Την ημέρα των εκλογών από τη στήλη αυτή προειδοποιούσα για Αρμαγεδδώνα εξωτερικού και εσωτερικού. Τον πρώτο ήδη τον ζούμε με την ισλαμική τρομοκρατία που έχει δημιουργήσει και Ισλαμικό Κράτος σε Συρία και Ιράκ και κόβει κεφάλια. Για τον Αρμαγεδδώνα εσωτερικού εξέφραζα τον φόβο μου τόσο από το επερχόμενο υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσμα των εκλογών όσο και από την περαιτέρω αποθράσυνση των τρομοκρατών εγχώριας ευδοκίμησης χάρη στην ποικιλότροπα ανεκτή και ενθαρρυνόμενη αριστερή επαναστατική βία. Ηδη η κυβέρνηση Τσίπρα, δέσμια ενός ανεφάρμοστου προεκλογικού υποσχεσιολογίου με κύριο εμπνευστή τον ανέξοδο ως τότε λαϊκισμό της αριστερής συνιστώσας, αποφεύγοντας να τηρήσει τις δεσμεύσεις της χώρας έναντι των δανειστών, ξέμεινε από χρήματα και προτίμησε να τις απαρνηθεί παρά να παραδεχθεί τη συνέχεια του κράτους. Πληρώνει μεν δανειακές υποχρεώσεις, μισθούς δημοσίων υπαλλήλων και συντάξεις, αλλά με παύση των λοιπών πληρωμών. Στέγνωσε έτσι η οικονομία, παρέλυσε η επιχειρηματική δραστηριότητα, επιδεινώθηκε η ύφεση, εκμηδενίστηκε η εμπιστοσύνη προς το ελληνικό κράτος και διεθνώς και από τους έλληνες πολίτες, που τους αφήνει να βράζουν στο ζουμί τους αδιαφορώντας και για τη διογκούμενη ανεργία. Ευτυχώς υπήρχαν από την προηγούμενη κυβέρνηση κάποια πλεονάσματα και κάποιες έκτακτες φορολογίες που κάπως έσωσαν ως τώρα την κατάσταση.
Βαδίζουμε έκτοτε με έναν θίασο ποικιλιών ως κυβέρνηση και με τον κάθε υπουργό να ακολουθεί δικές του ιδεοληψίες και προσωπικά συμφέροντα, με μόνη φροντίδα του κ. Τσίπρα να πείσει ότι έσκισε τα μνημόνια, ότι κατάργησε δήθεν την τρόικα και ότι διεξάγει σκληρές διαπραγματεύσεις στις οποίες δήθεν υποχωρούσαν οι «θεσμοί». Αυτή η επικοινωνιακή πολιτική βασίστηκε στα αλλεπάλληλα ταξίδια του κ. Πρωθυπουργού που τον ανέδειξαν προς στιγμήν σε ενδιαφέρουσα και συμπαθητική φιλοευρωπαϊκή προσωπικότητα. Στηρίχθηκε επίσης στον φιγουρατζή υπουργό Οικονομικών που κατέληξε σε περιφερόμενο νούμερο και τροφή για σάτιρα σε βάρος και της Ελλάδας. Χωρίς κανένα σχέδιο για την πορεία της χώρας και με κίνδυνο να βρεθεί αυτή εκτός ευρώ ή ακόμη και Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο κ. Τσίπρας έπεσε ξαφνικά από τα σύννεφα όταν «ανακάλυψε» ότι οι δανειστές ήταν ανυποχώρητοι απέναντι στις δεσμεύσεις της χώρας και απαιτούσαν την εφαρμογή της ισχύουσας συμφωνίας, εμπλουτισμένης μάλιστα με πρόσθετα βάρη λόγω χαμένου τετραμήνου.
Ταυτόχρονα η αποθράσυνση του συνεχώς διογκούμενου αριστερού ρεύματος στον ΣΥΡΙΖΑ και οι απαιτήσεις διαφόρων συντεχνιών με σημαιοφόρους τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών υπονομεύουν το κύρος του κ. Τσίπρα ως Πρωθυπουργού, που αγνόησε αφρόνως ότι όφειλε από την αρχή να εξουδετερώσει το ξήλωμα του πουλόβερ πριν φθάσει έτσι σε προσωπικό αδιέξοδο και η χώρα μπροστά στον γκρεμό και στην έξοδο από το ευρώ, με μια οικονομία και ένα τραπεζικό σύστημα που έχουν στεγνώσει αλλά και με τη μαύρη οικονομία να κάνει πάρτι.
Το τελευταίο κατόρθωμα της «πρώτης φορά Αριστερά» στην κυβέρνηση ήταν η φορολογική απειλή σε βάρος του τουρισμού, μόνης επιμένουσας πηγής πλούτου, με τον καλλιεργούμενο νέο διχασμό να επιλέγεται ως… λύση! Και με μια ανεξέλεγκτη Πρόεδρο της Βουλής να εξευτελίζει κυβέρνηση και θεσμούς ασχολούμενη ακόμη και με το κατούρημα των αστυνομικών!

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ