Το Οσλο προωθεί δυναμικά τις θέσεις του στο Λονδίνο. Αφού έβαλε πόδι στη Ρίτζεντ Στριτ, το περιβόητο πετρελαϊκό fund της Νορβηγίας –αυτό που εξασφαλίζει την ευημερία των μελλουσών γενεών των Νορβηγών διαχειριζόμενο τα έσοδα από τις πωλήσεις πετρελαίου –εξαγόρασε 43 ιδιοκτησίες που εκτείνονται σε 140 στρέμματα στην ονομαστή και πανάκριβη συνοικία του Μέιφερ, στη βρετανική πρωτεύουσα.
Ο στόχος του νορβηγικού ταμείου ήταν ουσιαστικά η περίφημη Σάβιλ Ρόου, η γειτονιά των διασήμων μοδίστρων του Λονδίνου. Για να αποκτήσουν την ιδιοκτησία των κτιρίων στα οποία διατηρούν τα κεντρικά τους καταστήματα επωνυμίες όπως η Burberry, η Chopard και η Vivienne Westwood, οι Νορβηγοί κατέβαλαν αντίτιμο περίπου 411,6 εκατ. ευρώ (328,3 εκατ. στερλίνες συγκεκριμένα).
Βεβαίως η Norges Bank Investment Management, η οποία υπάγεται διοικητικά στην Κεντρική Τράπεζα της Νορβηγίας και διαχειρίζεται το νορβηγικό πετρελαϊκό fund, θα είχε ελάχιστες πιθανότητες να πετύχει τον στόχο της αν δεν είχε κοινά συμφέροντα με το Παλάτι του Μπάκιγχαμ. Διότι η νορβηγική επενδυτική τράπεζα συνεργάστηκε με το Crown Estate, το βασικό χαρτοφυλάκιο διαχείρισης ακινήτων του βρετανικού θρόνου, για να εκτοπίσει τους… 86 ανταγωνιστές της στη διεκδίκηση της Σάβιλ Ρόου.
Για την ακρίβεια, οι Νορβηγοί με τα 411,6 εκατ. ευρώ που διέθεσαν απέκτησαν το 57,8% του Pollen Estate, μιας παλαιάς ιδιοκτησίας στο Λονδίνο που απέκτησε η οικογένεια Πόλεν το 1622. Το Crown Estate επένδυσε 45,6 εκατ. ευρώ για να αποκτήσει το 6,4% του Pollen Estate. Η οικογένεια Πόλεν διατηρεί το 25,8% της ιδιοκτησίας, ενώ το ίδρυμα του αμερικανικού Νοσοκομείου Γκρίνουιτς ελέγχει το 10% της έκτασης.
Με την εξαγορά αυτή το πετρελαϊκό – συνταξιοδοτικό fund της Νορβηγίας επεκτείνει τις αυτοκρατορικών διαστάσεων επενδύσεις που διαθέτει στον κλάδο των ακινήτων. Η συνεργασία του με το Crown Estate του βρετανικού Οίκου των Ουίνδσορ ξεκίνησε το 2011, όταν απέκτησε το 25% της Ρίτζεντ Στριτ του Λονδίνου αντί 530 εκατ. ευρώ. Βεβαίως, επενδύσεις σε ακίνητα-φιλέτα το νορβηγικό fund έχει αποκτήσει σε πολλές χώρες της Ευρώπης και των ΗΠΑ στο πλαίσιο της «διαφοροποίησης» των επενδύσεών του. Ετσι λίγο μετά την εξαγορά της λονδρέζικης Ρίτζεντ Στριτ το fund δαπάνησε 702,5 εκατ. ευρώ για να αποκτήσει το 50% των επενδύσεων της Axa Real Estate στη Γαλλία –πρόκειται για θυγατρική της γαλλικής ασφαλιστικής εταιρείας Axa που διαχειρίζεται τις επενδύσεις του ομίλου σε ακίνητα.
Στη συνέχεια οι Νορβηγοί επένδυσαν σε ακίνητα στη Νέα Υόρκη, στη Βοστώνη, στο Σαν Φρανσίσκο και στη Ζυρίχη. Σημειωτέον ότι πέρυσι η νορβηγική κυβέρνηση στελέχωσε το εποπτικό συμβούλιο του ταμείου με τρεις βρετανούς μάνατζερ, τον Πίτερ Μόντανιον (είναι πρώην στέλεχος της Ενωσης Βρετανών Ασφαλιστών), τον Τόνι Γουότσον (μέλος των διοικητικών συμβουλίων του τηλεπικοινωνιακού ομίλου Vodafone, του τραπεζικού Lloyds Banking Group και της εταιρείας διαχείρισης ακινήτων Hammerson) και τον οικονομολόγο, καθηγητή στη London School of Economics και τακτικό αρθρογράφο των «Financial Times» Τζον Κέι.
Το νορβηγικό fund, το οποίο ιδρύθηκε το 1996, διαχειρίζεται κεφάλαια, μετοχές και ομόλογα αξίας άνω των 640 δισ. ευρώ. Χάρη στον καλπασμό των τιμών του πετρελαίου, την τελευταία οκταετία έχει τετραπλασιάσει τα κεφάλαιά του. Με το 1,78% του συνόλου των ευρωπαϊκών μετοχών που υπολογίζεται ότι κατέχει, αποτελεί τον μεγαλύτερο επενδυτή σε μετοχές στην Ευρώπη.


Επενδυτικό καταφύγιο
Καλπάζει ο τζίρος στην παγκόσμια αγορά της Τέχνης
«Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες» λένε οι θυμόσοφοι όταν μιλούν για τους έχοντες και κατέχοντες. Και μια από τις φουρτούνες αυτές αφορά τη σωστή επένδυση του πλεονάσματος των όλο και λιγότερων που το πετυχαίνουν κατά τις ασταθείς και αβέβαιες και επικίνδυνες –πλην ιδιαιτέρως κερδοφόρες γι’ αυτούς –εποχές που ζούμε. Διότι πού να επενδύσει κανείς για να διασφαλίσει το πλεόνασμα από τον κίνδυνο να απαξιωθεί; Σε μετοχές και σε συνάλλαγμα; Θα πρέπει να είναι τρελός! Σε εταιρικά ή και κρατικά ομόλογα; Εξαιρετικά παρακινδυνευμένο με την παγκόσμια ανάπτυξη να καρκινοβατεί. Σε ακίνητα; Αφενός οι τιμές (μιλάμε για τις σοβαρές χώρες) έχουν ανακάμψει και αφετέρου ποιος εγγυάται ότι η παγκόσμια οικονομία δεν θα ξανακυλήσει στην ύφεση; Την περασμένη Δευτέρα ο αντιπρόεδρος της Fed Στάνλεϊ Φίσερ δεν το απέκλεισε.
Η ορθή απάντηση στο ερώτημά μας –όπως άλλωστε και σε πολλά άλλα ερωτήματα –βρίσκεται στην τέχνη: σε έργα τέχνης είναι το πλέον φρόνιμο να επενδύει σήμερα κανείς για να διασφαλίσει τα χρήματά του. Αυτό δείχνει ο διαρκώς αυξανόμενος τζίρος της παγκόσμιας αγοράς έργων τέχνης, παρά το ότι –με βάση τουλάχιστον τους αριθμούς –η παγκόσμια οικονομία ανακάμπτει. Ετσι, η εξειδικευμένη ιστοσελίδα Artprice.com υπολόγισε στο 17% την αύξηση του τζίρου στον κλάδο το πρώτο εξάμηνο του 2014 συγκριτικά με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα πέρυσι. Ο οίκος δημοπρασιών Christie’s επιβεβαιώνει την τάση, αν και καταγράφει αύξηση «μόνο» 12% στις πωλήσεις του το πρώτο εξάμηνο.
Το εντυπωσιακότερο πάντως δεν είναι η αύξηση του τζίρου στην παγκόσμια αγορά έργων τέχνης. Είναι η αύξηση των αγοραστών! Οι πελάτες των Christie’s, ας πούμε, αυξήθηκαν κατά 24% το εξάμηνο που πέρασε! Κι αυτό βεβαίως όχι επειδή ο κόσμος πλουτίζει, διότι είναι γνωστό ότι η κρίση κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Η εξήγηση έχει να κάνει με το ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι (ευκατάστατοι ασφαλώς…) αντιλαμβάνονται ότι η τοποθέτηση χρημάτων σε μετοχές, ομόλογα, ακόμη και σε ακίνητα έχει αποκτήσει πλέον τζογαδόρικες διαστάσεις.
Το φαινόμενο αποδίδεται επίσης στο ότι, όπως σημειώνει στη «Figaro» ο πρόεδρος της Artprice.com Τιερί Ερμάν, «όλο και περισσότεροι τριαντάρηδες και σαραντάρηδες διαθέτουν υπέροχες συλλογές, τις οποίες μάλιστα συνδυάζουν με επαναστατική πρωτοτυπία». Τι θέλει να πει ο μάνατζερ; «Ο συνδυασμός ενός σαλονιού από το IΚΕΑ με έναν ιταλικό πολυέλαιο με κρύσταλλα Murano δεν αποτελεί πλέον ένδειξη κακού γούστου»! Η Artprice.com εκτιμά ότι το εξάμηνο πουλήθηκαν έργα τέχνης συνολικής αξίας 5,22 δισ. ευρώ. Και ότι οι αγοραστές έργων τέχνης έχουν φθάσει τα 70 εκατομμύρια σε ολόκληρο τον κόσμο από 500.000 που ήταν μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ