Τα τρία ολέθρια λάθη στον Πανιώνιο

Οταν ο πρώην ιδιοκτήτης της ΚΑΕ Πανιώνιος Ηλίας Λιανός ανακοίνωνε στις 23 Φεβρουαρίου 2014 –για πολλοστή φορά, αλλά πλέον με πειστικό τρόπο –ότι αποχωρεί από τους Κυανέρυθρους και από το μπάσκετ γενικότερα, ήταν δεδομένο ότι το καράβι που επί σειρά ετών κυβερνούσε, διατηρώντας το σταθερά στην πρώτη τετράδα της Α1 και για δεύτερη φορά στην Ευρωλίγκα (2008-09), θα ερχόταν αντιμέτωπο με άγριες φουρτούνες.

Μερικούς μήνες αργότερα, η πορεία του Πανιωνίου εμφανίζεται καταστροφική, η ομάδα της Νέας Σμύρνης είναι ουραγός στη βαθμολογία και για πρώτη φορά μετά το 1980 κινδυνεύει σοβαρά να υποβιβαστεί στην Α2. Πώς έφτασε όμως στο χείλος του γκρεμού; Το πρώτο μεγάλο λάθος ήταν ότι η οικογένεια του Πανιωνίου καθυστέρησε υπερβολικά να συνειδητοποιήσει ότι ο Λιανός ήταν αποφασισμένος αυτή τη φορά να κάνει πράξη την απόφασή του. Βρέθηκε, λοιπόν, ένας υποψήφιος αγοραστής των μετοχών, ονόματι Αντώνης Μαργέτης, ο οποίος άρχισε να διαπραγματεύεται με τον Λιανό, αλλά στο τέλος ήλθε σε ρήξη μαζί του, με αποτέλεσμα να ναυαγήσει το σχέδιο που είχε στο μυαλό του.

Ο Πανιώνιος με το ζόρι και με αρκετές παρεμβάσεις κατάφερε να εξασφαλίσει πιστοποιητικό συμμετοχής στο πρωτάθλημα και έπειτα από έγγραφο που συνυπέγραψαν ο Ηλίας Λιανός, οι Ακαδημίες του Πανιωνίου και η λεγόμενη επιτροπή διαχείρισης κρίσης, ορίστηκε επικεφαλής της «νέας εποχής» ο Χάρης Σταμούλης, φίλαθλος της ομάδας που ασχολείται με τα χρηματοοικονομικά, αλλά δεν έχει την οικονομική επιφάνεια και την τεχνογνωσία που χρειάζεται μια Ανώνυμη Καλαθοσφαιρική Εταιρεία. Σημειώνεται ότι η κοινή απόφαση ανακοινώθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2014 και σε πέντε ημέρες ο Πανιώνιος θα αντιμετώπιζε τον Απόλλωνα Πατρών στο Κύπελλο Ελλάδος. Εκείνες τις ημέρες ο Πανιώνιος διέπραξε το δεύτερο, και ενδεχομένως ολέθριο, σφάλμα του.

Μαζί με τον Μαργέτη αποχαιρέτησε, έπειτα από προτροπή του υπευθύνου των Ακαδημιών Θανάση Κωνσταντώνη, τον Γιώργο Καλαφατάκη, ο οποίος είχε δημιουργήσει κανονική ομάδα, επί έναν μήνα πραγματοποιούσε προετοιμασία και αισθανόταν σίγουρος ότι το ρόστερ του Πανιωνίου δεν θα αντιμετώπιζε ούτε κατά διάνοια το φάσμα του υποβιβασμού. Εχοντας δύο έμπειρους Ελληνες, τον Μπάρλο και τον Γλυνιαδάκη, τον ταλαντούχο Σταμάτη, τους ελπιδοφόρους Οικονομόπουλο, Πετρόπουλο, Μπιλλή, Σπυρόπουλο και αρκετούς ξένους, ο Καλαφατάκης πίστευε ότι με μια-δυο προσθαφαιρέσεις η εικόνα θα ήταν ανταγωνιστική. Δεν πρόλαβε όμως να κοουτσάρει, το συγκεκριμένο ρόστερ δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ και ο Πανιώνιος κατέβασε εφηβική ομάδα χάνοντας φυσικά την πρόκριση από τον Απόλλωνα.

Τρίτο λάθος. Ούτε ο Θανάσης Παπαχατζής μακροημέρευσε στον πάγκο του Πανιωνίου, καθώς μετά τον Βαγγέλη Δεγαΐτα, που κοουτσάρισε την ομάδα στο Κύπελλο και στην ήττα της τρίτης αγωνιστικής από τα Τρίκαλα, ο έμπειρος προπονητής απολύθηκε μετά την ήττα από την ΑΕΚ, για να προσληφθεί ο Βαγγέλης Αλεξανδρής αναλαμβάνοντας τη δύσκολη αποστολή της παραμονής. Μόνο που ούτε ο Τίγρης έτυχε της εμπιστοσύνης που χρειαζόταν από τη νεόκοπη διοίκηση, καθώς έπειτα από τρεις διαδοχικές ήττες απολύθηκε στα τέλη Ιανουαρίου, δίνοντας την προπονητική σκυτάλη (ή την ηλεκτρική καρέκλα) στον Κρις Χουγκάζ. Ολες αυτές οι παλινωδίες, χρεώνονται στη νεόκοπη διοίκηση του Χάρη Σταμούλη, ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξή του παραδέχθηκε τη σωρεία λαθών του.

Είναι αλήθεια ότι ο Σταμούλης ανέλαβε την ΚΑΕ όταν δεν υπήρχε άλλος ενδιαφερόμενος. Το γεγονός τον τιμά, αλλά η ιστορία θα είναι σκληρή μαζί του, καθώς στα δικά του χέρια ο Πανιώνιος θα έχει υποβιβαστεί (αν συμβεί το απευκταίο) στην Α2 για πρώτη φορά έπειτα από 35 χρόνια! Εκτός από την «έλλειψη υπομονής», που επεσήμανε όσο ευγενικά μπορούσε ο βασικός γκαρντ της ομάδας Δημήτρης Βεργίνης, και τις αλλαγές προπονητών, ο άνθρωπος που βγήκε μπροστά παίρνοντας το «ΟΚ» του Ηλία Λιανού υπέπεσε σε ακόμη ένα σοβαρό ατόπημα. Υπερεκτίμησε την ποιότητα του ρόστερ και όταν ο Αλεξανδρής εκλιπαρούσε, ώστε να αποκτηθεί αντικαταστάτης του τραυματία Αμερικανού Λουκ Χάνκοκ, είχε διαφορετική αντίληψη προτιμώντας να περιμένει την επιστροφή του. Τραυματίστηκε όμως πολύ πιο σοβαρά (ρήξη αχίλλειου τένοντα) από την πρώτη φορά, με αποτέλεσμα να χάσει τη χρονιά.

Πλέον ο Πανιώνιος ελπίζει μόνο σε θαύμα για την παραμονή του στην Α1 επιβεβαιώνοντας την άποψη ότι χωρίς ισχυρό ιδιοκτήτη, στήριξη από την τοπική κοινωνία ή πραγματική λαϊκή βάση, είναι πολύ δύσκολο να αντέξει οικονομικά μια ΚΑΕ στο επαγγελματικό πρωτάθλημα. Το δυσκολότερο κεφάλαιο βέβαια θα είναι η επιστροφή στην Α1, καθώς η Ιστορία έχει δείξει ότι ακόμη και μεγάλες, ιστορικές ομάδες ταλαιπωρήθηκαν και ταλαιπωρούνται συμμετέχοντας στις εθνικές κατηγορίες. Στο χέρι του Πανιωνίου είναι να ανασυγκροτηθεί, να απελευθερωθεί από παθογένειες, να διαχωρίσει τους ρόλους και να επιστρέψει δριμύτερος εκεί όπου ανήκει.