Ο Μανόλης Αναγνωστάκης, ο Νίκος Εγγονόπουλος, ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Γιώργης Παυλόπουλος, ο Νίκος Καρούζος ήταν ποιητές αλλά και καλλιτέχνες, ζωγράφιζαν συστηματικά, δημιουργούσαν κολάζ. Οπως ο Νάνος Βαλαωρίτης, ο Αλέξανδρος Ισαρης, ο Δημήτρης Καλοκύρης. Ο Εμπειρίκος ήταν δεινός φωτογράφος. Ο Φώτης Κόντογλου ήταν διαπρεπής ως ζωγράφος όσο και ως πεζογράφος. Είναι γνωστές περιπτώσεις λογοτεχνών-καλλιτεχνών, αλλά δεν είναι οι μόνοι, όπως αντιλαμβάνεται ο επισκέπτης στην έκθεση «Βίοι παράλληλοι» που διοργανώνει η Εταιρεία Συγγραφέων στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων ως τις 18 Φεβρουαρίου. Βλέπει εκεί φωτογραφίες του Θανάση Βαλτινού, του Νίκου Δήμου, του Μισέλ Φάις, του Χρήστου Χρυσόπουλου, της Αμάντας Μιχαλοπούλου, κόμικ του Πάνου Κουτρουμπούση και οπτικά ποιήματα του Μιχαήλ Μήτρα, του Ντίνου Σιώτη, της Νατάσσας Χατζιδάκι και του Τηλέμαχου Χυτήρη. Ανακαλύπτει τα γλυπτά του Στρατή Χαβιαρά και του Σπύρου Λ. Βρεττού. Ακούει ηχογραφήσεις του Θωμά Κοροβίνη, του Σάκη Παπαδημητρίου και του Γιάννη Πατίλη. Αποσπάσματα ταινιών του Τάσου Γουδέλη και του Αχιλλέα Κυριακίδη προβάλλονται σε οθόνες και τους τοίχους του εκθεσιακού χώρου γεμίζουν έργα εικαστικά. Ευχάριστο βήμα εξωστρέφειας της Εταιρείας Συγγραφέων η έκθεση αυτή, υπενθυμίζει ότι η λογοτεχνία δεν είναι περιχαρακωμένη στον εαυτό της, ούτε κοινωνικά ούτε αισθητικά.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
