Ενας νεαρός φυσικοθεραπευτής γυρνώντας από τις διακοπές του στη Χαλκιδική «έσπειρε» όπως φαίνεται τον κορωνοϊό στο γηροκομείο του Ασβεστοχωρίου στη Βόρειο Ελλάδα, αναγκάζοντας τον Σωτήρη Τσιόδρα να σπεύσει προκειμένου να περισώσει ότι περισώζεται.

Κανείς δεν έχει διάθεση να στοχοποιήσει τον νεαρό, αλλά η περίπτωσή του αποτελεί δυστυχώς μια ακόμη απόδειξη των κινδύνων που συσσωρεύει ενδεχόμενη ανέμελη συμπεριφορά ή μια απλή κινητικότητα στον καιρό της πανδημίας.

Αποδεικνύεται καθαρά πλέον ότι κανείς δεν είναι άτρωτος και πως οι νέοι νοσούν. Το σημαντικότερο δε είναι ότι οι ασυμπτωματικοί νέοι μπορούν να καταστούν υπερμεταδότες, ειδικά όταν βρεθούν σε κλειστές δομές, όπου συγκεντρώνονται ευπαθείς ομάδες πληθυσμού.

Ο εφιάλτης των γηροκομείων που εξ αρχής είχε περιγραφεί φανερώθηκε με τον χειρότερο τρόπο και δεν αφήνει πλέον κανένα περιθώριο ανοχής είτε σε θεωρίες συνωμοσίας, είτε σε ανεύθυνες συμπεριφορές.

Και το σημαντικότερο, επιβάλλει αμέσως, χωρίς δισταγμό, αυστηρούς προληπτικούς ελέγχους σε νοσοκομεία και κλειστές δομές, όπου συγκεντρώνονται ηλικιωμένοι ή ασθενείς. Ολοι οι εργαζόμενοι που επιστρέφουν από διακοπές στον χώρο εργασίας τους, ιδιαιτέρως σε χώρους υγειονομικού χαρακτήρα, θα πρέπει είτε να υποβάλλονται σε μοριακά τεστ είτε να τίθενται σε προληπτική καραντίνα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος ελέγχου της διασποράς του κορωνοϊού.

Για να μην πούμε ότι το μέτρο θα πρέπει να τύχει γενικής εφαρμογής σε όλες τις πολυπληθείς δημόσιες υπηρεσίες που συναλλάσσονται με το ευρύ κοινό και κατ’ επέκταση σε μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις, Τράπεζες και αντίστοιχων χαρακτηριστικών ιδιωτικές επιχειρήσεις. Πέραν των υγειονομικών κινδύνων οι εν λόγω μονάδες έτσι θα διασφαλίσουν και τη λειτουργία τους. Ολοι μπορούν να φανταστούν τις συνέπειες στην λειτουργία τους αν εγκατασταθεί ο κορωνοϊός στις εγκαταστάσεις τους.

Κοινώς δεν είναι καιρός για απρονοησίες. Ολοι φέρουν ευθύνες, ατομικές και συλλογικές. Και οι νέοι επιβάλλεται να κατανοήσουν ότι δεν είναι μόνοι τους στον κόσμο. Τους συνοδεύουν παππούδες, γιαγιάδες, γονείς, αδέλφια, συγγενείς και φίλοι.

Αν δεν επιλέξουμε όλοι ένα συγκεκριμένο κώδικα ευθύνης στη συμπεριφορά μας, καλύτερα να προετοιμαστούμε για μαζικούς αναξιοπρεπείς θανάτους και σχεδόν άκλαυτους νεκρούς.

ΤΟ ΒΗΜΑ