθοδική. Μέσα από τη δυναμική της Qrator θέλουμε να την αντιστρέψουμε» εξηγεί. Πρόκειται για μια προσπάθεια που επιδιώκει να αποτελέσει τόπο συνάντησης ταλαντούχων δημιουργών από κάθε χώρο – από γλύπτες και ντιζάινερ ως baristas και bakers – όπου θα διαρθρωθεί σταδιακά μια κοινότητα αποτελούμενη από τους ίδιους αλλά και από ένα ενεργό κοινό που θα «καταναλώνει» δημιουργικό περιεχόμενο εμπλουτίζοντάς το παράλληλα με σχόλια και σκέψεις.
«Μια προσπάθεια που συντάσσεται με τη νέα τάση των engagement networks και τη θεωρία του Σάιμον Σίνεκ που θέλει το συναίσθημα και το “γιατί” – αντί του “τι” – να αποτελούν βασικά στοιχεία για να κερδίσεις ένα πιστό, στοχευμένο κοινό» επισημαίνει ο Νικόλας Ιωαννίδης. Αλλά πώς ένας επιχειρηματίας με σπουδές στη ρομποτική γοητεύτηκε από κάτι τόσο διαφορετικό; «H Qrator αποτέλεσε άθροισμα εμπειριών: η αγάπη για την τεχνολογία, τα ερεθίσματα που λαμβάνω από την ανθρώπινη επαφή στις ξενοδοχειακές και τουριστικές επιχειρήσεις μου, η καλλιτεχνική μου φύση – παλαιότερα ζωγράφιζα πολύ – αλλά και η έλξη που μου ασκούσε πάντα ο κόσμος των artisans, εκεί όπου η προσωπική ταυτότητα είναι έκδηλη».
Πόσο συμφιλιωμένος είναι ένας επιτυχημένος με το ενδεχόμενο μιας αποτυχίας; «Ολο αυτό το ταξίδι, ακόμη και αν τελικά αποτύχει, μου δίδαξε πολλά και κυρίως να μη στηρίζομαι μόνο στο ένστικτό μου, κάτι που συνήθιζα παλαιότερα. Αντιλήφθηκα τη σημασία του feedback, του να είσαι ανοιχτός στα δεδομένα και να προσαρμόζεις τις κινήσεις σου δίνοντας σταδιακά συγκεκριμένο πλαίσιο στο εγχείρημά σου – γιατί μόνο τότε μπορείς να το περάσεις στους άλλους. Χρειάζεται επιμονή και ετοιμότητα για κάθε προσωπικό κόστος. Προς το παρόν επικεντρώνομαι στην αύξηση των μελών και σε έναν νέο κύκλο χορηγιών για να μπορέσουμε να προσφέρουμε πολύπλευρη προώθηση». Θα δεχόταν λοιπόν τον τίτλο του Ρομπέν των… δημιουργών; Χαμογελάει. «Πλάκα έχει, αλλά μην το γράψετε. Είναι υπερβολικό».
* Δημοσιεύθηκε στο ΒΗΜΑmen Ιουνίου 2015
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
