Με καθαρό μυαλό, δήλωσε ο κ. Τσίπρας στο Βερολίνο, ότι αποφάσισε να κάνει την επιτόπια στροφή και να κρατήσει τη χώρα στην Ευρώπη, αφού όπως είπε η έξοδος από το ευρώ, όπως ήθελαν κάποιοι επαναστάτες αριστεροί, θα ήταν καταστροφή για τις κοινωνικές δυνάμεις που εκπροσωπεί το κόμμα του. Ξέχασε βέβαια να πει ότι μέχρι την προηγούμενη μέρα και ο ίδιος συντασσόταν με αυτές τις δημαγωγικές απόψεις που σήμερα καταδικάζει.
Αναγνωρίζει δηλαδή με μισόλογα αυτό που υποστήριζαν πολλοί -και αυτή εδώ η εφημερίδα- ότι ούτε τα μνημόνια σκίζονται σε μια μέρα, ούτε η ρήξη με την Ευρώπη ήταν επιλογή. Έκτοτε φυσικά πολύ νερό κύλησε στις όχθες του Τάμεση κι ο κ. Τσίπρας έγινε ο εκλεκτός πολλών στην Ευρώπη, ώστε να καλείται σήμερα στο συνέδριο του SPD να προτείνει λύσεις για την αντιμετώπιση του …λαϊκισμού και των προβλημάτων που μαστίζουν την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Η συνάφεια με τους ισχυρούς της Ευρώπης δεν τον εμπόδισε ωστόσο, παρά τα κηρύγματα εναντίον του, να εξακολουθεί να υπηρετεί με συνέπεια τις λαϊκίστικες παραδόσεις, με τις οποίες ανήλθε και συνεχίζει να διαχειρίζεται την εξουσία του. Η διαρκής στοχοποίηση των αντιπάλων του, η υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών, η εμμονή στη δημαγωγία, παραμένουν βασικές σταθερές της πολιτικής του.
Εμφανίζεται ως υπεύθυνος συνομιλητής της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη, αλλά στην Ελλάδα παραμένει σφιχταγκαλιασμένος με κάθε λογής ψεκασμένους και προσπαθεί με κάθε τρόπο να διαβάλλει και να στοχοποιήσει στελέχη της κεντροαριστεράς. Έξω προσπαθεί να εμφανίζεται συναινετικός, εδώ καλλιεργεί με όλους τους δυνατούς τρόπους την πόλωση και τη διχόνοια.
Σε όλα τα θέματα που έχει ανοίξει, από την αναθεώρηση του Συντάγματος μέχρι τις σχέσεις με την εκκλησία, ο στόχος του δεν είναι να λύσει πραγματικά προβλήματα, αλλά πώς θα διχάσει και υπονομεύσει την αντιπολίτευση.
Μπορεί αυτό το διπλό πρόσωπο του κ. Τσίπρα να βολεύει, προσωρινά τους ευρωπαίους, που έχουν κι αυτοί τα διλήμματα και τα προβλήματα τους, αλλά σίγουρα δεν βολεύει τη χώρα. Που θέλει διαρκείς καθαρές λύσεις για να ξεπεράσει τα πολλά εμπόδια που είναι ακόμα μπροστά μας, για να μπορεί να ελπίζει ουσιαστικά…
