Αθλητικός Σύλλογος Αρης Θεσσαλονίκης: Οταν ο… «θεός» έχει κέφια

Ο κόσμος πηγαίνει και έρχεται βιαστικά. Κανείς δεν έχει χρόνο να παρατηρήσει το εντυπωσιακό νεοκλασικό κτίριο που βρίσκεται στην οδό Εγνατία 132. Ούτε αυτοί που περιμένουν το λεωφορείο στη στάση που βρίσκεται μπροστά ούτε οι θαμώνες του γνωστού καφέ που βρίσκεται στο πλάι του. Πριν από 100 χρόνια όμως το σκηνικό ήταν διαφορετικό. Το νεοκλασικό κτίριο αποτελούσε στολίδι της οδού Εγνατία, σχεδιασμένο από τον Ερνέστο Τσίλλερ, και στέγαζε το Γυμνάσιο Αρένων.

Εκεί γεννήθηκε η ιδέα της ίδρυσης του Αρη Θεσσαλονίκης. Από μαθητές και αποφοίτους του γυμνασίου, οι οποίοι φιλτράροντας τον χρόνο και τις καταστάσεις μέσω της νεότητάς τους έθεταν σε δεύτερη μοίρα την αγωνία της προσφάτως απελευθερωμένης από τον τουρκικό ζυγό πόλης, που προσπαθούσε να ισορροπήσει στη νέα της κατάσταση, και επιδίδονταν στην τρέλα της εποχής: το ποδόσφαιρο.

Σε μια αναμέτρηση με τον Ηρακλή, που αποτελούσε κατεστημένο για την πόλη, κατάφεραν να κερδίσουν και τότε γεννήθηκε η ιδέα της ίδρυσης ενός συλλόγου που θα αποτελούσε το αντίπαλον δέος της ομάδας του ημίθεου. Αυτός που θα μπορούσε να νικήσει έναν ημίθεο θα πρέπει να ήταν… θεός.

Ετσι επιλέχθηκε το όνομα του θεού του πολέμου, του Αρη. Τα χρώματά του, το κίτρινο και το μαύρο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Από τότε ως σήμερα κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Πέρασαν 100 ολόκληρα χρόνια. Χρόνια με επιτυχίες και αποτυχίες. Χρόνια με θριάμβους και καταστροφές. Ο Αρης στις 25 Μαρτίου 2014 συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής. Στις 25 Μαρτίου 1914 σε ένα καφενείο της περιοχής Βότση ιδρύθηκε επίσημα ο σύλλογος, ο οποίος αρχικά ασχολούνταν μόνο με το ποδόσφαιρο. Σήμερα είναι ένας από τους πιο δραστήριους αθλητικούς συλλόγους στην Ελλάδα, αφού καλλιεργεί δεκαέξι διαφορετικά αθλήματα.

Το ποδόσφαιρο, το άθλημα που αποτέλεσε την αφορμή να δημιουργηθεί η ομάδα του Αρη, έχει φέρει μεγάλες επιτυχίες αλλά και μεγάλες αποτυχίες στον σύλλογο. Το 1928, το 1932 και το 1946 κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας και το 1970 το Κύπελλο νικώντας, στον τελικό που έγινε στο Καυτανζόγλειο Στάδιο, τον ΠΑΟΚ. Αυτές ήταν οι μεγάλες χαρές. Υπήρξαν όμως και μεγάλες λύπες. Ο Αρης υποβιβάστηκε δύο φορές στη Β’ Εθνική.

Το 1997 και το 2004, ενώ δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει ούτε τον Δημήτρη Κοντομηνά ως επενδυτή, ο οποίος ανέλαβε τις τύχες της ομάδας το 1998 και έφυγε το 2001, αλλά ούτε την ευκαιρία για εξυγίανση που του έδωσε το άρθρο 44 στο οποίο υπήχθη το 2004. Μέσα σε δέκα χρόνια η ΠΑΕ Αρης «κατάφερε» αντί να μειώσει τα χρέη της να τα αυξήσει στο ύψος των 32 εκατ. ευρώ και να παλεύει αυτή τη στιγμή είτε για να μπει στο άρθρο 99 είτε για να βρει επενδυτή.

Ο Αρης, από την ίδρυσή του, αντιμετώπισε πρόβλημα με την εξεύρεση έδρας. Το 1927 ύστερα από πολλές περιπέτειες κατάφερε να δημιουργήσει το δικό του γήπεδο στη Λεωφόρο Στρατού. Το οικόπεδο είχε παραχωρηθεί από το Γ’ Σώμα Στρατού, αλλά το 1939 εκδιώχθηκε από εκεί και μόνο το 1951, και πάλι ύστερα από πολλές περιπέτειες, εγκαινίασε τη δική του έδρα στην περιοχή Χαριλάου, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το Κλεάνθης Βικελίδης.

Ενα από τα πιο… ποδοσφαιρικά γήπεδα της Ελλάδας, το οποίο μετά τα βελτιωτικά έργα που έγιναν στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 έχει ανακαινιστεί πλήρως, είναι χωρητικότητας 18.540 θέσεων και διαθέτει πολλούς βοηθητικούς χώρους, από πισίνα ως κλειστό γήπεδο μπάσκετ και γυμναστήρια. Η έδρα του Αρη θεωρούνταν μία από τις πιο δύσκολες στην Ελλάδα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Κίτρινοι δεν έχουν ηττηθεί σε ευρωπαϊκό παιχνίδι από το 1968. Μετρούν συνολικά 26 ευρωπαϊκά παιχνίδια, αήττητοι.

Το άθλημα με το οποίο ο Αρης στέφθηκε «αυτοκράτορας» ήταν το μπάσκετ. Με δέκα πρωταθλήματα (1930, 1979, 1983, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991), οκτώ Κύπελλα (1985, 1987, 1988, 1989, 1990, 1992, 1998, 2004), Κύπελλο Κυπελλούχων (1993), Κόρατς (1997) και Τσάμπιονς Καπ (2003).

Το τμήμα μπάσκετ ιδρύθηκε το 1923, εννέα χρόνια δηλαδή μετά την ίδρυση του σωματείου. Ηταν όμως το τμήμα με το οποίο ο Αρης προσείλκυσε φιλάθλους σε όλη την Ελλάδα. Το 1979 οι Κίτρινοι αποκτούν τον Νίκο Γκάλη. Τον 23χρονο Ελληνοαμερικανό από το Νιου Τζέρσεϊ που έμελλε να αλλάξει την ιστορία της ελληνικής καλαθοσφαίρισης.

Από το 1983 και μετά ο Αρης σαρώνει τους τίτλους, ενώ όταν δίνει ευρωπαϊκά παιχνίδια η πόλη της Θεσσαλονίκης ερημώνει τις ώρες του αγώνα, αφού όλοι βρίσκονται καρφωμένοι στους δέκτες τους και παρακολουθούν τις προσπάθειες του Νικ και της παρέας του. Πάντως, παρά την έλευση του Γκάλη, οι τίτλοι για τον Αρη άρχισαν να έρχονται μετά την επιστροφή του Γιάννη Ιωαννίδη στον πάγκο των Κιτρίνων, ενώ η περίοδος κατά την οποία η ομάδα έδειχνε αήττητη ήταν μετά το 1984 και την έλευση του Παναγιώτη Γιαννάκη στη Θεσσαλονίκη.

Η πορεία του Συλλόγου
Στα εκατό χρόνια της ιστορίας του ο Αρης δεν έχει να επιδείξει διακρίσεις μόνο στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ. Ενα τμήμα με μεγάλες διακρίσεις ήταν αυτό της υδατοσφαίρισης, που είχε κατακτήσει προπολεμικά τέσσερα πρωταθλήματα (1928, 1929, 1930, 1932). Ο Αρης είχε μάλιστα δικές του εγκαταστάσεις μέσα στη θάλασσα για προπονήσεις στην κολύμβηση αλλά και στην υδατοσφαίριση, κατασκευασμένες πίσω από τη Λέσχη Αρη, που στεγαζόταν στο νεοκλασικό της οδού Βασιλίσσης Ολγας 30.

Το τμήμα βόλεϊ ιδρύθηκε το 1947 και το 1997 κατάφερε να γίνει ο Αρης η πρώτη ομάδα που έσπασε το κατεστημένο Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού κατακτώντας το Πρωτάθλημα, ενώ κατέκτησε και το Σούπερ Καπ το 1998.

Εκατό χρόνια από την ίδρυσή του ο Αρης Θεσσαλονίκης, που ξεκίνησε με μοναδικό άθλημα το ποδόσφαιρο, πλέον φιλοξενεί δεκαέξι διαφορετικά αθλήματα, μερικά από τα οποία είναι ομολογουμένως από τα πιο «εξωτικά» για τα ελληνικά δεδομένα, όπως το μπέιζμπολ, το κόρφμπολ, το χόκεϊ και το σόφτμπολ.