***
Φτάνει και ο «Πουπουλένιος» στο τέλος του.
***
Σε τρεις εβδομάδες ακριβώς, την Κυριακή των Βαΐων, στις 5 Απριλίου, η αυλαία θα πέσει.
***
Δύο χρόνια επιτυχίας στο θέατρο Αθηνών γνώρισε η παράσταση με το έργο του Μάρτιν Μακ Ντόνα, μια επιτυχία που ξεκίνησε με την πρεμιέρα του έργου τον Οκτώβριο του 2013 και αισίως οδηγείται στην ολοκλήρωσή της.
***
Συζητήθηκε πολύ, προκάλεσε αντίθετες απόψεις, άρεσε ή και δεν άρεσε το ίδιο το έργο –άρεσε σε όλους (σχεδόν) η παράσταση.
***
Η ιδέα του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη να ανεβάσει τον «Πουπουλένιο», μια ιδέα που του είχε μπει στο μυαλό καιρό προτού το πάρει απόφαση, δικαίωσε και τον ίδιο και την επιλογή του.
***
Μαζί με ακόμη τρεις ηθοποιούς της γενιάς του ή λίγο νεότερους –Νίκος Κουρής, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος και Γιώργος Πυρπασόπουλος –έφτιαξαν έναν θίασο από εκείνους που δεν συναντάμε συχνά στις αθηναϊκές σκηνές. Και τον έφερε στο κέντρο (Ακαδημίας και Βουκουρεστίου!).
***
Πού συνίσταται λοιπόν η επιτυχία του «Πουπουλένιου»; Στο έργο, στη σκηνοθεσία, στις ερμηνείες, στη συνεργασία, στο timing;
***
Αναπάντητα ερωτήματα και δικαίως.
***
Η ανατομία μιας επιτυχίας, κατόπιν εορτής κιόλας, ποιον αφορά; Πολλώ δε μάλλον όταν, όπως έχει αποδειχθεί στο θέατρο παγκοσμίως, η επιτυχία δεν αντιγράφεται.
***
Εχει όμως μερικά χαρακτηριστικά η περίπτωσή του που ίσως αποτελέσουν κλειδί για επόμενες επιλογές. Πίστη στο έργο και στη δυναμική του. Δουλειά πολλή και με εμμονή σε κάθε λεπτομέρεια. Θίασος ηθοποιών της γενιάς των 40ρηδων –και κάτω –που γνωρίζονταν λιγότερο ή περισσότερο και έδεσαν μεταξύ τους. Σαφές ξεκαθάρισμα ρόλων πάνω και κάτω από τη σκηνή. Εργο με βία και ευαισθησία και θέμα την παιδική (μας) ηλικία. Σε μια πόλη περιορισμένης ελευθερίας σκέψης και ζωής. Με ιστορίες, αληθινές ή φανταστικές.
***
Οχι, δεν είναι τα συστατικά καμιάς συνταγής, είναι τα επί μέρους χαρακτηριστικά μιας δουλειάς που ολοκληρώνει τον θεατρικό της βίο χορτασμένη.
***
Από το 2003 που δόθηκε η πρεμιέρα στο Βασιλικό Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου –δύο χρόνια μετά ήρθε η ελληνική στο Αμόρε –ο «Πουπουλένιος» ξεχώρισε: διακρίθηκε ως το καλύτερο νέο θεατρικό έργο με το Βραβείο Olivier το 2004, τιμήθηκε με το βραβείο Drama Desk Award 2004-2005 εξαιρετικού θεατρικού έργου το 2005, ενώ την ίδια χρονιά υπήρξε υποψήφιο ως το καλύτερο θεατρικό έργο για το Βραβείο Tony.
***
Παραστάσεις: από Τετάρτη ως και Παρασκευή στις 20.45, Σάββατο και Κυριακή στις 17.45 και στις 20.45. Διάρκεια 125′ (μαζί με το διάλειμμα). Τιμές εισιτηρίων: 20, 17, 14, 10 ευρώ.
***
Κάποιες παραστάσεις γράφουν τη δική τους ιστορία…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
