Οσο αρνούμαστε να συνειδητοποιήσουμε τη θρησκευτική διάσταση των σφαγών που διαπράττουν η Αλ Κάιντα, η Αλ Νούσρα και το πιο συγκροτημένο και αποτελεσματικό Ισλαμικό Κράτος (ISIS) τόσο θα επιτείνεται η σύγχυση και θα ενθαρρύνονται οι αποκεφαλισμοί και η απειλή επέκτασής τους και μέσα στην Ευρώπη, η οποία αθέλητα τους υπέθαλψε και συνεχίζει να τους τροφοδοτεί με την άγνοιά της. Ας επικεντρώσουμε την προσοχή μας στον ακατανόητο για την αθεϊστική εθελοτύφλωση της Δύσης ρόλο της Τουρκίας. Ο ιδρυτής της Τουρκικής Δημοκρατίας Κεμάλ γνωρίζοντας τις βλαβερές συνέπειες του ισλαμικού φανατισμού τον περιόρισε στο περιθώριο του κοσμικού κράτους που επέβαλε με δικτατορική αποφασιστικότητα. Ο διάδοχος του Κεμάλ, Ερντογάν, φανατικός σουνίτης μουσουλμάνος, με κεμαλική αποφασιστικότητα αλλά με λιγότερο αυταρχικές μεθόδους, αποδυνάμωσε τον κεμαλισμό και την κοσμική δημοκρατία του και ανέδειξε βαθμιαία την Τουρκία σε θρησκευτικό και πάλι κράτος, με τη φιλοδοξία να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και να αναδείξει την αναγκαιότητα του Χαλιφάτου, έστω και με τις πιο αποκρουστικές πρακτικές που καθημερινά βλέπουμε στις τηλεοράσεις από το Ισλαμικό Κράτος. Το τελευταίο προέκυψε από σειρά γκάφες και λάθη των ΗΠΑ και των πρόθυμων συμμάχων τους. Η αναιτιολόγητη εισβολή στο Ιράκ, η κατάλυση του μετριοπαθούς με μεσανατολικά μέτρα Σαντάμ Χουσεΐν και οι διώξεις των σουνιτών που ακολούθησαν, από τον σιίτη πρωθυπουργό Νούρι αλ Μαλίκι και την εκδικητική παρέα του, υποδαύλισαν τον υπνώττοντα φανατισμό και τις μνημειώδεις πρακτικές σφαγών του σουνιτικού δόγματος, που εκτρέφεται στη Σαουδική Αραβία και στα Εμιράτα του Κόλπου και συνέβαλε στη δημιουργία της Αλ Κάιντα και των συναφών οργανώσεων ανά τον πλανήτη. Αυτές έκτοτε σφάζουν χριστιανούς, εβραίους και κυρίως τους δογματικά αντιπάλους τους σιίτες και Αλεβίτες. Με πρόσχημα τον εκδημοκρατισμό της Συρίας, προκάλεσαν εμφύλιο στην χώρα αυτή και εξέθρεψαν και εκεί τις ορδές των σαλαφιστών σουνιτών, που μισούν τους Αλεβίτες περισσότερο και από τους σιίτες.
Οι Αλεβίτες είναι οι πιο μετριοπαθείς και ειρηνόφιλοι μουσουλμάνοι και θύματα φοβερών διωγμών στην Τουρκία, με αποκορύφωμα την ομαδική σφαγή τους από τον σουλτάνο Γιαβούζ Σελίμ το 1514. Προσέξτε: ο Ερντογάν είναι φανατικός σουνίτης και ο Ασαντ Αλεβίτης. Η εξόντωση του δευτέρου υπαγορεύεται από το σουνιτικό μίσος κατά των Αλεβιτών. Ετσι ο Ερντογάν τροφοδοτεί με κάθε τρόπο το σουνιτικό Ισλαμικό Κράτος, το οποίο κόβει κεφάλια, κάτι που αρνούνται να καταλάβουν οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα επωφελείται της ευκαιρίας να εξοντώσει και τους Κούρδους της Συρίας αποτρέποντας τη δημιουργία κουρδικού κράτους. Ετσι γίνεται ευκολότερα κατανοητό γιατί ο Ερντογάν αδρανεί. Επειδή βοηθώντας αφανώς τους τζιχαντιστές σουνίτες σκοτώνει μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: τους δύο μόνιμους εχθρούς της σουνιτικής Τουρκίας, Κούρδους και Αλεβίτες. Δεν παριστάνουν και πάλι τον επιτήδειο ουδέτερο, όπως ελέχθη. Ιερό πόλεμο (τζιχάντ) διεξάγουν σε συμμαχία με το ISIS.
Αυτή είναι η αλήθεια. Οσο αγνοείται, διευκολύνει τη διείσδυση και τη δράση του Ισλαμικού Κράτους όχι μόνο πια στην κοιμωμένη Ευρώπη και στις ΗΠΑ, αλλά ακόμη και στον ειρηνικό Καναδά.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ