Καίριες οι επισημάνσεις των συναδέλφων Ζώη Τσώλη και Γιώργου Παπαϊωάννου στο «Βήμα» (22/6). Οπως ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι και η κυβέρνηση δίνει υποσχέσεις για μειώσεις φορολογίας, ρυθμίσεις οφειλών στο Δημόσιο, κατάργηση έκτακτης φορολογίας και, κυρίως, μπλοκάρισμα του προγράμματος διαθεσιμότητας στο Δημόσιο, χωρίς να έχει μετρήσει τις δημοσιονομικές επιπτώσεις που μπορεί να περιορίσουν δραματικά και το περίφημο πλεόνασμα. Αν προστεθεί και η προαναγγελθείσα εδώ και μήνες από τη στήλη μου λαίλαπα των αποφάσεων των ανώτατων δικαστηρίων που κρίνουν αντισυνταγματικές τις μειώσεις μισθών, επιδομάτων και συντάξεων, κυρίως στο Δημόσιο, παραβιάζοντας το άρθρο 4 του Συντάγματος περί ισότητας, ε τότε όχι μόνο δεν θα απομείνει πλεόνασμα αλλά θα επανέλθουμε στα ελλείμματα.
Κι όμως, και οι γενναιοδωρίες του κ. Πρωθυπουργού θα ήταν ακινδύνως δυνατές και θα μπορούσε να υπάρξει ευχέρεια δραστικής εξυγίανσης και ανώδυνης βελτίωσης των δημοσίων εσόδων αν εφαρμοζόταν στα σοβαρά η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και όχι με ατέρμονες και ανολοκλήρωτες εξαγγελίες. Μόνο από τον ΦΠΑ οι απώλειες υπολογίζονται σε 10 δισ. ευρώ, αφού σε κάθε 10 ευρώ που πληρώνουμε ως καταναλωτές μόνο τα τέσσερα αποδίδονται στο Δημόσιο. Δηλαδή τα λεφτά που μας επιβαρύνουν οι πωλητές αγαθών και υπηρεσιών ως ΦΠΑ τα παρακρατούν για ίδιον όφελος.

Δηλαδή τα κλέβουν και από το Δημόσιο και από εμάς. Με αποτέλεσμα να επιβάλλονται και νέοι φόροι για να καλύψουν τον ΦΠΑ που οικειοποιούνται οι πωλητές. Αγανακτούν μάλιστα όταν τους ζητείται να τον αποδώσουν στο Δημόσιο. Πολλά ΜΜΕ και συνδικαλιστές συμπαρίστανται στους κλέφτες. Παράλληλα προστίθεται και η συμπαιγνία πολλών καταναλωτών να πληρώνουν λιγότερα αν δεν επιβαρυνθούν με τον ΦΠΑ από τους πωλητές.

Τι μπορεί να γίνει το ξέρουν οι κυβερνώντες, το εφαρμόζουν οι ευνομούμενες χώρες, όπου αντί του λαϊκισμού και της ατιμωρησίας προτάσσονται το κράτος δικαίου και το εθνικό συμφέρον, δηλαδή το συμφέρον των πολλών αντί των λίγων ευνοουμένων.
Από χρόνια υποστηρίζω ότι για την αποδοχή πληρωμής του ΦΠΑ πρέπει να υπάρξουν κίνητρα. Δεν αρκεί δυστυχώς ο φορολογικός πατριωτισμός. Οταν συμφέρει να μην πληρώνει ο καταναλωτής τον ΦΠΑ, γιατί να μην αποδεχθεί τη συναλλαγή με τον πωλητή για τη μη είσπραξή του; Αλλά και πώς να αποτραπεί η αδιαφορία μας να ζητούμε έκδοση απόδειξης αν δεν δελεαστούμε ως αγοραστές για την απαίτησή της;
Ισχυρότατο κίνητρο για να απαιτούν αποδείξεις όλοι οι αγοραστές αποδείχθηκε η θέσπιση λαχείου με κληρούμενες κάποιες τυχερές αποδείξεις που θα σε κάνουν πλούσιο. Το εφαρμόζουν οι Κινέζοι, το υιοθέτησε πρόσφατα η Πορτογαλία, το εξήγγειλε ο ιταλός πρωθυπουργός Ρέντσι. Το καταργηθέν από χρόνια Λαχείο Συντακτών γινόταν ανάρπαστο μοιράζοντας σπίτια. Οι χιλιάδες τα προποτζίδικα αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Μόνον έτσι όλοι οι έλληνες πολίτες θα απαιτούν αποδείξεις. Την ιδέα είχα προτείνει εδώ και 10 χρόνια αλλά δυστυχώς αγνοήθηκε. Νομίζω ότι απορρίπτεται διότι το πολιτικό κατεστημένο προτιμά να χαϊδεύει ψηφοθηρικά τους παραβάτες αποδεχόμενο να το κλέβουν και να μας κλέβουν.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ