Τρέχουν τα γεγονότα. Δύο χαρακτηριστικές δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού συμπυκνώνουν την αλήθεια: Το κράτος ηττήθηκε στα Τέμπη. «Αποτύχαμε» στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Η κοινωνία ταράζει τα λιμνάζοντα ύδατα της πολιτικής σκηνής. Στον απόηχο της Προανακριτικής στη Βουλή για τα Τέμπη, «το κράτος ηττήθηκε κατά κράτος» και πριν ο αλέκτωρ λαλήσει καταφθάνει η Προανακριτική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ.
«Αποτύχαμε» αναφώνησε ο κ. πρωθυπουργός. Και οι μνήμες ζωντανεύουν για τις «υποκλοπές». Ο Πρωθυπουργός «κρυφακούει» τους Υπουργούς του, τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων μπας και τον υπονομεύσουν!! Τρέχει ο Ανδρουλάκης να μάθει γιατί τον παρακολουθούσαν, αλλά οι υπόγειες διαδρομές του συστήματος δεν το επιτρέπουν. Οι σχέσεις της πολιτικής εξουσίας με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα (εργολαβικά, πελατειακά, ρουσφετολογικά, χαριστικά) αποτελούν την πιο επικίνδυνη γκρίζα ζώνη για τη Δημοκρατία μας.
Κυρίαρχα υποσκάπτουν τη λειτουργία των κεντρικών θεσμών, για Διαφάνεια, Λογοδοσία και Αποτελεσματικότητα. Απέτυχε το κράτος στα Τέμπη. Απέτυχε το κράτος στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Απέτυχε το κράτος στις φωτιές. Απέτυχε το κράτος στις νεροποντές. Απέτυχε το κράτος στα ‘κρυφακούσματα’ και την παραβίαση της ιδιωτικής σφαίρας. Απέτυχε το κράτος στην αντιμετώπιση της ακρίβειας. Απέτυχε το κράτος στην εύρυθμη λειτουργία του κοινωνικού κράτους δικαίου. Διολισθαίνει το κράτος στα εθνικά θέματα. Και η λίστα δεν έχει τελειωμό.
Αλήθεια τι απομένει για να πούμε στο λαό μας ότι πάμε καλά. Μήπως να δουλεύει 13 ώρες την ημέρα για να τα βγάλει πέρα; Μήπως να πούμε ότι η οικονομία πάει καλά για τους ολίγους, σήμερα αλλά και στο μέλλον αν τα δημοσιονομικά το επιτρέψουν μπορούμε να μιλήσουμε για τον 13ο και 14ο μισθό!! Ακούς εκεί τολμούν εργαζόμενοι, και συνταξιούχοι να διεκδικούν.
Όπου και αν γυρίσω τη ματιά μου η Ελλάδα με πληγώνει, έλεγε ο Γ. Σεφέρης. Αυτή είναι η πραγματικά η κατάσταση. Το κράτος δεν μπορεί να μετρήσει τις ήττες. Περισσότερες και από τις παραιτήσεις Υπουργών. Η λέξη «αποτύχαμε» είναι ο κοινός παρονομαστής στα «έργα και τις ημέρες» της πολιτικής εξουσίας. Και βέβαια να μην ξεχνάμε τις δηλώσεις επιφανών ανδρών: «Ντροπή τους» είχε αναφωνήσει ο Καραμανλής, λίγες μέρες πριν την τραγωδία στα Τέμπη, για την ασφάλεια στα τρένα και αμέσως ήρθε ο θάνατος. «Ντροπή τους» οι λαϊκιστές που ζητάνε καλύτερους μισθούς και συντάξεις, η φτώχεια και η ακρίβεια είναι ξενόφερτο προϊόν.
«Ντροπή τους» οι ταραχοποιοί που λαϊκίζουν και ζητούν δικαιοσύνη για τα Τέμπη. «Ντροπή» τα κόμματα που θέλουν κατηγορίες «κακουργηματικές» για την πολιτική ηγεσία, Καραμανλής κλπ. «Ντροπή τους» όσοι θέλουν να βγάλουν τα «άπλυτα» του ΟΠΕΚΕΠΕ, να τρώει πρόστιμα η Ελλάδα και να δικασθούνε Υπουργοί και Υφυπουργοί. «Ντροπή» στην Αυτοδιοίκηση στη Μυτιλήνη που δεν θέλει το κράτος στην καρδιά του δάσους «Βάστρια» να κατασκευάσει δομή 5.000 μεταναστών. «Ντροπή» σε όσους αναμόχλευσαν και έφεραν στο φως το «φαγοπότι» της σύμβασης 717, που είχε μπει στο αρχείο!!
Tώρα κρύβονται, φοβούνται δεν έχουν την γενναιότητα να αναλάβουν τις ευθύνες και να αντιμετωπίσουν την δικαιοσύνη στα μάτια, να τιμωρηθούνε και να λυτρωθούνε. Πώς να εμπιστευτεί ο πολίτης αυτό το κράτος, όταν γίνονται εγκλήματα και οι υπεύθυνοι δηλώνουν παρατηρητές «αθώοι» αλλά μας κάνουν τη χάρη να φθάσουν στην πόρτα της δικαιοσύνης με ‘πλημμελήματα’!! Όλα τα παραπάνω έχουν ανοίξει ένα μεγάλο κοινωνικό χάσμα, έλλειψης εμπιστοσύνης στην πολιτική ηγεσία, στους θεσμούς και το κράτος.
Η πολιτική εξουσία έχει επιλέξει. Το τρίγωνο της διαπλοκής και της ενοχής (πολιτικά – εργολαβικά συμφέροντα και πρόθυμοι οργανισμοί και πρόσωπα) χωρίς Διαφάνεια και Λογοδοσία. Η πολιτική ηγεσία έχει επιλέξει να διαχειρίζεται την εξουσία συγκεντρωτικά (επιτελικό κράτος) και με πελατειακές πολιτικές να χειραγωγεί κοινωνία και πολίτες. Η πολιτική εξουσία έχει επιλέξει να χειραγωγεί τους κεντρικούς θεσμούς της Δημοκρατίας μας. (Δικαιοσύνη – Ανεξάρτητες Αρχές – Αυτοδιοίκηση- Κοινωνικές και Επαγγελματικές Οργανώσεις). Είναι καιρός Ολικής Επαναφοράς και Κατανόησης της ρήσης του Εμίλ Ζολά!
«Μια κοινωνία δεν είναι ισχυρή παρα μόνον, όταν βγάζει την αλήθεια στο άπλετο φως του ήλιου»
Η ψυχική δύναμη των γονιών των 57 ψυχών διαμόρφωσε ένα κίνημα Δικαιοσύνης με μοναδική και ιστορική για το πλήθος και τη λαχτάρα το φως της Αλήθειας να λάμψει παντού. Ουδείς πάνω από τον Νόμο. Και το συναίσθημα της δικαιοσύνης έγινε καθολικό αίτημα.
Ολική επαναφορά της Αλήθειας, της Διαφάνειας και της Λογοδοσίας της πολιτικής ηγεσίας και του παχύδερμου Ελληνικού κράτους. Λέξεις με ρήξεις και μεταρρυθμίσεις και όχι «μπαλώματα» και «σοβατίσματα». Η κοινωνία απαιτεί, διεκδικεί και ψάχνει τους ηγέτες της.
*Ο κ. Λουκάς Αποστολίδης είναι Δικηγόρος και Πρ. Αντιπρόεδρος της Βουλής
