Οι νέοι από το Μάτι ετοίμασαν ένα βίντεο, μέσω του οποίου θέτουν ερωτήματα στους αρμόδιους για τη φονική πυρκαγιά, έξι μήνες μετά το καταστροφικό γεγονός που άφησε πίσω του 100 νεκρούς.

Με ένα συγκλονιστικό βίντεο οι νέοι από το Μάτι θέτουν ερωτήματα στους υπεύθυνους για την φονική πυρκαγιά που πριν έξι μήνες στοίχισε τη ζωή σε 100 ανθρώπους

Μέσα σε έξι λεπτά τέσσερις μαρτυρίες, τρία αναπάντητα ερωτήματα και ένα μήνυμα: «Δεν ξεχνώ».

«Χάσαμε τους ανθρώπους μας ενώ όλα έγιναν όπως έπρεπε; Καήκαμε επειδή αψηφήσαμε τη φωτιά; Πενθούμε γιατί οι δρόμοι ήταν στενοί; Πνίγηκαν άνθρωποι γιατί δεν υπήρχαν έξοδοι προς τη θάλασσα;»

Αυτά ρωτούν μεταξύ άλλων οι κάτοικοι που είδαν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται και τους συγγενείς και φίλους τους να καίγονται ζωντανοί, επειδή όπως καταγγέλλουν ήταν μόνοι.

Οι νέοι από το Μάτι απαντούν έτσι με τον δικό τους τρόπο τις προσβολές και τα ειρωνείες της κυβέρνησης για την τεράστια καταστροφή.

«Δεν άκουσα πυροσβεστική και αστυνομία. Καμία καμπάνα δεν χτύπησε για να ενημερώσει κανένα. Μέχρι να φτάσω εδώ η μητέρα μου είχε καεί» δηλώνει ο γιος ενός θύματος ενώ από αυτούς που κατάφερε να σωθεί αναφέρει: «Η φωτιά με εγκλώβισε 1,5 ώρα στο σπίτι. Καλούσα πυροσβεστική και αστυνομία. Ευτυχώς δεν μου απάντησαν γιατί θα με είχαν στείλει όπως τους άλλους 100», τονίζει ένας άνθρωπος που σώθηκε από τη φονική πυρκαγιά.

Το βίντεο ξεκινάει με δύο παιδάκια έξι και οκτώ ετών που στέκονται σε μια εγκαταλελειμμένη παιδική χαρά και αναρωτιούνται γιατί είναι τόσο άσχημο το τοπίο και ολοκληρώνεται με τον συγκλονιστικό μονόλογο μιας νεαρής κοπέλας:

«Έξι μήνες μετά ο χρόνος δεν περνά το ίδιο για μένα γιατί πίστεψα ότι φταίω εγώ και τα πεύκα μου. Όμως ξύπνησα και βλέπω ότι δεν φταίω εγώ ούτε λάθος έκανα, ούτε βιαστική ήμουν όπως με κατηγόρησες, ήμουν απλά μόνη μου. Έκλεινα τα αυτιά μου σε κάθε σου προσβολή, Νιώθω αγανάκτηση όχι μόνο γιατί δεν έσωσες 100 ζωές, αλλά γιατί δεν προσπάθησε να σώσεις ούτε μια. Για όσους έφυγαν και για όσους είναι ακόμα εδώ δεν ξεχνώ. Το Μάτι κάηκε από τη φωτιά. Εμείς επειδή ήμασταν μόνοι».