Ήταν μόλις τεσσάρων κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κοσσυφοπεδίου. Οι αναμνήσεις είναι μακρινές αλλά τα θυμάται όλα τόσο έντονα. Το ποδόσφαιρο ήταν τόσο μακρινό όνειρο, απλησίαστο, σχεδόν απαγορευτικό. Προείχε η επιβίωση. Στοιβαζόταν μαζί με 50-55 διαφορετικά άτομα σε ένα σπίτι. Κοιμόταν σε υπόγειο για ημέρες. Ακόμα κι αυτό ήταν προσωρινή λύση. Ακολουθούσε το ταξίδι προς το άγνωστο. Ένα ταξίδι διαρκείας, χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, με στόχο πάντα την επιβίωση.

Διαβάστε περισσότερα εδώ