Η νέα εκδοτική ρετροσπεκτίβα της Λίμποβιτς έχει τόσο μεγάλο όγκο που διατίθεται με βάση στήριξης. Ο τόμος με διαστάσεις 50 x 67 εκατοστά δεν μπορεί με ακρίβεια να χαρακτηριστεί βιβλίο. Παραπέμπει σε γλυπτική εγκατάσταση, ακόμη περισσότερο σε «εικονοστάσι». Μπορεί κανείς να το ξεφυλλίσει όρθιος και να το αφήσει ανοιχτό σε όποια φωτογραφία επιθυμεί. Η έκδοση περιλαμβάνει σχετικό ένθετο ευρετήριο των φωτογραφιών που διευκολύνουν την πλοήγηση στον τόμο των 476 σελίδων και 27 κιλών.

Το λεύκωμα καλύπτει ολόκληρο το εύρος της φωτογραφικής πορείας της. Χαρακτηριστικά, οι δύο πρώτες φωτογραφίες του βιβλίου, το έγχρωμο πορτρέτο της βασίλισσας Ελισάβετ στο παλάτι του Μπάκιγχαμ το 2007 και η ασπρόμαυρη φωτογραφία του ελικοπτέρου του Ρίτσαρντ Νίξον που απογειώνεται από τον Λευκό Οίκο αμέσως μετά την παραίτησή του από πρόεδρος των ΗΠΑ το 1974, αποτελούν αντιπροσωπευτικά δείγματα της εξέλιξής της ως φωτογράφου. Η «ρεπορταζιακή» δουλειά της στο «Rolling Stone» της δεκαετίας του 1970 και τα άκρως ιλουστρασιόν, «στημένα» πορτρέτα στα περιοδικά «Vogue» και «Vanity Fair» απογείωσαν τη φήμη της. Τα έξυπνα, στυλιζαρισμένα και εμπορικά πορτρέτα της την έχρισαν σχεδόν αποκλειστική προσωπογράφο της ελίτ του σταρ σίστεμ και του Χόλιγουντ. Στα σαράντα χρόνια της πορείας της η Ανι Λίμποβιτς τράβηξε πορτρέτα που συνθέτουν το οικογενειακό άλμπουμ μιας ολόκληρης εποχής: πολιτικοί, ηθοποιοί, χορευτές, κωμικοί, τραγουδιστές, συγγραφείς, αθλητές της πρώτης γραμμής. Πασίγνωστες πια εικόνες, όπως αυτή του γυμνού Τζον Λένον που αγκαλιάζει τη Γιόκο Ονο ή της γυμνής Ντέμι Μουρ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της.

Το φωτογραφικό βιβλίο-γίγας της αμερικανίδας φωτογράφου αποτελεί την τρίτη έκδοση «σούμο» της Taschen. Προηγήθηκαν οι τόμοι για τους φωτογράφους Χέλμουτ Νιούτον (το 1999) και Σεμπαστιάο Σαλγκάδο (πέρυσι). Οπως συνέβη και με άλλους θρυλικούς προκατόχους της, όπως οι Ρίτσαρντ Αβεντον και Ντέιβιντ Μπέιλι, η φήμη της Λίμποβιτς (η οποία διογκώθηκε από τα μίντια) ενδεχομένως ξεπερνά την καθαρή αξία και προσφορά της στο φωτογραφικό μέσο. Η φωτογραφία της αντανακλά ακριβώς το glossy περιεχόμενο των περιοδικών όπου μεσουρανεί το εφήμερο τρίπτυχο «χρήμα, ομορφιά, εξουσία». Οπως και η ίδια ομολογεί, η ανθρώπινη «πόζα» («performance») αποτελεί την κεντρική θεματική του πληθωρικού κατά τα άλλα τόμου.

*Δημοσιεύθηκε στο ΒΗΜΑmen Ιουνίου 2014