Η Λίβερπουλ, η ιστορική ομάδα που κυριάρχησε πέρσι στην Αγγλία παίζοντας εξαιρετικό ποδόσφαιρο, μοιάζει φέτος να έχει απoλέσει τη μαγεία της και να κινείται κατευθείαν προς μια αγωνιστική αποτυχία που δεν θα μπορούσε να διαψεύσει πιο εμφατικά την προσπάθειά της.
Τα λόγια δεν φτάνουν να αποδώσουν πλήρως την πικρή ειρωνεία: Το καλοκαίρι δόθηκαν υπέρογκα ποσά, μεταγραφές-σοκ, συμβόλαια που υπόσχονταν «επανάσταση». Και όμως! Η επανάσταση αυτή δεν ήρθε.
Ας ξετυλίξουμε πρώτα τα νούμερα: το καλοκαίρι του 2025 η Λίβερπουλ μπήκε στην αγορά σαν ξιπασμένος πολυεκατομμυριούχος. Για παίκτες όπως ο Βιρτς, ο Ισάκ, ο Εκιτικέ, ο Κέρκεζ, ο Φρίμπονγκ σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο έγκυρο FootballPlace δαπανήθηκαν ποσά που φτάνουν τα 480 εκατομμύρια ευρώ!
Να όμως που τα πράγματα πήραν μια διαφορετική τροχιά, καθόλου τιμητική για μια ομάδα που μόλις πριν λίγο καιρό κατέκτησε τον τίτλο. Ήδη, στα πρώτα δέκα παιχνίδια στην Premier League για τη σεζόν 2025-26 και ως το σαββατιάτικο 2-0 επί της Άστον Βίλα στο Άνφιλντ, η Λίβερπουλ είχε υποστεί τέσσερις συνεχόμενες ήττες, δηλαδή όσες είχε σε όλη την προηγούμενη σεζόν.
Η άμυνα, που είχε αποτελέσει κορμό της επιτυχίας, φαίνεται τώρα να… καταρρέει: οι «κόκκινοι» δεν κρατούν καθαρό μηδέν, ο αριθμός των γκολ που δέχονται και τα λάθη αυξάνονται.
Κρίση ταυτότητας
Ο προπονητής Αρνε Σλοτ, που θαυμάστηκε πέρσι ως διάδοχος του Γιούργκεν Κλοπ, βλέπει το δημιούργημά του να περνά από το κακό στο χειρότερο και να μην έχει (προς το παρόν τουλάχιστον) βρει τις λύσεις. Πώς γίνεται αυτό;
Η μεγάλη απάντηση βρίσκεται στη διάψευση της ιδέας ότι «ποσό = επιτυχία». Όχι, όχι πάντα. Μπορείς να δαπανήσεις εκατοντάδες εκατομμύρια, να φέρεις τους πιο «καυτούς» παίκτες, να πληρώσεις συμβόλαια με πολλές μηδενικά και να σε ταλαιπωρεί δύο φορές μέσα στο «Ανφιλντ» η «φτωχή» Κρίσταλ Πάλας.
Γιατί; Διότι το ποδόσφαιρο εξακολουθεί να είναι ομάδα, συνεργασία, χημεία, τακτική, καρδιά. Τα νέα πρόσωπα χρειάζονται χρόνο, τα καινούργια συστήματα επίσης. Και αν η βάση (που είναι η άμυνα) σείεται, τότε το οικοδόμημα καταρρέει.
Στην περίπτωση της Λίβερπουλ η αγορά πολλών νέων παικτών, η εντελώς αναθεωρημένη στρατηγική, φαίνεται πως έχει κάνει την ομάδα περισσότερο «σύνολο νέων με δήλωση» παρά «ομάδα που ξέρει τι θέλει». Το αποτέλεσμα; Μια κρίση ταυτότητας και απόδοσης.
Πληρώνει την ξιπασιά της
Το συμπέρασμα είναι ότι οι δαπάνες για μεταγραφές και τα υψηλά συμβόλαια δεν φέρνουν κατ’ ανάγκη ποδοσφαιρική ευτυχία. Η μεταγραφή δεν είναι τέλος, αλλά αρχή. Η δουλειά που έρχεται μετά, το πλάνο παιχνιδιού, η ενσωμάτωση, η πίστη, είναι που κάνουν τη σπουδαία ομάδα. Μπορείς να δώσεις εκατομμύρια, και να κάνεις μια τρύπα στο νερό.
Η επίδειξη… μεγαλοπλουτισμού στην οποία, κόντρα στην πάγια τακτική της, επιδόθηκε η Λίβερπουλ έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα. Η ιστορία της φετινής μεταγραφικής υπερβολής και της αγωνιστικής κρίσης των «Κόκκινων» επιβεβαιώνει ότι ειδικά στο ποδόσφαιρο δεν ισχύει πάντα το «όσο περισσότερα, τόσο καλύτερα».
