Οι προχθεσινές πρωθυπουργικές εξαγγελίες, για ένα «νέο κοινωνικό κράτος» μας παραπέμπουν στη σημερινή δραματική κατάσταση της καλπάζουσας φτωχοποίησης, της ανεργίας και των χιλιάδων λουκέτων σε μικρομεσαίες αλλά και μεγάλες επιχειρήσεις. Όλη αυτή η ανοήτως σκηνοθετημένη συνύπαρξη της κοινωνικής εξαθλίωσης, με την κυβερνητική υπόσχεση για παραδείσους, δηλαδή για παλάτια στην άμμο. Όλο αυτό το κακόγουστο θέατρο της κυβερνητικής απάτης μας παραπέμπει στο γνωστό φινάλε του θιάσου σκιών όπου ο Καραγκιόζης, δια στόματος του ανεπανάληπτου Ευγένιου Σπαθάρη κατέληγε με την επωδό:
«Θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε»…!
Και είναι ν’ απορεί κανείς, γιατί τέτοια αναλγησία των επιτελών του θεατρικής έμπνευσης Κυβερνητικού Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής, που παρακολουθούσαν αδιαμαρτύρητα τον εμπαιγμό του Αλέξη Τσίπρα, σε εκατομμύρια Ελλήνων με τις υποσχέσεις για:
– Χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες άμεση περίθαλψη ασφαλισμένων αλλά και ανασφάλιστων πολιτών σε όλες τις υπηρεσίες Υγείας του Ελληνικού Δημοσίου. (Τρέμε Γιώργο Γεννηματά!)
– Μονάδες Υγείας σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο εργασίας, αλλά και σε σχολεία!
– Επανεκκίνηση καταβολής του εφάπαξ που είχε παγώσει από το 2013.
– Δωρεάν ρεύμα σε 90.000 νοικοκυριά και δωρεάν νερό σε άλλα 58.000 νοικοκυριά.
– Δωρεάν μετακίνηση ανέργων με τις αστικές συγκοινωνίες. Ζεστό φαγητό σε 30.000 μαθητές (εδώ έρχεται «γάντι» το «θα φάμε θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε»…)
Όλα τα υπόλοιπα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός ενώπιον υπουργών βυθισμένων στην κατήφεια, αλλά και τη ντροπή, μπορείτε να τα διαβάσετε στο διαδίκτυο…
Ο κ. Τσίπραςκαι κάποια πρωτοπαλίκαρα του Συμβουλίου Κυβερνητικής Πολιτικής βρήκαν την πιο κατάλληλη περίοδο, για τη θεατρική παράσταση του απύθμενου ψεύδους: Στο κατακαλόκαιρο (ορθότερα το κακόκαιρο), με ημιδιαλυμένο το Συριζαϊκό κράτος και ενώπιον ενός λαού, που καλείται να… χειροκροτήσει τον έπαινο της κυβερνητικής ανυπαρξίας και μωρίας. (Για να θυμηθούμε και τον «lausstultitiae» του Εράσμου…)
Κατά τα φαινόμενα, τοπεριοδεύον κυβερνητικό θέατρο θα συνεχίσει τις… «ανθρωπιστικές» του παραστάσεις. Άλλωστε δεν υπάρχει ούτε ένας τοίχος, ούτε ένας φανοστάτης της ΔΕΗ, αλλά ούτε ένας κάδος απορριμμάτων που να μηνπροβάλει τις αφίσες του περιοδεύοντος κυβερνητικού θιάσου…