Υγρός τάφος για μία ακόμη φορά έγινε η Μεσόγειος. Εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες καταφθάνουν καθημερινά στη χώρα μας από διάφορα μέρη της γης, κυρίως όμως από περιοχές που πλήττονται από πολέμους.
Άνθρωποι που αναζητούν μια νέα πατρίδα χωρίς πολέμους και εμφύλιους διχασμούς, ενώ συγχρόνως παλεύουν με κάθε κόστος για να διασφαλίσουν τα αναγκαία για την επιβίωση και μια πιο αξιοπρεπή ζωή για τους ίδιους και για την οικογένειά τους.
Δυστυχώς πρόκειται για τα θύματα μιας κακοδαιμονίας, ατυχών συγκυριών, εμφύλιων διαφορών, ιδιοτελών σκοπιμοτήτων, θρησκευτικών ή πολιτικών ιδεοληψιών, κοινωνικών ανισοτήτων και ακραίων εξτρεμιστικών πράξεων, στις χώρες προέλευσής τους που είναι εγκλωβισμένα στη δική τους οδύσσεια.
Αναζητούν έναν κόσμο καλύτερο, δικαιότερο, που να μην τον μαστίζει ο πόλεμος και η ανέχεια, και για αυτό τον λόγο ρισκάρουν την ίδια τους τη ζωή, εφόσον στη δική τους πατρίδα ούτως ή άλλως θεωρείται πλέον χαμένη.
Είναι γεγονός βέβαια πως η αθρόα και ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών στη χώρα μας προκαλεί δυσαρέσκεια στον γηγενή πληθυσμό, εφόσον δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές και τα ενδεδειγμένα μέσα ώστε να αντιμετωπίσουμε με υπευθυνότητα και με πιο ενδελεχή τρόπο την περίθαλψη αυτών των ατόμων σε υγειονομικό, κοινωνικό, οικονομικό και κυρίως σε ψυχολογικό επίπεδο. Τι εννοώ με το τελευταίο; Θα ήταν ιδιαιτέρως ανακουφιστικό για τους ίδιους αλλά και για εμάς να τους παραχθεί ψυχολογική υποστήριξη, σε πρώτη φάση, και στη συνέχεια να εκπονηθεί ταυτοποίηση και να εξεταστεί το ψυχολογικό προφίλ τους, γιατί θα πρέπει να καταστεί σαφές από πού έρχονται και που πάνε, ποια είναι τα θέλω τους, τα κίνητρα, οι επιδιώξεις ή τα όνειρά τους και όχι να αρκούμαστε μόνο στα εξωτερικά και επιφανειακά χαρακτηριστικά τους.
Η πολιτεία οφείλει να κινητοποιηθεί άμεσα και να ζητήσει τη συνδρομή και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών για να βρεθεί μια δίκαιη λύση. Η ισομερής κατανομή των ανθρώπων αυτών σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, θα αποτελούσε μια λύση οξυγόνου στην ασφυκτική αυτή κατάσταση. Οι διεθνείς οργανισμοί κυβερνητικοί, όπως είναι ο ΟΗΕ αλλά και οργανώσεις εθελοντισμού όπως οι γιατροί χωρίς σύνορα θα μπορούσαν να παρέμβουν δραστικά και να ενεργοποιηθούν για παροχή άμεσης ανθρωπιστικής βοήθειας, ώστε να παρέχουν σε αυτά τα άτομα τα βασικά: στέγαση, τροφή, ενδυμασία, καταπολέμηση πιθανών ασθενειών και να κάνουν τη ζωή τους ανθρωπινότερη.
Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν είναι η λύση στο πρόβλημα. Η αμείλικτη αυτή στάση θρυμματίζει τα όνειρά τους, ακυρώνει κάθε ελπίδα για ζωή, αμαυρώνοντας τη φύση της Δημοκρατίας και αποδεικνύοντας την έλλειψη αξιοπρέπειας και την ανεπάρκεια ποιότητας του πολιτισμού μας. Γιατί ποιος από εσάς θα έκανε κάτι διαφορετικό, εάν βρισκόταν στη θέση αυτών των ανθρώπων που επέλεξαν την ανεστιότητα και τον εκπατρισμό, προκειμένου να διασωθούν οι ίδιοι και τα αγαπημένα τους πρόσωπα; Εάν σας βομβάρδιζαν το σπίτι δεν θα αναζητούσατε έναν άλλον τόπο επιβίωσης και μια νέα εστία;
Αισθάνομαι πως αναβιώνουμε την πικρή εμπειρία του κοινωνικού Καιάδα, στηριζόμενοι στην πεποίθηση πως υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι άνθρωποι, ανώτερες και κατώτερες φυλές, ανώτεροι και κατώτεροι πολιτισμοί. Αυθαίρετες κατηγοριοποιήσεις που περιθωριοποιούν ανθρώπους ή ομάδες.
Οφείλουμε όλοι μας να ενσαρκώσουμε τις αξίες της αλληλεγγύης, της ανεκτικότητας και του ουμανισμού που θα αποτελέσουν τον πυρήνα του κοινωνικού μας κινήματος, να υιοθετήσουμε την αντίληψη πως όποιος αγαπά και σέβεται πραγματικά την πατρίδα του εγκαταλείπει την ιδέα του εθνικισμού. Οφείλουμε να επιδείξουμε έμπρακτο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των μεταναστών και των προσφύγων, κοινωνική αυτενέργεια, εθελοντική δράση και συλλογική ευαισθησία αποτινάζοντας την ψευδαίσθηση της πολιτιστικής και εθνικής καθαρότητας που οδηγεί σε πολιτιστικό και εθνικό απομονωτισμό.
«Όταν αφήνουμε τον κόσμο τούτο και μας θάβουν κάτω απ’ τη γη, ο πρίγκιπας κατέχει τόσο στενό χώρο όσο κι ο εργάτης.» Μιγκέλ Ντε Θερβάντες
