Η Ευρώπη φλέγεται κυριολεκτικά και μεταφορικά, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα κλιματικά, γεωπολιτικά, ενεργειακά, οικονομικά και πολιτικά αδιέξοδα. Αυτή την ώρα η Γηραιά Ηπειρος καίγεται πραγματικά απ’ άκρου εις άκρον.

Το Λονδίνο βιώνει βορειοαφρικανικές θερμοκρασίες, η Γαλλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Σλοβενία, η Αλβανία και η Ελλάδα βλέπουν τα υπέροχα πευκοδάση τους να κατακαίγονται και να απειλούνται ακόμη και αστικές ζώνες, όπως συνέβη την περασμένη εβδομάδα στα βορειοανατολικά προάστια της Αθήνας.

Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι έχουμε πλέον εισέλθει για τα καλά στον κύκλο της κλιματικής αλλαγής και πως από εδώ και πέρα οι φυσικές καταστροφές θα περισσεύουν, κλονίζοντας ακόμη και τις ισχυρότερες των χωρών.

Συνθήκες ύφεσης

Την ίδια στιγμή οι Βρυξέλλες δεν βρίσκουν κοινή απάντηση στην ενεργειακή κρίση που ο πόλεμος στην Ουκρανία προκάλεσε, αφήνοντας ανέγγιχτη την πληθωριστική έξαρση και χάνοντας ταυτόχρονα την επαφή με τα μέτρα ελέγχου των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, με τη γενεσιουργό δηλαδή αιτία της αλλαγής του κλίματος.

Η ανάγκη επίσης ελέγχου της παρεπόμενης πληθωριστικής και αποδιοργανωτικής για τις οικονομίες έξαρσης, οδήγησε την περασμένη εβδομάδα την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα  στην πρώτη έπειτα από 11 χρόνια απότομη αύξηση κατά μισή ποσοστιαία μονάδα των επιτοκίων, διαμορφώνοντας συνθήκες οικονομικής συρρίκνωσης και ύφεσης.

Συνδυαζόμενες οι πολλές επάλληλες κρίσεις πιέζουν αφόρητα τις κυβερνήσεις σχεδόν σε όλη την Ευρώπη.

Ηδη η Ιταλία μετά την παραίτηση του Μάριο Ντράγκι εισήλθε σε κατάσταση μείζονος πολιτικής κρίσης και θα οδεύσει προς εκλογές στις 25 Σεπτεμβρίου. Στη Γαλλία η ηγεσία του Εμανουέλ Μακρόν έχει εξασθενήσει, αυτή  τη στιγμή ο γάλλος πρόεδρος κυβερνά χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία και στη Γερμανία ο κυβερνητικός συνασπισμός υπό τον Ολαφ Σολτς πνίγεται στα γεωπολιτικά και ενεργειακά αδιέξοδα που άφησε πίσω της η Ανγκελα Μέρκελ.

Απανωτά μέτωπα

Στη Μεγάλη Βρετανία οι Συντηρητικοί υπό την πίεση της δημοσκοπικής κατάρρευσης αναζητούν, μετά την αποπομπή του Τζόνσον, νέο ηγέτη και νέο πρωθυπουργό να αντιμετωπίσει την επέλαση των Εργατικών.

Στην Ισπανία ο σοσιαλιστής ηγέτης Πέδρο Σάντσεθ τρέχει ανήμπορος στα άπειρα μέτωπα των πυρκαγιών και ο άλλοτε δημοφιλής Κόστα στη γειτονική Πορτογαλία δοκιμάζεται από μαζικούς θανάτους που οι υψηλές θερμοκρασίες προκάλεσαν στη χώρα.

Και στην Ελλάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναγκάστηκε, εκ των συνθηκών, να αλλάξει τον εκλογικό σχεδιασμό του και να μεταθέσει για το προσεχές έτος την επίλυση του πολιτικού προβλήματος. Η Αθήνα απέρριψε τα ημίμετρα της Κομισιόν που επέβαλε το Βερολίνο. Δεν αποδέχθηκε την προτροπή της Ουρσουλα φον ντερ Λάιεν για περικοπή της κατανάλωσης φυσικού αερίου κατά 15% και συντάσσεται με Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία για αλλαγή πλεύσης και υιοθέτηση γενναίων ενιαίων πολιτικών προς αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης.

Γενικώς θα έλεγε κανείς ότι οι κυβερνήσεις δοκιμάζονται σε ολόκληρη την Ευρώπη, εξασθενούν χαρακτηριστικά από το βάρος των πολλών συνδυασμένων κρίσεων και δεν έχουν επί της ουσίας απαντήσεις στο πλήθος των σύνθετων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.

Αν συνεχίσει έτσι η Ευρώπη γρήγορα θα έλθει αντιμέτωπη με υπαρξιακού τύπου διλήμματα και θα ζήσει εντάσεις και συγκρούσεις μοναδικές. Οσο θα περνά ο καιρός και δεν δίνονται κοινές και ολοκληρωμένες απαντήσεις στο πλήθος των κρίσεων θα θεριεύουν οι λαϊκιστικές, ακροδεξιές και ανθενωσιακές κατά βάση δυνάμεις, θέτοντας υπό αίρεση και αμφισβήτηση και αυτό ακόμη το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Κοινώς, η Ευρώπη είναι αντιμέτωπη με κρίσεις θεμελιακού χαρακτήρα που απαιτούν άμεση και αποφασιστική δράση.