Η είδηση – που δεν ήταν είδηση αλλά αναμενόμενη πρωτοβουλία – να προχωρήσει η Lamda Development σε αύξηση κεφαλαίου αλλά και σε σύναψη δανεισμού για να χρηματοδοτήσει τη συμμετοχή της στο project του Ελληνικού προκάλεσε δηκτικά σχόλια του τύπου: «με δανεισμό κάνω και εγώ επενδύσεις» ή «θέλουν μεγάλο έργο αλλά δεν έχουν λεφτά».

Η στήλη δεν έχει παιδευτικό χαρακτήρα αλλά πρέπει να επισημάνει ότι όλα τα μεγάλα έργα – ακόμη και τα μικρά – χρηματοδοτούνται στο μεγαλύτερο μέρος τους από δανεισμό. Ο ιδιώτης βάζει μεν δικά του χρήματα αλλά «σηκώνει» και δανειακά κεφάλαια για τα οποία αναλαμβάνει και το ρίσκο της αποπληρωμής τους.

Με δάνειο χρηματοδοτήθηκε το έργο της κατασκευής της Αττικής Οδού, για το οποίο εγγυήθηκαν οι κατασκευαστικοί όμιλοι που ανέλαβαν την κατασκευή και την παραχώρηση του δρόμου. Με δάνειο εξαγόρασαν οι Τσέχοι τον ΟΠΑΠ στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης. Πάνω από το 70% των κεφαλαίων που έδωσε η Fraport στο κράτος για να αναλάβει την εκμετάλλευση για 40 χρόνια 14 περιφερειακών αεροδρομίων προήλθαν από τις τράπεζες. Είναι μια διεθνή πρακτική που κακώς προκαλεί ερωτηματικά και θυμηδία.

Ο επενδυτής βάζει χαρτί και μολύβι, υπολογίζει τα κόστη και τα οφέλη από μια επένδυση και καταθέτει το business plan στις τράπεζες για να το χρηματοδοτήσουν. Οι τράπεζες έχουν και τον τελευταίο λόγο. Αν πειστούν από το πλάνο του επενδυτή και δουν ότι τα νούμερα βγαίνουν ώστε να υπάρχουν ροές που θα αποπληρώνουν τα δάνεια εγκρίνουν τη χρηματοδότηση. Από εκεί και μετά ξεκινά το ρίσκο του ιδιώτη, ο οποίος έχει εγγυηθεί τα δάνεια βάζοντας εγγύηση ακόμη και προσωπικά περιουσιακά στοιχεία.

Φανταστείτε τις επιχειρήσεις χωρίς τη δυνατότητα λήψης δανεισμού. Θα έβραζαν στο ζουμί τους εξαρτώμενες από τους κύκλους της οικονομίας. Θα ήταν ανήμπορες να παρακολουθήσουν τις νέες τεχνολογίες και να προχωρήσουν σε επενδύσεις εκσυγχρονισμού για την παραγωγή καλύτερων προϊόντων. Επενδύσεις που θα δημιουργούσαν νέες θέσεις εργασίας.