Αυτές ήταν από τις καλές στιγμές της επίσκεψης Μητσοτάκη στο Παρίσι. Δεν σας κρύβω ότι ο Πρωθυπουργός αγωνιούσε για τα συμβαίνοντα στην Αθήνα. Και ιδιαιτέρως για την εξελισσόμενη τις ίδιες ώρες ψηφοφορία στη Βουλή για την τροπολογία μετριασμού των ποινών ομάδων οι οποίες βαρύνονται με το σκάνδαλο της πολυϊδιοκτησίας στο ποδόσφαιρο και την αλλοίωση, επί της ουσίας, των όρων διεξαγωγής ενός πραγματικά ανταγωνιστικού πρωταθλήματος, σχολιάζει ο Βηματοδότης του κυριακάτικου Βήματος.

Ταυτόχρονα με το βαρύ έργο των συνομιλιών για τα μείζονα εθνικά θέματα ο Πρωθυπουργός ήταν υποχρεωμένος να συνομιλεί με τους επιτελείς του στην Αθήνα για το άγος του ποδοσφαίρου και τις κυβερνητικές ακροβασίες επί της μπάλας.

Ακούστηκε μάλιστα κάποια στιγμή να οικτίρει τον εαυτό του και τους συνεργάτες του για το απίθανο μπλέξιμο, που ωστόσο οι ίδιοι προκάλεσαν εξαιτίας της επιλεκτικής ευαισθησίας και της υποχωρητικότητας στις απαιτήσεις παρανόμων, που εκβιάζουν ασυστόλως απειλώντας, άκουσον άκουσον, την κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα με διάσπαση του εθνικού χώρου και με τη δημιουργία «Λέγκας του Βορρά».

Κακά τα ψέματα, άνοιξε πληγή χαίνουσα στο ποδόσφαιρο για την κυβέρνηση, η οποία, ας μην ξεχνούμε, έχει το υπόβαθρό της στο Μακεδονικό, όπου οι παράνομοι της μπάλας πρωταγωνίστησαν στις διαμαρτυρίες κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών και έπαιξαν ρόλο στη συγκράτηση συντηρητικών ψηφοφόρων εντός των νεοδημοκρατικών τειχών.

Αλλά, φευ, στην πολιτική τίποτε δεν είναι αδιάφορο, όλες οι επιλογές έχουν τις συνέπειές τους, ό,τι σπέρνεις θερίζεις…