Οκτώ ταινίες Α’ προβολής από σήμερα, όμως για μια ακόμα φορά οι επανεκδόσεις κλέβουν την παράσταση. Πολ Νιούμαν, Πέδρο Αλμοδόβαρ, Φρανσουά Τριφό με Ζαν Μορό, Λουίς Μπουνιουέλ και ζευγάρι Ρόμπερτ Ρέντφορντ – Τζέιν Φόντα στα ντουζένια τους. Αυτοί είναι ο λόγος για να πάει κανείς σινεμά!
Βαθμολογία
5: εξαιρετική
4: πολύ καλή
3: καλή
2: ενδιαφέρουσα
1: μέτρια
0: απαράδεκτη
Επανεκδόσεις
Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης (Mujeres al borde de un ataque de nervios, Ισπανία, 1988)
Βουτώντας με λαιμαργία στον ψυχισμό της γυναίκας των eighties με επικεφαλής την Κάρμεν Μάουρα που δείχνει αποφασισμένη να εκδικηθεί με τον χειρότερο τρόπο τον πλεϊμπόι εραστή της (Φερνάντο Γκουϊγιέν), ο Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ έφτιαξε μια παρδαλή κωμωδία με υπερβολικούς χαρακτήρες και κωμικοτραγικές καταστάσεις βγάζοντας στην επιφάνεια όλα τα γυναικεία απωθημένα, στα οποία όπως φαίνεται και στον τίτλο της ταινίας, συχνά, επικρατεί υστερία. Αυτή η ταινία έβαλε τον δημιουργό της στον χάρτη των σκηνοθετών με προσωπικό αποτύπωμα και διεκδίκησε το Οσκαρ μη αγγλόφωνης παραγωγής. Σε μοιρασμένους ρόλους θα βρούμε τον Αντόνιο Μπαντέρας, την Ρόζι Ντε Πάλμα και την πραγματικά απίστευτη Χουλιέτα Σεράνο, της οποίας η αποφασιστικότητα σε συνδυασμό με το χιούμορ, θα γίνει το σήμα κατατεθέν αυτής της ιστορικής ταινίας.
Βαθμολογία: 4
ΑΘΗΝΑ: ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ – ΚΑΡΜΕΝ – ΣΤΕΛΛΑ – ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ – ΔΙΟΝΥΣΙΑ κ.α.
Ζιλ & Ζιμ (Jules et Jim, Γαλλία, 1962)
Ο Οσκαρ Βέρνερ (Ζιλ), ο Ανρί Σερ (Ζιμ) και ανάμεσά τους, η Ζαν Μορό (Κατρίν), συνθέτουν ένα παράξενο – και όχι πάντα γοητευτικό – ερωτικό τρίγωνο στο Παρίσι των αρχών του προηγούμενου αιώνα, στην τρίτη μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθέτησε μόνος ο Φρανσουά Τριφό (1932- 1984) μετά τα «400 χτυπήματα» και το «Πυροβολίστε τον πιανίστα». Ένα απίθανο γαϊτανάκι του έρωτα που αξίζει να δει κανείς σε μεγάλη οθόνη, μια σχέση που θα γίνει το εργαλείο του Τριφό για να μιλήσει για την τρέλα αλλά και τις συμβάσεις του έρωτα. Αστείρευτα ρομαντικός με ένα ειρωνικό, χαριτωμένο μα και ανεπανάληπτο τρόπο. Θυμίζω ότι η ταινία παίχτηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα με τον ευφάνταστο τίτλο «Απολαύστε το κορμί μου». Μην την χάσετε.
Βαθμολογία: 4
AΘHNA: ΒΟΞ – ΑΜΙΚΟ – ΑΝΟΙΞΙΣ
The hustler/ Ο κόσμος είναι δικός μου (ΗΠΑ, 1961)
Ο ρόλος του «Γρήγορου» Εντι Φέλσον, άσου του αμερικανικού pool μπιλιάρδου, που εκτός από αντιπάλους όπως ο θρυλικός Μινεσότα Φατς (Τζάκι Γκλίσον) θα βρεθεί τραγικά αντιμέτωπος με την ίδια την φιλοδοξία του, παραμένει ένας από τους πιο σύνθετους και χυμώδεις που έπαιξε ποτέ ο Πολ Νιούμαν (1925- 2008). Η δε υποψήφια για εννέα Οσκαρ ταινία του Ρόμπερτ Ρόσεν, που θεωρείται πλέον κλασική, ήταν μια από τις πρώτες που περιέγραψαν με ακρίβεια, συνέπεια και ρεαλισμό, σημεία του αμερικανικού υπόκοσμου στα οποία η κάμερα, ως τότε, δεν «ξεναγούσε» συχνά τους θεατές. Μαζί με τον ντετέκτιβ Λιου Χάρπερ, ο Φέλσον είναι επίσης ο ένας από τους δυο ήρωες της φιλμογραφίας του Νιούμαν τον οποίο έπαιξε δύο φορές. Είκοσι πέντε χρόνια μετά ο Γρήγορος Εντι Φέλσον ξανάπιασε τη στέκα και μετέφερε την πείρα του στον Τομ Κρουζ, τον ταλαντούχο «μαθητή» του στο «Χρώμα του χρήματος» του Μάρτιν Σκορσέζε για το οποίο ο Νιούμαν κέρδισε το Οσκαρ ενώ θα έπρεπε να το έχει ήδη κερδίσει για το «Hustler».
Βαθμολογία: 4 ½
AΘHNA: ΡΙΒΙΕΡΑ
Ξυπόλητοι στο πάρκο (Barefoot in the park, HΠΑ, 1967)
Ο πονοκέφαλος ενός νιόπαντρου ζευγαριού στη Νέα Υόρκη αρχίζει από το κρύο διαμέρισμά του και καταλήγει στην πεθερά του γαμπρού, την οποία προξενεύουν με έναν εκκεντρικό γείτονα… Αυτή η ασυναγώνιστη ρομαντική κομεντί του Τζιν Σακς (1921- 2015) που στηρίζεται στο πασίγνωστο θεατρικό έργο του Νιλ Σάιμον σηματοδότησε την πιο χαρακτηριστική από τις τέσσερις κινηματογραφικές συνεργασίες των Ρόμπερτ Ρέντφορντ – Τζέιν Φόντα στον κινηματογράφο. Ο Σαρλ Μπουαγιέ είναι επίσης υπέροχος ως γείτονας αλλά την παράσταση συχνά κλέβει η πεθερά που υποδύεται η Μίλντρεντ Νάτγουικ (προτάθηκε για Οσκαρ Β’ ρόλου).
Βαθμολογία: 3 ½
ΑΘΗΝΑ: ΘΗΣΕΙΟ
Εξολοθρευτής άγγελος (El angel exterminador, Μεξικό, 1962)
Χωρίς ποτέ να εξηγηθεί τι, γιατί και πως, μια ομάδα εκπροσώπων της καλής κοινωνίας του Μεξικού (ανάμεσά τους οι Σίλβια Πινάλ και Ενρίκε Ραμπάλ) εγκλωβίζεται μέσα στο σαλόνι όπου λαμβάνει χώρα ένα πάρτι. Και επίσης εντελώς ανεξήγητα, η ομάδα δεν μπορεί με τίποτα να απεγκλωβισθεί από τον χώρο. Σε μια κορυφαία σουρεαλιστική στιγμή του, ο μέγιστος Ισπανός σκηνοθέτης Λουίς Μπουνιουέλ (1990- 1983) θα τους ξεζουμίσει όλους μέχρι τελευταίας ρανίδας, θα τους ξεφλουδίσει έναν- έναν σχεδόν σαδιστικά και θα μας προσφέρει τον σάπιο καρπό της γυμνής ψυχής τους.
Βαθμολογία: 5
ΑΘΗΝΑ: ΑΤΕΝΕ
Νέες ταινίες
«Motel Destino» (Βραζιλία, 2024)
Σκηνοθεσία: Καρίμ Αϊνούζ
Ηθοποιοί: Ιάγκο Ξαβιέρ, Νάταλι Ρότσα, Φάμπιο Ασουντσάο
Σε αυτό το βραζιλιάνικο arthouse νουάρ που προβλήθηκε στο επίσημο πρόγραμμα του περσινού φεστιβάλ κινηματογράφου των Καννών, η πλοκή έχει λιγότερη σημασία από την ίδια την εικόνα της ταινίας. Το πλαίσιο της ιστορίας θέλει τον χώρο του τίτλου, ένα φτηνιάρικο μοτέλ «προσωρινής απόλαυσης» κάπου στην ακτογραμμή της Βόρειας Βραζιλίας, να γίνεται η αρένα μιας αλυσίδας περιστατικών όπου πρωταγωνιστές είναι ένας κυνηγημένος από κακοποιούς και αστυνομία νεαρός (Ιάγκο Ξαβιέρ) και το ζευγάρι που διαχειρίζεται το μοτέλ (Νάταλι Ρότσα, Φάμπιο Ασουντσάο).
Τα παράξενα συμβάντα που λαμβάνουν χώρα στο μοτέλ, συχνά κινούν την περιέργεια όμως το μοτίβο τους μοιάζει με παραλλαγή της κλασικής ιστορίας του Τζειμς Μ. Κέιν «Ο ταχυδρόμος κτυπάει πάντα δυό φορές» που έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο.
Ωστόσο, το «Motel Destino» είναι μια ταινία που ξεχωρίζει κυρίως για την εικαστική πρωτοτυπία της που οφείλεται στους πειραματισμοίύς του σκηνοθέτη Καρίμ Αϊνούζ και της διευθύντριας φωτογραφίας Ελέν Λουβάρ με το φως, τα χρώματα και το σχεδόν σουρεαλιστικό ντεκόρ του ξενοδοχείου. Όλα αυτά δίνουν σε αυτή την μικρή αλλά ενδιαφέρουσα ταινία μια πολύ ασυνήθιστη μορφή.
Αυτή η ταινία, με την γενναία προσέγγισή της στο ίδιο το κινηματογραφικό μέσο (σε μια εποχή που όλα τείνουν να γίνουν επίπεδα σαν σούπα, να μοιάζουν μεταξύ τους) μας θυμίζει τελικά ότι η γλώσσα του σινεμά δεν είναι μία.
Είναι πολλές.
Βαθμολογία: 2 ½
ΑΘΗΝΑ: ΖΕΦΥΡΟΣ – ΑΝΕΣΙΣ – ΑΕΛΛΩ – ΑΛΕΚΑ – ΛΑΟΥΡΑ – ΝΕΑ ΜΑΣΚΩΤ κ.α
«Fantastic Four: Πρώτα βήματα» (The Fantastic Four: First Steps)
Παραγωγή: HΠΑ, 2025
Σκηνοθεσία:
Ηθοποιοί: Βανέσα Κίρμπι, Πέντρο Πασκάλ κ.α.
Ενώ ο «Superman» της DC Comics εξακολουθεί να προβάλλεται σε μεγάλο κύκλωμα αιθουσών, η αντίπαλος κάνει ντρίπλα και στο παρουσιάζει μ με τις οποίες προστατεύουν και αυτοί (όπως όλοι οι υπερήρωες) τον πλανήτη μας!
Το γνωστό μοτίβο των ταινιών με υπερήρωες των οποίων η αποστολή είναι η σωτηρία του πλανήτη, τίθεται και πάλι σε λειτουργεία σε αυτή τη νέα κινηματογραφική εκδοχή των ηρώων της Marvel Comics Fantastic Four που είναι τέσσερις αστροναύτες που μετα από μια «κοσμική θύελλα» γλίτωσαν αποκτώντας υπερφυσικές ικανότητες.
Για μια ακόμη φορά η γη μετατρέπεται σε αλοιφή από τα γιγαντιαία εξωγήινα «πλάσματα» που σε κάθε τους βήμα κάνουν – για πλάκα – λιώμα δυο τρεις ουρανοξύστες. Αλλά το πιο λοξό σημείο του σεναρίου της ταινίας είναι ότι αυτοί εδώ οι εξωγήινοι έχουν βάλει στο μάτι το μωρό που γεννήθηκε μετά κόπων και βασάνων από δύο Fantastics, την Βανέσα Κίρμπι και τον Πέντρο Πασκάλ!
Όλα τούτα έχουν την πλάκα τους για να τα παρακολουθείς σκεπτόμενος κυρίως το ποπ κορν που έχεις μπροστά σου και καθόλου το σενάριο. Βέβαια, από κάποια στιγμή οι απανωτές καταστροφές γίνονται πληκτικές και μονότονες, έστω και αν από αυτού του τύπου τις ταινίες, το μόνο που βασικά περιμένεις είναι να δεις που θα φτάσουν τα οπτικοακουστικά εφέ.
Βαθμολογία: 1
Σε περισσότερες από 90 αίθουσες της χώρας
«Σκιές στον ήλιο» (Islands)
Παραγωγή: Γερμανία, 2025)
Σκηνοθεσία: Γιαν Ολε-Γκέρστερ
Ηθοποιοί: Σαμ Ράιλι, Στέισι Μάρτιν, Τζακ Φάρδινγκ
Αυτό το νουάρ είναι τόσο καλά γυρισμένο και τόσο καλά παιγμένο που όταν τελειώνει σχεδόν στεναχωριέσαι που σεναριακά δεν είχε τα θετικά αποτελέσματα που ως τότε σου έδινε την εντύπωση ότι θα έχει. Σε πρώτο πλάνο ένας loser (Σαμ Ράιλι) – με (ίσως) κάποιο σκοτεινό παρελθόν – ο οποίος διδάσκει τένις σε κάποιο ειδυλλιακό σημείο του πλανήτη. Ενα νεαρό ζευγάρι παντρεμένων (Στέισι Μάρτιν, Τζακ Φάρδινγκ) που (ίσως) δεν τα πάνε καλά μεταξύ τους αποκτούν σχέση με τον τενίστα όταν του ζητούν να διδάξει τένις στο παιδί τους (Ντίλαν Τορέλ).
ΟΚ. Παρακάτω; Παρακάτω ο σκηνοθέτης Γιαν Ολε-Γκέρστερ δεν ξέρει τι να κάνει. Ενώ το σενάριο δείχνει να έχει προοπτικές εφόσον ο άνδρας του ζευγαριού κάποια στιγμή εξαφανίζεται, οπότε οι υποψίες της αστυνομίας πέφτουν πάνω στον τενίστα και την γυναίκα, η εξέλιξη της ιστορίας είναι τόσο αποκαρδιωτική που πραγματικά, στο τέλος λες, πολύ καλό (filmmaking) αλλά ειλικρινά για το τίποτα.
Βαθμολογία: 2
ΑΘΗΝΑ: ΦΙΛΟΘΕΗ – ΧΛΟΗ – ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ – ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ – ΛΙΛΑ – ΑΚΤΗ κ.α.
«Ας αγαπηθούμε όσο ζούμε» (Aimons-nous vivants)
Παραγωγή: Γαλλία, 2024
Σκηνοθεσία: Ζαν-Πιερ Αμερίς
Ηθοποιοί: Ζεράρ Νταρμόν, Βαλερί Λεμερσιέ κ.α.
Η εξίσωση νοσταλγία – τρυφερότητα – δάκρυ – χαμόγελο πιάνει ταβάνι στο συγκινητικό και όχι ακριβώς προβλέψιμο γαλλικό ρομαντικό φίλμ του Ζαν-Πιερ Αμερίς που διαχειρίζεται μια ανορθόδοξη, αλλά σεναριακά «πιασάρικη» σχέση που θα αναπτυχθεί ανάμεσα σε έναν παρακμασμένο, ρετρό τραγουδιστή κάποιας ηλικίας (Ζεράρ Νταρμόν) και μια «προβληματική» γυναίκα (Βαλερί Λεμερσιέ) που γίνεται κολλιτσίδα πάνω του.
Εκείνος είναι αποφασισμένος να αποσυρθεί μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, εκείνη είναι αποφασισμένη να μην τον αφήσει σε ησυχία κάνοντάς τον συμμέτοχο στα προσωπικά της (βρίσκεται στο περιθώριο από τους δικούς της και ταλαιπωρείται με ιδρύματα).. Αν και η ταινία δεν αποτελεί κάτι σπουδαίο, δεν παύει να είναι διανθισμένη από σκηνές βγαλμένες από την καρδιά που στοχεύουν στην καρδιά γι’ αυτό και τελικά χαίρεσαι την αγαθότητα και αφέλειά της.
Βαθμολογία: 2
ΑΘΗΝΑ: ΦΙΛΙΠ – ΑΛΕΚΑ – ΑΝΟΙΞΗ κ.α.
«Ευχαριστούμε για τη συναλλαγή σας» (Thank you for banking with us)
Παραγωγή: Παλαιστίνη, Γερμανία, Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Αίγυπτος, 2024
Σκηνοθεσία: Λάιλα Αμπας
Ηθοποιοί: Γιασμίν Αλ Μασρί, Κλάρα Χούρι κ.α.
Μια ακόμη δραματική κομεντί και μάλιστα με Παλαιστινιακή ταυτότητα αποτελεί την πρώτη απόπειρα στον κινηματογράφο μεγάλου μήκους μυθοπλασίας της Λάιλα Αμπας. Η βασική ιδέα της ιστορίας γίνεται αφορμή για κάτι βαθύτερο και πολύ πιο παγκόσμιο: παρότι ποτέ δεν χώνεψαν η μια την άλλη, δύο αδελφές ((Γιασμίν Αλ Μασρί, Κλάρα Χούρι) αποφασίζουν να συνεργαστούν για να κερδίσουν τα χρήματα της κληρονομιάς του πατέρα τους που πέθανε. Το πρόβλημα είναι ότι όλα πρέπει να γίνουν πάρα πολύ γρήγορα γιατί δεν ξεχνάμε ότι υπάρχει «εκτεθειμένη» η σορός του πατέρα.
Εμείς μπορεί να μην το ξεχνάμε, όμως η σκηνοθέτρια Λάιλα Αμπας δείχνει να το ψιλοξεχνάει προκειμένου να θίξει κάποια σοβαρά ζητήματα ταμπού σχετικά με την θέση της γυναίκας στην ισλαμική κοινωνία. Οπότε πάρα πολλά θα συμβούν μέσα σε πάρα πολύ λίγο χρόνο και αυτό σημαίνει σεναριακό φάουλ όσο και αν τελικά η ταινία σε κερδίζει με την αιχμηρή προσέγγιση αλλά και το υπόγειο χιούμορ της.
Βαθμολογία: 2 ½
ΑΘΗΝΑ: 1. ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ – AΛΕΞΑΝΔΡΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΦΛΕΡΥ – ΛΑΟΥΡΑ ΠΑΓΚΡΑΤΙ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ΑΠΟΛΛΩΝ
«Αγάπη=Τρέλα» (Follamente)
Παραγωγή: Ιταλία, 2024
Σκηνοθεσία: Πάολο Τζενοβέζε
Ηθοποιοί: Εντοάρντο Λέο, Πιλάρ Φολιάτι κ.α.
Από τον σκηνοθέτη της μεγάλης κινηματογραφικής επιτυχίας «Τέλειοι ξένοι» (που στην Ελλάδα έγινε θεατρικό έργο και αργότερα κινηματογραφικό ριμέικ από τον Θοδωρή Αθερίδη), η συμπαθητική αυτή κομεντί επίσης θεατρικής λογκικής, ασχολείται με το πρώτο ραντεβού δύο ανθρώπων (Εντοάρντο Λέο, Πιλάρ Φολιάτι), όπου το εύρημα είναι ότι βλέπουμε τις διαφορετικές «φωνές» που βρίσκονται μέσα στο κεφάλι τους βραχυκυκλώνοντας τις αποφάσεις τους (τέσσερις ηθοποιοί «υποδύονται» τις τέσσερις φωνές στον άνδρα και αντιστοίχως τέσσερις στην γυναίκα).
Είναι μια καλή ιδέα και μέχρι ενός σημείου λειτουργεί αποτελεσματικά, ακριβώς επειδή ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις, ποια «φωνή» θα επικρατήσει. Ωστόσο, νιώθεις ότι το όλο θέμα κάποια στιγμή εξαντλείται και άθελά του μπορεί να γίνει κουραστικό παρά τις όσες αλήθειες λέει και μάλιστα άφοβα.
Βαθμολογία: 2
ΑΘΗΝΑ: ΕΛΛΗΝΙΣ – ΨΥΧΙΚΟ – ΧΛΟΗ – ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ – ΛΙΛΑ – ΑΛΟΜΑ – ΚΟΡΑΛΙ κ.α.
«Τόσο κοντά, τόσο μακριά»
Παραγωγή: Ελλάδα, 2025
Σκηνοθεσία: Αλίκη Δανέζη-Κνούτσεν
Ηθοποιοί: Αγγελική Παπούλια, Ανδρέας Κωνσταντίνου
Στην απέναντι όχθη του «Αγάπη= Τρέλα», ο χωρισμός είναι το θέμα της πέμπτης μεγάλου μήκους ταινίας μυθοπλασίας της Αλίκης Δανέζη-Κνούτσενκαι εδώ, ο εφιάλτης παραμονεύει με πολύ άγριες διαθέσεις. Επί μία ώρα και 20’ είμαστε αναγκασμένοι να βλέπουμε την Αγγελική Παπούλια και τον Ανδρέα Κωνσταντίνου να τσακώνονται σαν τον σκύλο με την γάτα και με τον αέρα να τους κοπανάει λυσσαλέα, τόσο, όσο κοπανάει εμάς η θέα τους. Και όλα αυτά σε ειδυλλιακό φόντο, ένα νησί της Ελλάδας που σου δίνει την αίσθηση ότι είναι το Αλκατράζ.
Είμαι βέβαιος ότι πολύς κόσμος έχει ζήσει χωρισμούς αλλά να βλέπεις σε μια ταινία έναν χωρισμό καλοβαλμένων αστών να γίνεται τόσο μεγάλο θέμα, τόσο υστερικά ειπωμένο και με τόση καταπίεση απέναντι στους αποδέκτες – έλεος δηλαδή. Είναι σαν να βλέπεις ταινία του Γιάννη Οικονομίδη με τους ηθοποιούς απλώς να φωνάζουν χωρίς να βρίζουν, κάτι που (τουλάχιστον) θα είχε ενδιαφέρον. Και το χειρότερο, η κάμερα της Δανέζη-Κνούτσεν βρίσκεται πάρα πολύ κοντά στους δύο ηθοποιούς, την ώρα που εσύ θα ήθελες να βρίσκεσαι πάρα πολύ, μακριά τους.
Βαθμολογία: ½
ΑΘΗΝΑ: VILLAGE MALL – VILLAGE PENTH – ΑΕΛΛΩ – ΑΡΤΕΜΙΣ – ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE COSMOS – ΕΛΛΗΝΙΣ
«Η μουσική της ζούγκλας 3» (Jungle beat 2: The past, Μαυρίκιος, Νότιος Αφρική, 2025)
Προβάλλεται τέλος το πολύ παιδικό αλλά και αγαπησιάρικο κινούμενο σχέδιο «Η μουσική της ζούγκλας 3» (Jungle beat 2: The past, Μαυρίκιος, Νότιος Αφρική, 2025) με τη μαϊμού Μάνκι και τον ελέφαντα Τρανκ να συνεργάζονται ώστε ένας δεινόσαυρος, ο Κλέρενς να επιστρέψει στην εποχή του. H ταινία είναι βασισμένη στην επιτυχημένη σειρά Μάνκι και Τρανκ και συνέχεια της κινηματογραφικής επιτυχίας «Η Μουσική της Ζούγκλας» (ακούγονται οι φωνές των Μαριάν Κυπριανού, Άρη Κυπριανού, Βασίλη Χαραλάμπους, Ιωάννας Λαμπροπούλου κ.α.). Η σκηνοθεσία είναι του Σαμ Γουίλσον
Βαθμολογία: 2
AΘHNA: ΑΕΛΛΩ – VILLAGE ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ – OPTIONS ΓΛΥΦΑΔΑ – ΜΑΡΙΛΕΝΑ – CINE ΒΑΡΚΙΖΑ – ΦΛΟΙΣΒΟΣ – ΚΗΠΟΣ – ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ – VILLAGE PΕΝΤΗ – CINE ΠΑΛΛΗΝΗ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE COSMOS – CINEMA ONE κ.α.
