Το προηγούμενο Σάββατο, οι εκατομμύρια Ρώσοι τηλεθεατές που παρακολουθούσαν τη εντυπωσιακή στρατιωτική παρέλαση που πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα στο πλαίσιο των εορτασμών για την 70ή επέτειο από τη νίκη επί της ναζιστικής Γερμανίας, έμειναν έκπληκτοι όταν διαπίστωσαν ότι μεταξύ απλών ρώσων πολιτών που κρατούσαν στα χέρια τους φωτογραφίες συγγενών τους που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου βρισκόταν και ο πρόεδρός τους Βλαντίμιρ Πούτιν, κρατώντας μία φωτογραφία του πατέρα του.
Όμως η αναπάντεχη εμφάνιση του ρώσου προέδρου εν μέσω απλών ανθρώπων, ανώνυμων ρώσων πολιτών οι οποίοι με την παρουσία τους θέλησαν να τιμήσουν τους επίσης ανώνυμους ρώσους στρατιώτες που θυσιάστηκαν στα μέτωπα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου δεν αποκλείεται να αποτελεί –αναφέρει το BBC –μέρος μιας προσπάθειας από την πλευρά του προέδρου Πούτιν να αποδείξει στους συμπατριώτες του ότι είναι και αυτός περισσότερο ένας κοινός και φυσιολογικός άνθρωπος, ένας προσγειωμένος και λαϊκός ηγέτης, παρά ένας σκληροτράχηλος και ατρόμητος άλλοτε θηριοδαμαστής και άλλοτε εξερευνητής ναυαγίων στη Μαύρη Θάλασσα.
«Δεν πραγματοποιήθηκαν ανακοινώσεις και ούτε σημειώθηκε αναταραχή γιατί η σημερινή είναι μια εντυπωσιακή εκδήλωση στην οποία η πολιτική μπαίνει στο περιθώριο. Είναι μια μέρα κατά την οποία είμαστε όλοι ίσοι. Οι άνθρωποι απλά έρχονται για να μιλήσουν στον πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο ρώσος σχολιαστής.
«Ο Πούτιν συμπεριφέρθηκε σαν ένας κοινός άνθρωπος» ήταν ο τίτλος σχετικού δημοσιεύματος στη δημοφιλή ειδησεογραφική ιστοσελίδα Gazeta.ru ενώ ο μοσχοβίτης ακαδημαϊκός και πολιτικός αναλυτής Αλεξέϊ Μαλασένκο έκανε λόγο για «ειλικρινή λαϊκισμό».
Ο φυσιολογικός, απλός και λαϊκός Βλαντίμιρ Πούτιν αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και για την ταινία Prezident, η οποία προβλήθηκε πρόσφατα από την κρατική τηλεόραση της Ρωσίας με αφορμή τη συμπλήρωση 15 χρόνων από τότε που ο ρώσος πρόεδρος ανέλαβε την εξουσία. «Προέρχεται από μια εργατική οικογένεια των προαστίων, όπως εκατομμύρια άλλοι, όπως εκατομμύρια συμπατριώτες του, όπως εγώ, όπως εσύ», σχολιάζει ένας διάσημος ρώσος τραγουδιστής την ώρα που ο ρώσος πρόεδρος εμφανίζεται να συνομιλεί με απλούς πολίτες για τα προβλήματά τους στο δρόμο.
«Αυτός ο δεσμός με τους ανθρώπους και η αίσθηση της εγγύτητας που έχω με τους κοινούς ανθρώπους, έχουν ιδιαίτερη σημασία για μένα και με βοηθούν σημαντικά στη δουλειά μου», εξηγεί ο ίδιος ο Πούτιν.
Σύμφωνα με την Άννα Κατσκάγιεβα, ειδική στα ΜΜΕ, η συγκεκριμένη ταινία δεν παρουσιάζει το πορτραίτο ενός κοινού ανθρώπου αλλά ενός ατόμου το οποίο «έχει ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα στην ιδιαίτερη διάσταση της εξουσίας και έχασε, φυσικά, την επαφή με την πραγματικότητα».
Ερωτώμενος, πάντως, κατά τη διάρκεια της ταινίας τι ήταν αυτό που αναγκάστηκε να στερηθεί ως ηγέτης της χώρας του ο πρόεδρος Πούτιν απαντάει «μια φυσιολογική, την καθημερινή, ζωή», γεγονός που ώθησε τον δημοσιογράφο Όλεγκ Κασίν να δηλώσει πικρόχολα ότι η ταινία «ενδέχεται να αφορά περισσότερο την ψυχοθεραπεία παρά την προπαγάνδα».
